Sekreti I Ujkut Te Bardhe

2.Shikim I Papritur

Pas 1 viti...
-Ka kaluar 1 vit dhe kjo hene e mallkuar nuk ka dale ende.-tha Traili gjithe inat.
-Kemi 1 vit qe nuk hame as nje cop mish njeriu.U lodha,nuk po duroj dot me.
-Mjaft u ankove tru peshk,ke per te ngrene sonte,prit dhe pese ore.Ke pritur nje vit.-tha Sindi.Nje ulkonje joshese,me e bukura e tufes dhe gjithashtu me e zgjuara.
-Ne rregull princesha ime.-tha ai duke e veshtruar me dy sy te eger qe shkelqenin.
-Pff..Mu hiq sysh.-tha dhe u largua.
-Bir,sot ke per te pare se si nje gjuetar si ne arrin te shkaktoje nje temerr te vertete tek njerzit.-tha e ema e Bojkos.
-Mezi pres te shikoj ato fytyra te temerruara.-tha ai me syte plot me etje per gjak.
Nena i dha nje buzeqeshje dhe shkoj te i shoqi.
-I dashur,pse djali yne nuk eshte ende human?-pyeti ajo e shqetesuar.
-Ai eshte ende i pa pregatitur.Ajo shtrige diti si tja dilte mbane.Mallkimi do te shfaqet pas 15 vjetesh kur ai te jete i stervitur mire.-tha ai duke pare nga njerzit te cilet po beheshin gati neper shpirat e tyre.-Kot e keni njerez patetik pasi nuk do te shpetoni kollaj.-tha ai me nje buzeqeshje djallezore.

