THE 13 GOOD BOYS' STORIES

II. MY DARLING

My Darling Part 4

Maaga akong umalis sa school, it was right after my last class. Agad akong pumunta sa isang school at nagenroll para sa remedial classes. Sabi ng staff doon, 7 pm pa ang start ng remedial classes ko at 10 pm ang uwi ko. Ayos na din yun atsaka it's not dangerous to go home by 10 marami pang tao sa oras na yun.

So ayun, I make myself something to do. I entered a bookstore near to my remedial school...

Naghanap ako ng mga math at science textbooks na kakailanganin ko pero di ko iyong tinuloy na bilihin dahil baka hindi ko ito magamit sa remedial class. Bibili nalang ako kapag may ipaparequire para sulit.

It's still 5:25 pm pa lang at naisipan kong pumunta sa isang coffee shop. I ordered Mocha Java Blend Decaf Coffee and a slice of Chocolate Truffle Cake. Nang makuha ko na ang order ko, naupo ako sa tabi ng glass wall. Mabagal akong kumain at nakatunganga lamang sa labas. I feel lazy. Hindi ko maexplain ng maayos pero kakaiba talaga sa feeling kapag hindi mo nagawa ang mga daily routines mo. Kung noong mga nakaraang araw, hibahabol-habol ko si Jeonghan pero ngayon, I feel to lonely and sad.

Napabilog ang aking mata nang makita si Jeonghan kasama si Sera. They were both laughing. Napahinto si Sera sa pinto ng coffee shop na kinakaroonan ko. Agad akong nagpanic nang hindi ko alam ang rason. Nagmamadali akong maghanap ng paraan para hindi ako mapansin at makita ni Jeonghan. Sa huli, napatakip ako ng isang libro sa mukha at nagkunwaring nagbabasa.

Marahan ko silang sinilip na papalapit na sa counter. Napanguso ako at nakaramdam ng selos nang marahang pinalo ni Sera si Jeonghan sa kanyang braso. Napabuntonghininga ako at saka kumain sa cake ko. Tinitigan ko si Sera nang maiigi. She's a petite girl unlike me. She has a fair skin, brown-wavy and shiny hair, she also has nice eyes na talagang nakakaakit and her charmful smile. I envy her for being pretty, samantala ako eto.... pinagkaitan ng kagandahan.

Nakita kong nakuha na nila ang kanilang order at akmang tatalikod, mas inilapit ko ang mukha ko sa librong hawak ko.

"Excuse me..." I know it's Sera. Napapikit ako ng marahan at iniangat ko ang ulo ko with confident. I saw Sera in front of me at si Jeonghan na nasa likuran ni Sera dala-dala ang isang circular tray na pinaglalagyan ng kanilang inorder.

"RiAn..." Jeonghan said. It was not a question but more likely a doubt statement.

"H-hey..." I tried playing cool.

"You know each other??" Pabaling-baling ng lingon si Sera sa aming dalawa ni Jeonghan.

"Yes! She's my junior. Maupo ka na Sera." Sabi ni Jeonghan at walang pahintulot ko umupo sila sa harapan ko.

"By the way RiAn,baliktad libro mo" kalmadong sabi ni Jeonghan. Napatawa ng mahina si Sera. Gusto kong masapo ang noo ko sa ginawa ko pero...

"Ahh.. alam ko. Wala kasi akong magawa kaya I tried reading book na baliktad." I reasoned out. Mas lalong napahalakhak si Sera sa sinabi ko. Is that really funny? Kasi para sa akin, it sounds too sarcastic.

"You're funny RiAn.." sabi ni Sera habang tawa ng tawa. I awkwardly smile.

"By the way I'm Kang Sera, nag-aaral ako sa Seoul University. And also a senior student like Jeonghan" sabi niya at inalukan ako ng kamay. I awkwardly reach for it atsaka ngumiti.

"Kim RiAn, sophomore...ah..hehe" wala akong ibang masabi kundi yun lamang.

"So let's just talk to each other like the casual way..." sabi ni Sera sabay tingin kay Jeonghan na nagse-cellphone lamang.

