Sekreti I Ujkut Te Bardhe

10.Festa

-Sot duhet te marr Boikenin ne feste.Por duhet ta takoj me perpara.-tha Aira teksa verdallisej ne dhome.-Si tja them valle?E gjeta,TROC.

Shkoj ora 18:06 dhe tashme ishte erresuar.Por fshati ndriste nga dritat e ndryshme e zbukurimet e saj.Ishte nje feste tipike qe behej cdo vit ne fshat.
Aira kishte veshur fustanin e saj te kuq,i cili i qendronte pas trupit te saj deri tek mesi dhe pastaj vinte paksa i fryre.Floket e bardha me onde te theksuara qe qendronin perpara si te pushtonin fytyren e saj te embel.Kepucet e saj te bardha me take te holle dhe kemba e saj elegante shkonte perfekt me to.
-Aira ime.Sot je bere shume e bukur bije.-tha mamaja e cila kishte veshur nje fustan elegant paksa te gjere per te mos rene shume ne sy barku i saj i madh nga ku priste vellain e vogel te Aires.
-Dhe ti nene je fantastike.-tha ajo dhe shkoj te perqafoj te emen.
-Ma,une do shkoj ti them atij personi qe do te ftoja.Mund te me presesh?-pyeti e bija.
-Sigurisht bije,shko.Une ketu jam po te pres.-buzeqeshi ajo.

-More do ikesh ti.-tha Xhina Bojkos qe qendronte ulur.
-Po ti cke,ik moj shiko punen tende ti po kjo.-tha ai i painteresuar.
-Vdiqa per te ngrene he pra tani.Levize ate fundshpinen tende.Jepi forca marsh.1,2,1,2.
-Mire,mire ika ika.Ua nuk te len rrehat kta uqrit e sotem.-tha ai i lodhur nga fjalet e Xhines.