Ora kaloj shpejte,vetem 2 ore i ndanin.Ne fshat te gjithe po futeshin brenda.Te frikauar pasi ate dite do te kishte nje hene te plote,nje hene qe do te ndryshonte jetet e personave qe do te prekeshin nga bishat e Arktrikut.
-Bija ime e vogel.-tha mamaja e Aires se vogel.-Prit dhe pak sa te te ngroh qumshtin.
Vajza e vogel qe qeshte me faqet e vogla te cilat ishin te kuqe si molla.Dy sy te medhenj te zinj dhe te thelle,dhe buze roze si trendafili.Floke te bardhe si bora dhe te gjate deri tek shpina.Nje mrekulli e fituar nga Zoti ishte.
Ne ate moment erdhi babai dhe e ngriti vajzen ne krah.
-Kush eshte bebi me i bukur i botes?-thoshte ai duke buzeqeshur dhe vajza qe qeshte me ate zerin e saj te embel dhe te holle.
-I dashur,more vesh gje per ujqerit.-pyeti e shqetesuar e shoqja.
-Jo e dashur ende,por ti dhe Aira do te qendroni brenda ne shtepi pa levizur.-tha i shoqi serioz duke ulur vajzen ne krevatin e saj.
-Zoti Stiv tha se do te na jepte armet e duhura per tu mbrojtur,por une nuk i besoj shume atij njeriu.
-As une,por duhet te shpresojme se dhe mundet te na ndihmoj.-tha e shoqja teksa mori te bijen dhe e uli ne preher per ta ushqyer.Pasi e bija hengri,nje gjume i thelle e zuri duke e vendosur keshtu,tek shtrati i saj i bute.
-Vetem 1 ore dhe festa ka per te filluar.-i bertiti kryeujku uqerve te tij.
-Do te shkaktojme aq dhimbje,jo, me shume se dhimbja qe kishim ne nje vit te tere.-tha ai triumfues.
-POOO.-bertiten te gjithe njehershi.
U perhapen ne te gjitha anet dhe filluan ti ulerisnin njeri-tjetrit per te dhene sinjalin e nisjes.
-Vetem 30 minuta.-tha Bojko duke buzeqeshur djallezisht.Ishte vertet nje ujk i temerrshem ne shikim.Ujku i dyte me i frikshem pas te atit.Te gjithe respektonin si te atin dhe te birin.
-3,2....1....NISUNI..-bertiti Logani,dhe te gjithe qe u versulen tek fshati.
Ulerima temerri degjoheshin qe pa filluar mire.Femije e te rritur vraponin per te shpetuar.
-NJEREZ,NJEREZ,NJEREZ...-perseriste Traili me gojen qe i leshonte leng.
-Muzike per veshet e mi.-tha Sindi teksa po shijonte vuajtjet dhe friken e njerzve.
-Hani cte doni,sa te doni,ke te doni.-tha Logan duke ju versulur nje gruaje te gjore.
-Une po dal.-tha babai i Aires te shoqjes qe mbante te bijen ne krah.
-I dashur,te lutem mos shko,nuk dua qe te te humbas.Je i vetmi qe kam.-the e shoqja me lot ne sy duke shtrenguar te bijen.
I shoqi qe u afrua dhe i tha duke fshire lotet:
-E dashur,ti mund tja dalesh,dhe te premtoj qe do te kthehem shendoshe e mire.Asgje nuk ka per te me ndodhur.
Puthi te bijen ne balle dhe mori pushken.
Bresheri plumbash e renkime njerzish degjoheshin nga te gjitha anet.Gjaku vinte lum qe nga fillimi e deri ne fund te fshatit.Dridhej i teri,por jo nga frika se mund te vdiste vete,por nga frika se do te linte nje foshnje dhe nje grua te ve pas.
-JOO,MOOS,MOOOOS.-tha Zoti Stiv nga ku nje ujk i shkuli njerin krah.
-STIV.-tha babai i Aires dhe vrapoj duke qelluar ujkun me pushke duke e lene ne vend.
Bojkos po i shijonte shume kjo situate dhe nuk priti deri sa i ati ti dergonte sinjal.U versul si i cmendur tek i pari person qe i doli.Ishte babai i Aires i cili u perpoq qe te shpetonte nga dhembet e mprehte te ujkut te uritur por ishte e kote.Bojko e shqehu ate me dhembet e tij duke e lene keshtu te vdekur.
-Cfare bere bir?-tha e ema teksa pa Bojkon qe e shqehu burrin e gjore.
-Si cbera?Me haej,dhe hengra.-tha ai me nje buzeqeshje dinake ne fytyre.
-Ah more djal,fiks si babai yt je.-tha e ema dhe buzeqeshi poashtu.
Mamaja e gjore e Ajres,pa te shoqin te vdekur nga dritarja dhe filloj te bertiste:
-AGON,AGON,I DASHUR JOOO..-u ul ne derrasat e ftohta te shtepise duke qare me ngasherim.
Vajza e vogel e cila po shikonte nga dritarja,vuri re ujkun e uritur qe i vrau babain.
Papritmas nga goja e vajzes se vogel doli nje peshperime:
-Bo..jk..o.-qe fjala e saj e pare.
Bojko me te degjuar emrin e tij,veshtroj dritaren ku ndodhej Aira.Pa syte e saj te thelle dhe nuk levizi.Per nje cast me ze te ulet tha:
-A..ira..-por ate moment e nderprehu e ema teksa po i fliste.
-Bojko,Bojko bir,je mire?-pyeti ajo e shqetesuar.
I habitur nga ajo cka tha beri nje shkundje te kokes dhe i tha:
-P..Po jam mire.Per sot une mbarova.-ktheju dhe njehere koken nga vajza dhe u largua.
-Te kuptoj,mund te largohesh.-tha e ema teksa shikonte te birin qe u largua.
Aira qe vazhdonte ta shikonte ujkun e bardhe godiste xhamin me duart e saj te vogla...

Ja dhe ky kapitull mbaroj.Pjesa e pare dhe e dyte ishte thjesht nje prezantim i shkurter.Kapitulli tjeter,ka per te qene fillimi i vertete i historise.☺
(me thoni mendimet tuaja ne komente 😊)Kapitulli tjeter do te dal sot ne oren 9 😊.