Sa minutong lumipas, nagsitawanan sila at nagkwentuhan ng kahit ano habang ako, eto nagkukunwari paring nagbabasa ng libro. My phone beeped nang nag-6:40 na. Agad kong iniligpit ang mga gamit ko.

"Oh, RiAn, saan ka? Uuwi ka na?" Asad akong napatingin kay Sera. Nakatingin sila ni Jeonghan sa akin.

"May...may remedial class pa ako. I need to be early" sabi ko sabay tayo at sukbit sa aking backpack.

"Me too! Kakaenroll mo lang sa Sowon Academy?" Tanong ulit ni Sera.

"Let's go together!" Ani niya at agad ding nagligpit ng gamit. Pati si Jeonghan ay nagligpit din.

Nang makalabas kami sa coffee shop, Sera cling into my arms.

"I thought makakapasa ako sa chemistry hindi pala kaya nang nalaman ko na maliit ang grades ko agad akong nagpaenroll before ako mapagalitan..." pagkukwento sa akin ni Sera. Napatango lamang ako. Marami siyang pinagkukwento sa akin. Napansin kong tahimik lang din na sumusunod si Jeonghan sa amin.

I admit that Sera is a very friendly person. Naging madaldal siya the whole time with me. Hanggang sa klase madaldal siya. Naging classmatea kami since we have the same subjects na kakailanganin ng remedial class.

Our class ended up early since first day pa daw namin. It ended up 9:30. Nang lumabas kami marami pa ding pinagdadaldal si Sera. I was shocked nang makita si Jeonghan sa lobby nakasandal ang ulo niya sa sandalan ng upuan, nakaheadset at nakapikit. So, he's waiting for Sera huh!?

Nilapitan ito ni Sera at marahang tinapik ang braso. Agad na nagising si Jeonghan atsaka inayos ang sarili. Tumayo na sila at at tinawag ako ni Sera.

"RiAn, let's have dinner first before going home! Come and join us!" Pag-aanyaya ni Sera sa akin Jeonghan looked at me at nakangiti. He's maybe in a good mood. Tumango ako at lumapit sa kanila. Kumain kami sa isang small eatery sa labas. May tent kasi doon. We ordered roasted pork, sabaw at pati na rin kimchi.

"By the way Rian where do you live?" Tanong ni Sera.

"Ga-gangnam..." sabi ko. Napatingin siya kay Jeonghan.

"Same pala kayo. Sabay nalang kayong umuwi. Malayo-layo din iyon ah. Tapos dito pa kayo nag-aaral sa Seoul."nakangiting sabi ni Sera.

"Ikaw Sera saan ka nakatira?" Tanong ko naman sa kanya.

"Dito lang sa Seoul." She simply replied.

Nang matapos kaming kumain. Inihatid namin ni Jeongha  si Sera sa isang sakayan ng bus. Dapat nga sa kanila namin talaga siya ihahatid pero she resisted. Nang naihatid namin si Sera, kami nalang ni Jeonghan ang magkasama. It's very awkward in a way that sobrang tahimik namin. Walang isa sa amin ang nsgsalita. Hanggang sa pagsakay namin sa bus. He entered first at sumunod ako. Hindi puno ang bus, umupo sa unang bakanteng upuan. Even though it's for two persons, doon ako naupo sa likuran niya. I saw him wear his earphones at narinig ko pa ang kanyang music. Napabuntong-hininga ako at napagdesisyunan din na makinig ng music gamit ang aking cellphone at earphones.

Hindi ko namalayan ang playlist ko ay naka-shuffle. The song was "Give Love". I suddenly smiled. Nafeel ko ang kanta, even though the song was jolly naramdaman ko parin ang emotion nito.

Suddenly, there's a part of me that let me remember of what I am. How I liked Jeonghan. The song somehow triggered me for the same thing. I know there's no other reason that I should continue liking the guy in front of him. I just liked him for a no reason. I just did.

So I guess, there-s no wrong to seek love for the person who doesn't like you.

Give love. Please give me some of your love.