Sekreti I Ujkut Te Bardhe

13.Dashuria Nuk Njeh Kufij

Dy muaj dhe asnje lajm nga babai i femijes.Ate dite ishtin krishlindjet.Ishte nje dite shume e bukur.Djelli shendrste me rrezet e tij ne ato catite e shtepive te vogla.
-Aira,kujdes bije.Nuk duhet te ngresh pesha pasi i ben dem femijes aman te keqen,ulu ti se e bej une punen.-tha kumbara e saj duke e ulur ate ne stol.
-Moj teto,aman,nuk me ndodh gje mua jo.Jam e forte une.-tha Aira duke qeshur.
-He rri aty,e di une sa e fort je ti po pusho aty.-tha kumbara duke filluar te gatuante.
-Mire atehere,une po dal,ti vazhdo gatuaj.-buzeqeshi vajza dhe u largua.Aty pa maman,dhe ajo qe i tha e ema i hoqi buzeqeshjen e mengjesit.
-Bije,nese nuk i thua ti,atehere do me duhet ti them une,qe ai eshte i detyryar te martohet me ty,pasi ne mes tani hyn vajza.-tha nena e saj e inatosur.
-Nene,te thash njehere,une atij nuk i them.-tha Aira tashme e vendosur.
-Ne rregull atehere,di them une.Ti nuk paske guxim te perballesh me nje keqkuptim qe ai te shpjegoje shume qarte.
-Nene,do ta mbyllim kete muhabet apo jo.-tha Aira e inatosur,dhe u largua pa thene me asgje.
-Si i shkon ne mendje ti thot ate gje.Zot i madh.-tha ajo,por pa dashur u perplas me dike.Ngriti koken,dhe pa nje vajze te bukur,floke kaf ne maje dhe qe vinin duke u bere bjonde nga fundi.Ishte shume e embel,kishte ata sy te medhenj ngjyre arre.
-Me...Me falni.-tha vajza e panjohur.
-Jo me falni mua.Nuk te pash.-tha Aira duke buzeqeshur paksa.-Une jam Aira.
-Gezohem Aira.Emri im eshte Sabi.
-Gezohem gjithashtu Sabi...

-Ooooo ti cuni,kur do na ushqesh.-tha Traili duke qelluar nga mbas Bojkon.
-Do i heqesh ato purta te palara nga une ti ore dudum.-tha Bojko inatosur nga ajo qe beri Traili.
-Na more,qetesohu se ste hengra shyqyr zotit.As nje shaka ste le te besh tjetri.Perendi e madhe.
-Ta tregoj une perendine e madhe ty,ke per ta takuar balle per balle neqoftese vazhdove me me kto budalleqe.
-Mire mire ika ika qetesohu.-tha Traili pa ju dredhur qerpiku,pasi ai tashme ishte mesuar me kercenimet e tij qe i merte era.
Ai ngeli vetem.Asnje nuk po e bezdiste derisa,aty u shfaq ajo qe mallkoi ujkun ate nate por 18 vite me perpara.
-Cke more djal qe rri turi varur?-tha ajo duke qeshur.
-Humba ate qe me shume ne kete bote dua.-tha ai i merzitur,duke treguar pa e kuptur se kujt ja thoshte.Nuk po mendonte se kush ishte.Ai thjesht deshironte te fliste me dike.Te nxirte ate qe ai mbante perbrenda.
-Pra ti deshiron te jetosh perkrah saj,duke lene formen tende te vertete?-pyeti Nena Natyre dhe pse e dinte pergjigjen.
-Po.Nuk me intereson me asgje tani me.Gjithcka qe une dua eshte te qendroj prane saj dhe prane femijes tone.Une e dua ate me shume se veten.-aty shpetoj nje pike loti qe ra ne boren e bardhe.
-Une po te plotesoj deshiren djal,por ti,duhet ti tregosh asaj te verteten e te atit.Ne te kundert,kam per ta anulluar magjine.-dhe ne ate moment,shkopi i saj u rrotullua mbi koken e tij,duke e kthyer ne Boiken,dhe ajo u zhduk ne ajer si te mos ishte shfaqur kurre.
-Kush,cfare ndodhi,me ke po flisja?-tha i habitur ai duke pare duart qe tashme ishin duar njeriu.
-Po sikur ajo te mos me doje me?Po sikur ajo te me lere?Po sikur ajo te me kete harruar?Po sikur....ore ti debil,hajde more ne vete.Mos e caj koken me keto nese ajo,nese kjo.Debil i dreqit,dhe e do ti dhe na ben dengla.Levize ate te pasme dhe ik.Koke kanace.
Nuk u mendua shume dhe u nis plot entuzjazem.Ishte shume i lumtur qe tani mund ti qendronte prane femres qe donte dhe bijes se tij.
-Ku po shkon Boj....Si...si ka mundesi ti njeri?-pyeti i cuditur babai.
-Baba,une tani nuk jam me nje ujk.-tha ai serioz.
-Cpo brockullit Bojkoo...Mos mi ngri nervat...Ti e di qe i urrej kur dikush i bije rrotull.-tha i xhindosur Logan.
-Une jam i dashuruar me nje njeri baba.-tha ai duke brtitur.-I rrash gje rrotull tani?
Ne moment Logan u shtang,por ama u nxeh aq shume sa ishte gati ta shqyente.
-More djal injorant,si guxon te thuash ashtu?KU E GJEN TE DREJTEN TI TE ME DREJTOHESH MUA ASHTU?SI GUXON.-tha ai tashme duke zjere nga inati.
-Boll baba.Mjaft te degjova.As qe dua te jem nje ujk,as qe dua te drejtoj nje tufe me uqer.-tha i inatosur Boiken.
-More i therret mendjes ti?E ne terezi ca thua?Je ujk o debil je ujk.-bertiti babai.
Aty vin nena,por ama kishte degjuar gjithcka.Ishte me lot ne sy duke qare per fatin qe zgjodhi i biri.
-Nene,te lutem ti te pakten me kutpo.Une e dua ate.E dua vertet.Ajo tashme eshte fryma ime,une pa te nuk arrij te mbushem me oksigjen.-tha Boiken dhe u afrua tek e ema.
-Shko bir,shko te lutem de ji i lumtur me te.-tha e ema me lot ne sy,por edhe pse i dhimbte shpirti,i dha leje te birit te jetonte i lumtur me ate qe ai donte,pasi jeta e tij ka qene gjithnje e zymte.Gjithnje me gjak e me te vrara,me renkime e me te shara.Ishte nje jete ujku,edhe pse i tille,ajo jete nuk i takonte sepse fati i tij ishte i shkruar qe ne lindjen e tij me ate vajze.
-Te dua nene!-e puthi ne koke dhe u largua pa pyetur te atin.
-Ku shkon more flliqesire femije.-Ishte me i inatosur se kurre,por sa beri per tju versulur,aty doli e shoqa duke bertitur:
-MJAFT LOGAN,LERE TE JETE I LUMTUR,MJAFT E PENGOVE ATE.AI E DO VAJZEN,LERE TA DIJE DHE AI SE SI ESHTE AJO NDJESI E TE QENURIT I DASHURUAR ME DIKE.GJE QE TI JA NDALOVE.
Nuk foli,vetem pa lotet e saj qe rridhnin papushim.Edhe pse i inatosur ai prap degjoj fjalen e te shoqes,por kjo pune nuk do te perfundonte me aq.

