Sekreti I Ujkut Te Bardhe

14.Bashkimi I Tyre

Erdhi nata dhe Boiken ishte ende duke fjetur gjume.Aira e cila e shikonte se si ai flinte aq pafajshem e bente te mendonte se sa keq u tregua me te ate nate.
-Me fal Boiken.Tani nuk te le me kurre.As qe kam ndermend.-buzeqeshi embel,dhe shkoj ne kuzhine.
Pas dy oreve Boiken me ne fund u zgjua.
-Ku...Ku eshte Aira?-pyetja e pare qe beri sa hapi syte ishte kjo.
-Mirmbrema gjumash.-tha ajo duke buzeqeshur,kur pa se ai ishte zgjuar.
Kishte ne dore nje tabaka ku ne te ndodhej nje supe e ngrohte dhe nje filxhan caj.
-Te solla darken,pasi ke tere kohes qe fle gjume.-qeshi,dhe u ul prane tij.
-Me fal.Nuk e dija qe isha gjumash i madh,dhe as qe isha semure.-tha ai duke qeshur.
-Ska gje,mos e caj koken.Urdhero tani,ha pak.-dhe vendosi tabakane ne prehrin e tij.
-Do me japesh ti?-tha ai duke buzeqeshur.
-Pse more,nuk ha dot vete ti?Ske duar apo je paralizuar?-tha ajo dhe u kthye me kurriz.
-Ue...Ci thash ksaj une qe mori flake kjo?Jallah...Une e dija se te mernin me te mire kur je semure.Kjo ta plaska ushqimin ne turinj.Jo po do kerkoje ti te te ushqente se je aq i semure sa nuk mban dot lugen.Yt budall.
-Ne rregull.-tha Boiken dhe nuk e zgjati shume.
Aty ne moment i erdhi nje ide.
-Auc....-tha ai si te ishte djegur nga supa.
-Ca ke?-tha ajo dhe u kthye e shqetesuar.
-A...Asgje.-buzeqeshi ai duke kapur buzen qe i ishte gjasme djegur.
-U dogje?-pyeti e shqetesuar.-Nema mua ktu.-tha dhe i mori lugen nga dora.
-Ska gje,mund te ha dhe vete.-tha ai si te kishte marr plumbin.
-Po pra.Te pash.
Filloj ta ushqente si te ishte nje femije i vogel.Dora e saj ishte aq e qete,sa nuk dridhej fare.
-Si e ke buzen?-pyeti ajo duke e prekur.
-Tani qe e preke ti eshte me mire.-tha ai dhe i puthi doren.
Ajo qe ngeli per nje cast,dhe vetem shijoj buzet e tij qe i puthnin doren.
-Eshte vajze.-tha Aira papritur.
-Si the?-pyeti Boiken duke e pare.
-Femija eshte vajze.-buzeqeshi embel vajza.
Syte e Boikenit filluan te mbusheshin me lot.Ishte aq i lumtur sa me fjale nuk arrinte ta shprehte dot.
E kapi dhe e terhoqi pas vetes,dhe e perqafoj fort me lot ne sy.Por momentin e tyre e nderpreu mamaja e Aires duke u futur ne dhome pa trokitur.
-Aira cpo be....-ngeli kur pa djalin ne krevatin e saj.-More djal si shtrihesh ne krevatin e time bije?-tha ajo duke hequr shapken nga kemba.
-Obobo...Tani djal do perballesh me shapken e mamit.-tha Aira dhe filloj te qeshte.
-Pse kam nje parandjenjr te keqe...-tha ai dhe u ngrit me vrap nga krevati.
-Hajde po te kapa.-tha mamaja dhe filloj ti vinte nga pas me shapke ne dore.-More djal i keq hajde ktu.
-O mama,lere djalin se eshte i semure.-Aira nga njera ane mbante anen e Boikenit,nga ana tjeter i behej qejfi.Po qeshte aq shume sa lot nga syte i dilnin lum.
-O zonje,po ckeni me mua?Cju bera une i shkreti?-vazhdonte te pyeste ai duke vrapuar.Mezi po vraponte.Ishte dhe semure,dhe vazhdonte te vraponte pa pushim.
-Si cbere more?Le vajzen time shtatezane dhe ike.Tani na pyet cbere?-mamaja ishte aq e nevrikosur sa i fluturoj shapken qe nga cepi i dhomes.Ajo shapke qe i kaloj aq afer atij,sa e beri te dridhej.
-Kisha nje arsye perse u largova.-tha ai duke u ulur ne krevat nga lodhja.
-Ca arsye?Do takoje dentistin dhe kishte rradhe?-tha mamaja edhe me e inatosur.
-I re pikes.Se cdua une te dentisti kur jam ujk?Apo do mbush dhemballet e syritt.Jo jo,isha duke pastruar kockat e njerzve qe i mbanim si suvenir.Se ku e gjeti dentistin.
-Aira thuaja.-nderprehu mamaja.
-Cti them nene?Ate budallallekun e mengjesit?-tha Aira e inatosur.
-Atehere,dja them une.Djal,ti do te martohesh me time bije.-i ra shkurt ajo.
Boiken u shtang.Nuk e dinte se perse ajo tha ate gje,dhe aq troc.
-Nene te thash te mos...
-Pranoj.-nderprehu Boiken Airen.
Aira kthehu koken,dhe pa Boikenin te ngritur ne kembe duke e pare.
-Pranoj te martohem me vajzen tuaj.Por,a pranon ajo?-tha ai.
-Uf...Ishte me e thjeshte se mendoja.-tha mamaja.
Aira ishte me e nevrikosur se kurre.
-Cju dukem une juve?Ndonje trofe?Apo ndonje oferte me ulje cmimi?Si mund te ma beje mama?Si me shite keshtu?-tha ajo me lot ne sy dhe u largua me vrap.
-Aira...-tha mamaja dhe u trishtua shume.-Cbera une...Une thjesht dua ta shikoj te lumtur.-tha ajo duke lotuar.U ul ne nje stol,dhe aty u afrua Boiken dhe i tha:
-Mos u trishtoni.Do te bisedoj une me te.-dhe u largua,duke shkuar tek Aira qe ndodhej perjashta.
-Aira je mire?-pyeti.
-Ik me ler...Pse pranove?-tha ajo duke pare qiellin.
Ai u afrua,duke e perqafuar nga pas.
-Pranova sepse te dua.Ti mendon se une pranova se isha i detyruar?Natyrisht qe jo.Une pranova sepse jam i dashuruar me ty Aira,dhe jo per interes.
Aira degjoj ato fjale dhe zemra i rihte fort.Kuptoj se ai pranoj jo per detyrim.
Ai vendosi duart tek barku i saj dhe tha duke e puthur ne koke:
-Tani kam nje princeshe te vogel,dhe nje mbretereshe.
-Vertet?-tha ajo,dhe u kthye duke e pare.
-Sigurisht qe po.-dhe u afrua lehte,duke prekur buzet e saj.
U puthen serish pas kaq shume kohesh,nen driten e henes se nates.Ajo drite,qe e beri ate moment aq specjal dhe magjik.Sepse ishte ajo drite qe i beri ata te dy te takoheshin per here te pare...

Fund i pjeses...😊😊Dhe aritem +600 tek ky liber..Shume shume faleminderit.Ju dua shume.Madje shume faleminderit ndjekesve te rregullt qe e dine vet se kush jane ☺☺.(me thoni mendimin tuaj ne kom☺😊)