THE 13 GOOD BOYS' STORIES

I. NOT A STRANGER

Not a Stranger Part 7

I  woke up seeing white lights, white walls and curtains. Bumangon ako pero natinag ako dahil sa sakit na naramdaman ko. My head still hurts. Why is it so sudden?

Dahan-dahan akong bumangon, I feel like my head's about to burst. Maya-maya may pumasok na doktor kasama si Seungcheol. Napatingin sila sa akin at sgad lumapit si Seungcheol.

"Are you fine?" May pag-aalala sa kanyang boses. Tinignan ko siya. Why I can't remember him?!

"Don't just stare Hana!" Bahagyang singhal niya.

"M-my head hurts a lot" sabi ko. Nilingon ko ang doktor nang nagsalita ito.

"Ms.Jung, nakakaranas ka ng biglaang pagsakit ng ulo dahil sa mga naalala mo. I knew that you've been involve in an accident three years ago and suffered permanent amnesia. Hindi madali ang makaranas nang ganun, kaya kakaiba ang nararamdaman mo. Anyway, marami ka bang naalala?" Tanong ng doktor.

Umiling ako,
"It's just a bit doc," mahina kong sabi.

"Don't worry Ms.Jung, you'll be fine sooner. Mawawala din ang sakit ng ulo mo after you take a longer time of sleep at kapag ininom mo ang mga gamot na nireseta ko. And physically you're healthy, pati na rin ang babay mo..." mabilis pa sa kidlat akong napalingon sa kanya.

"W-what b-baby?" Tanong ko

"Oh, you don't know? You're 3 weeks pregnant... congratulations!" Ani ng doktor.

Hindi ko alam kung tama ba ang narinig ko. How come I'm pregnant. I-is it because...

"Hana...?" Napalingon ako kay Seungcheol. Pakiramdam ko dinaganan na ako ng mundo.

"Seungcheol, p-please leave me for now. Please" utos ko sa kanya. Tumango siya at agad lumabas.

Nang makalabas siya, napaiyak ako. Bakit ngayon pa!? Bakit napagsabay-sabay pa ang mga ganto! Bakit!?

Sa isang araw lang andami na nang nagyari sa akin. Nalaman ko ang dahilan bakit ako nagkakaganito, si Seungcheol at tapos ang nasa sinapupunan ko. Bakit lahat sabay-sabay. I cried the whole night until I fell asleep.

Kinabukasan, naisipan ko nang umalis sa hospital. Hindi ako nagpaalam ni kahit na kanino. Since, alam ko na lahat. I have to confront my parents. I need them to tell me the truth. Pumara ako ng taxi at tumungo sa bahay nila mommy.

Nang makababa ako, agad akong pumasok sa loob pero hindi agad ako pumasok nang may narinig akong usapan sa sala.

"Nagsisimula nanaman ang mga Choi, I won't let them win this time." Rinig kong sabi ni daddy.

"So what's our plan dad" its kuya! He's involved with dad's issue?

"Dad, we should be clean sa anumang pinaplano niyo... you know what's my job" and that's my older sister! Why are they so against with the Choi's!!!

"Yeobo, we shoul send Hana away, wala siyang naalala kaya dapat din natin siyang ilayo. She has connections with Choi's before. And before that, dapat dalian natin ang kasal nila ni Jung Oh. I'll talk to Mr. Ahn later..."si mommy naman.

Bahagya akong napasandal sa dingding. Bakit ganito?? Bakit pakiramdam ko wala akong kakamping iba kundi ang sarili ko. Wala akong alam, o natatandaan sa mga pangyayari! Hindi na ako lumingon ulit sa lamesa at umalis na. Sa tingin ko sapat na yung nadatnan ko. Kailangan kong mag-isip ng maiigi para sa sariling kapakanan ko. To think that I'm gonna be at the center of the conflict. Isang conflict na wala akong kaalam-alam.

Umuwi ako sa condo ko at nagsubok na alamin ang issue sa paggitan ng pamilya ko at ng mga Choi.

There I saw some of issues... hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba lahat-lahat dahil para sa akin lahat ay lame. It's all about the business!