-Aira,me prit dhe pak.Te lutem qendro prane meje.Mos me ler tani.
Mberiti ne fshat dhe gjeja e pare qe beri,shkoj tek shtepia e Aires duke trokitur.Deren e hapi po ajo,por sa e pa u shtang duke thene:
-C...Cpo kerkon ketu?
-Aira...te lutem,te pergjerohem me fal.Nuk e duroj dot kete distance mes meje dhe teje.Me dhemb shpirti duke menduar se nuk te kam prane.Aira une te dua,ta kam thene dhe po ta them dhe do vazhdoj te ta them.-i kapi duart he nje lot pikoj nga syte e kalter te tij ne derrasat e mbuluara me bore.-Te pergjerohem,mos me ler,mos me thyej me shume nga cjam.
-Boiken,je ne vete?Cpo thua?Cke qe je keshtu?Cte ka ndodhur?-tha e shqetesuar ajo.
Ai dukej i semure,ishte i kuq si zjarri dhe pervelonte nga temperatura.
-Boiken eja brenda.-tha e shqetesuar Aira.
-Jo,nuk futem pa me thene qe me ke falur.-tha ai duke marre fryme me veshtiresi.
-Mire ne rregull,eja brenda tani.-dhe e futi brenda me kujdes.
-Pse je keshtu more djal?Pse i ben keq vetes?Ah more ah...Edhe pse me ndave zemren ne dysh,une vazhdoj te te dua,sepse ti je personi me i vecante ne zemren time.Ti je oksigjen per mua.
E shtrihu ne krevatin e saj dhe sa beri per te ikur,si e kapi nga dora dhe i tha ne nje menyre aq te pafajshme:
-Te lutem,mos ik.Rri me mua.
-Boiken te lutem fli.Duhet te flesh.
-Une nuk fle dot pa ty prane.Ti je ilaci im.Te lutem shtrihu me mua.
Ishte aq i embel sa ajo,me sakte zemra e saj nuk thoshte dot jo,dhe u afrua.Ai qe beri me tutje duke i hapur vend asaj,dhe ajo qe u shtri prane tij.Vendosi te qendronte ulur pasi donte te shikonte se si ai djal,flinte gjume.Boiken vendosi koken tek preheri i saj,dhe Aira qe u cudit.
-U largova nga shtepia per ty.Te lutem,mos me largo dhe ti nga vetja.Rri prane meje,si ti dhe femija yne.-tha ai duke mbyllyr syte me ngadale.
-U largove nga shtepia per..mua?-ne ate cast,Aira u mahnit.Ishte e lumtur,por edhe e trishtuar pasi ndau ate nga familja.-Nuk do te le shpirt,do te te qendroj prane sepse te dua...-dhe i e puthi embel ne koke,dhe filloj ta ledhatonte tek koka...

Kisha ca dite pa postuar,por jam e zene me detyra me falni per mos postim te perditshem.Shpresoj qe kjo pjese tju pelqej.😊
(me thoni mendimin ne komente dhe shume faleminderit per pelqimin e librit,jam shume e kenaqur dhe me behet qejfi qe me shkrimet e mija,arrij tju bej te buzeqeshni dhe tju trishtoj,kjo do te thote qe mund te precjell emocjon☺jeni me te miret 😀😁)