-Ku te jete Boikeni tani?...Pse kur duhet ky djal nuk del.Uah.-tha Aira por sa u kthye degjoj dike qe tha:
-Me kerkoj njeri?-tha ai duke buzeqeshur.
-Me ne fund.Thash mos nuk do vije.-tha ajo e lehtesuar.
-Uau...Si nuk e kisha pare ndonjehere kete une.Mos kam qene i mbyllur ne ndonje bodrum e sdikam gje?Si se kam vene re qe Aira ka qene me e bukur nga c'mendoja.Paskam qene qorr une.Te pakten te ve nje pal syze per heren tjeter.
-Boiken,gjalle je?-tha Aira teksa perpiqte te zgjonte djalin nga gjumi me sy hapur.
-He?Si?Ca?-tha ai duke u permendur.
-Dua te te kerkoj nje nder..-tha ajo duke pare poshte.
-Po Bardhoshe,cte duash.-tha ai teksa i ngriti koken.
-Vetem mos kerko te hidhem nga ndonje ure.Kete sta plotesoj dot.Jo se sdua,po kam deshire te jetoj dhe disa vite te tjera.Aman.
-Dua qe ti te jesh shoqeruesi im per tek festa.-tha ajo duke buzeqeshur.
-Direkt,qe tani po te duash.-tha ai duke qeshur.
-Te pakten sme kerkoj te hidhem.Fiuu..
-Vertet?-tha ajo e emocjonuar.
-Per ty bej cte jete.-peshperiti ai dhe puthi vajzen ne faqe.
Aira buzeqeshi embel,dhe futi doren tek krahu i Boikenit.Te dy bashke u nisen per ne feste dhe ngjanin tamam si nje cift perfekt.
-Pse mo kaq shume njerez paska ky fshat me?Nga kan qene kta tere kohes,apo kur behet feste dalin nga gropa kta?Dhe mua qe me vinte keq se kishte pak fshatare.Ktu paska me shume nga se jemi ne uqrit.
-Dua te te prezantoj me dike.-tha ajo teksa pa Boikenin qe po shikonte verdalle.
-Ke?-pyeti ai paksa i cuditur.
-Prit ketu.-tha ajo teksa shkoj tek e ema.
-Mama,eja pak.-tha dhe terhoqi mamin prej krahu.
-Ku..Ku po me con moj cupe?-tha ajo e habitur.
-Do te te prezantoj me dike.
-N...Ne rregull.-tha nena e saj pa e zgjatur shume.
Mberriten tek djali i cili po priste,dhe nena qe u habit pa mase nga djali simpatik qe ndodhej perpara saj.
-Mama,ky eshte Boiken.-tha duke buzeqeshur Aira.
-Pershendetje.-tha ai duke buzeqeshur.
-Pershendetje bir.-tha ajo me nje embelsi te madhe.I pelqeu sjellja e pare e djalit.
-Mama une dhe ai...epo....-tha Aira duke peshperitur.
-Jeni te lidhur.-perfundoj fjaline mamaja si ta dinte qe ajo kete do te thoshte.
-P..Pikerisht.-tha Aira duke buzeqeshur dhe duke veshtruar te emen teksa ju be qejfi qe e bija tashme ishte e lumtur.
-Vetem dua qe ti djale,te mos ma besh gocen per te qare ose ke per te provuar shapken time.-tha ajo duke qeshur per te ngritur humorin.
-Mos u shqetesoni hic fare.-tha ai duke buzeqeshur.-E keni ne duar te sigurta.
-Po pra.Me te sigurta se duart e nje ujku ska.E keni lene tek nje engjell i pafajshem.
Ne ate cast erdhi nga hici ai misteriozi i quajtur Dario.
-Uaa familja u bashkua.-tha ai ne nje nenqeshje.
-Prap ti ktu?Zot me ruajte ore do me zhdukesh ti.Mu bere si i shpise te shikoj cdo dite.Ik ore nxija ndonje vajze tjeter ti.-tha e inatosur Aira.
-Kush eshte ky?-pyeti i cuditur Boiken.
-Ky eshte nje injorant qe me ndjek si te ishte nje roje.
-Pershendetje.-tha Boiken djalit,duke i zgjatur doren.-Me quajne Pilo.
Aira ne ate cast mbajti te qeshuren dhe u kthye me kurriz.
-Pilo?Njihemi gje bashke ne?-tha ai duke i kapur doren.
-Jo.Une per vete per here te pare te shikoj.-tha Boiko duke i shtrenguar paksa doren.
-Si fytyre e pare me dukesh.-tha Dario.
-Mbase ka ndonje Pilo tjeter ketu vlla.Po me ngaterron me ndonje tjeter.
Aira vdiq nga te qeshurat.Nuk po duronte dot.Po qeshte aq shume sa po i dilnin lot nga syte.
-Gjithsesi,gezohem Pilo.-tha ai teksa perpiqej te hiqte doren.
-Boiken e shtrengoj doren aq forte sa ai filloj te renkonte nga dhimbja,por nuk e tregonte pasi donte te dukej i fort.
Ne ate moment Boiko i peshperiti ne vesh duke shtrenguar doren ne maksimum:
-Nese i fole me asaj,ta theva jo doren qe e bera,po do te thyej qafen.-dhe i beri nje buzeqeshje djallezore.
-M...M...Me...Me fal...-tha ai dhe mbante doren qe tashme i ishte thyer.I temerruar nga ato cka Boiken tha,u largua si pa thene asgje.
-Urime zoti Pilo.Jeni goxha aktor.-tha Aira teksa fshinte lotet nga te qeshurat.
-Pse moj sta mbush syrin une ty?-tha ai,dhe e terhoqi pas vetes duke filluar keshtu te dy te kercenin.Kercenin aq bukur sa te gjithe filluan ti shikonin.
-Jepi Aira.-bertiti Mara e lumtur per shoqen e saj.
Pas kercimit gjithe pasion,te dy bashke u ulen tek tavolina ku ndodhej me ema.
-Bir,ku banon ti?-pyeti mamaja e Aires Boikenin i cili po shikonte.
-Tek fshati pak me larg.-tha ai duke buzeqeshur.
-Me behet qejfi.Por,pse vini gjithnje naten?-pyeti e mamaja paska ne dileme.
-Sepse punoj deri vone dhe nuk kam kohe aq te lire.-tha ai duke e pare.
-Te kuptoj.-tha ajo duke buzeqeshur.
-Mund te vish sa here te duash.
Nga kjo fjali,Boiken ngeli pa folur.
-Si mundem une te shkoj tek shtepia e saj,pasi une isha ai qe i vrau burrin...
Ishte kaq e rende per te te pranonte dicka te tille.
Por nuk mund te refuzonte.
Pas disa minutash,mes tyre erdhi i shoqi i ri i dhe njerku i Aires.
-Mirmbrema.-tha ai.Nuk dukej dhe aq njeri i mire ne pamje te pare.Ishte paksa i serte dhe dukej shume i eger.Boiken e dalloj direkt,pasi ishte vete me ate shprehi fytyre diteve te ndritura.
-Mirmbrema.-ja kthehu Boiken me po te njejten ton she shprehi fytyre.
-Nuk me pelqen fare ky njeri.
-Ti po qe di te kercesh Ajer.-tha Mara teksa i afrohej tek ajo.
-Faleminderit moj shoqe.-qeshi ajo.
-Sa i mire qe qenkaaaa.-theksoj Mara duke filluar te enderronte.
-Mjaft moj ti se eshte i imi ai.-tha Aira duke e shtyre shoqen me shaka.
-Uuu avash mi avash se sta mora.-tha dhe e kapi per krahu.
Ne moment Aires ju moren paksa ment dhe u lekund duke e lene Maren ta mbante.
-Aira cke je mire?-pyeti ajo e shqetesuar.
-P...Po jam mire...Mu moren paksa ment po tani jam me mire.-tha ajo duke kapur koken.
-Thjesht ndjej nje trazim ne stomak...Rezik e kam ngaqe nuk kam ngrene.-buzeqeshi e dobet ajo.
-Po he moj vajze se me ngrive gjakun.-tha Mara e lehtesuar dhe te dyja shuan per tek tavolina.

-Pse me trazohet keshtu stomaku...

Shpresoj qe tju pelqej kjo pjese gjithashtu.Madje arriti me shpejt 300 shikime se sa libri i pare,kjo do te thote qe ju pelqen. :)
(me thoni mendimin tuaj ne komente ☺)