THE 13 GOOD BOYS' STORIES

3.BEAUTIFUL

Beautiful Part 8

"Ugh!" Sabi ko sabay nag-unat ng katawan.

Its past 2 am at nandito pa ako sa convenient store na pinagpa-part tome job ko. Kakatapos ko lang mag-ayos ng mga bagong produkto na kararating lamang.

"Ahh! Ganito talaga ang buhay kapag wala kang pera mahirap! Hindi rin maganda" I muttered. Habang nililigpit ang mga karton na pinaglagyan ng mga pagkain.

Bago pa ako nakaayos ng upo, narinig ko ang pagbukas ng pinto.

"Welcome to--"sabi ko sabay harap sa pinto at si Joshua mismo ang bumungad.

"Joshua, anong ginagawa ko rito?" Tanong ko at napakunot ang noo. He smiled at agad na pumunta sa may mga pagkain at pumili.

"I got hungry..." sabi niya at tumingin sa akin. A smile of his kept flashing on his face, at kakaiba. Yung parang may paru-paro sa aking tiyan.

"..and I missed you that's why." Sabi niya at lumapit sa akin. I tried playing cool, napabuga ako kunwari sa hangin pero sa totoo lang nagkakagulo na ang mga hormones.

"Yan lang ba ang bibilhin mo?" Pag-iiba ko ng usapan. Nagkamot ako sa ulo ko sabay lapit sa cashier. Hindi ako dapat kinikilig nang ganito.

"Yes, ito lang" he smiled sabay lapit sa akin at inilapag ang mga binili sa lamesa. Tumango ako saka ginawa ang dapat gawin bilang cashier.

"$17 lahat.." sabi ko nang hindi siya tinitingan. I feel like I am going to explode dahil sa kakaiba kong nararamdaman.

Ipinasok ko lahat sa plastic bag at ibinigay ito sa kanya, but he hold my hands. Napatingin ako sa kanya.

"What are you doing?" Tanong ko sa kanya at mas lalo niyang hinigpitan ang hawak sa kamay ko.

Nag-iinit ang paligid ko at pakiramdam ko anytine tutulo ang pawis ko. I tried to let go from his hands pero hindi ako makawala.

"Ano ba, nagtatrabaho pa ako. Let me go" sabi ko at sinubukang kalmahin ang tono ng pananalita ko. Nakatitig lang siya sa akin ng diretso, at hindi nakangiti.

"Hoy! Wag mo akong tingnan ng ganyan!" I yelled at him at napangiti naman siya.

"Holy shit! Stop smiling!" Pagmura ko sa kanya. He let out a chuckle at hinala ako ng bahagya palapit sa kanya. Nagkalapit ang aming mga mukha. Nararamdaman ko ang pagtama ng mabango niyany hininga sa tungki ng ilong ko. I simply gulped at nag-iwas ng tingin sa kanya.

"Bumalik ka na sa hospital..." utos ko sa kanya sabay iwas ng tingin.

"Bantayan mo ng ma-maayos ang ka-kapatid k-ko" I suddenly stuttered. Ooh! Bad timing!

Binitawan niya ako at agad naman akong umayos ng tayo. I cleared my throat at nag-akmang nagpaka-abala kunwari.

"Jane" tawag niya sa akin.

"Uhmm" tanging nasabi ko habang napapaka-abala.

"...I have Jenny's permission" dugtong niya. Permission? Anong permission aber!?

"A-a-anong pi-pinagsasabi mo?" Tanong ko habang iniiwas padin ang tining

"She gave me the permission to court you. At simula ngayon, I am going to court you." Nakangiti niyang sagot saka dahan-dahang umalis habang nakatingin pa sa akin.

"Hoy! Umaayos ka baka mabunggo ka--" napahawak siya sa kanyang ulo na natama sa glass na pinto. He laughed at tumingin sa akin. Before he was gone in front of me, isang kindat ang ibinigay niya sa akin.

Agad akong nagpaka-abala ulit sa mga gawain ko hanggang sa tuluyan na siya nawala at umalis. Agad akong napapaypay sa sarili at hindi ko napigilan ang mapangiti. I shooked my head at saka mahinang pinagsasampal ang sarili ko.

"Wahh! Bakit ako ngumingiti!? I shouldn't smile. I shouldn't." Sabi ko sabay inabala ang sarili ko.

I was just very happy, hindi ko alam bakit. Its just maybe na nagibg successful ang operasyon ng kapatid ko at agad itong nagising, even though hindi pa siya totally na magaling. Hindi ko din alam paano kong poproblemahin ang pera na kakailanganin ko para sa tustusin sa hospital. It's just money anyway, makakahanap ako nun sa maraming paraan.

I sighed at lumabas upang magpahangin. Nag-unat ako sa labas at dinama ang preskong hangin. Napatingala ako at napatingin sa madilim na kalangitan na napupuno ng mga bituin. I smiled.

I closed my eyes habang nakatingala pa din

"God, are you there? I just wanna say thank you for letting my sister to wake up fast. I'm going to ask one more thing, please help me get money in a good and safe way." I said my prayers at pagkatapos ibinuka ko ulit ang aking mga mata. I realize that Joshua's right! God does really listens. I'm going to thank Joshua as soon as possible.

The morning came, at agad akong pumunta sa hospital. I'm going to take a nap para makapunta ako sa iba kong part-time jobs nang maayos ang kalagayan. When I got to hospital, my sister was sleeping soundly I can't help but smile. Pero I am wondering kung nasaan si Joshua. Nagkibit balikat ako at umupo sa upuan na katabi ng kama ng kapatid ko at yumuko.

Nagising ako sa isang makulit na pagsundot sa tungki ng ilong ko. Marahan kong ibinuka ang mata ko at bumungad sa akin ang mukha ni Joshua. Like my posisyon na nakaupo at tanging ulo lamang ang inihiga at nakatigilid, ganun din ang kayang posisyon. Napabalikwas ako ng bangon at agad inayos ang sarili ko. Napatingin ako sa kama, Jenny's not there.

"Nasaan si Jenny??" Tanong ko.

"Iginala lang saglit ng nurse dahil yun ang gusto ni Jenny" sagot ni Joshua na ngayon ay nakaupo na ng maayos at nakangiti.

"Stop smiling like that! It annoys me!" Sigaw ko atsaka naglakad palapit sa pinto nang pinigilan niya ako. Mahigpit siyang napahawak sa palapulsuhan ko at hinila ako palapit sa kanya. Tumama ang mukha ko sa dibdib niya, ngunit di naman ito masakit masyado. I felt his arms wrapped around my waist. I gasped dahil sa ginawa niyang pagyakap sa akin.

"Jane" tawag niya sa akin. Madiin akong napapikit sa mata ko.

"Gusto ko lang sabihin sayo ulit na, gustong-gusto kita and siguro nga eh mahal na ata kita. It's just so sudden. My feelings are just too sudden. I was startled by my own feelings too" he said habang ang hininga niya ay tumatama sa leeg ko.

Hindi ako makasagot sa kanya o kahit pagtulak man lang. Nawala lahat ng lakas ko, nangangatog ang mga tuhod ko.

"Jane, I didn't just simply liked you. I love you" he whispered.