THE 13 GOOD BOYS' STORIES

I. NOT A STRANGER

Not a Stranger Part 8

"Marry me instead of him" I said at hinigpitan ang hawak ko sa kamay niya. Tumingin siya sa akin. Nagulat siya sa sinabi ko.

" you have a child with him, why would I marry you?" Tanong niya. Umiling ako at kasabay nun ang pagtulo ng luha ko.

"I was never touched by someone. Hindi jiya ako ginalaw. Ikaw ang ama ng dinadala ko Seungcheol, b-because of that coincidental one-night stand.." sabi ko. Mas lalo siya nagulat sa sinabi ko

"Tama ba narinig ko Hana..." di sya makapaniwala. Tumango ako. Biglang lumungkot ang kanyang mukha.

"You wanted me to marry para sa bata..." sabi niya at nagbuntong-hininga

"Seungcheol, I know you misunderstood me. Pero yes! I want my child to grow up with his real father at isa pa..." napahinto ako at humugot ulit ng malalim na hinga.

"...I don't want to be married with the guy I don't love..." dugtong ko

"Eh ako? Mahal mo ba ako?" Hinarap niya ako.

"Hindi...kita matandaan" iyak kong sabi. Napahagulhol ako. I tried to clear my eyes, i saw him smile.

"Then I won't marry you, pero magiging ama ako ng anak natin" he said.

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Hindi ko alam pero sobrang sakit ang nararamdaman ko. Ang bigat sa damdamin.

Pilit akong tumango bilang sagot pero mas lalong sumikip ang dibdib ko at napahagulhol ako ng sobra.

"O-o-kay..." I said in between sobs. He started to walk. Tinalikuran na niya ako. Okay lang yun, at least makikilala ng anak ko ang tunay niyang daddy...pero ayoko talagang makasal kay Jung Oh. Napaupo ako at tinakpan ang mukha ko. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko, masakit. Sobra.

Nakaramdam ako ng isang mahigpit na yakap. Pagtanggal ko sa kamay ko sa aking mata, Seungcheol was hugging me. I thought he leave.

"I'm sorry..." he said in a husky voice. Hindi ko siya maintindihan. Ang gulo-gulo niya.

Kumalas siya sa yakap. Matalim ko siyang tiningnan. At pinagpapalo.

"Pasalamat ako at di kita natatandaan! Siguro mas kinamuhian na kita! Nakakaini ka! Bakit hindi mo pa ako iwan ha?" Sabi ko habang pinagpapalo ang kanyang matigas na dibdib.

Hinawakan niya ang dalawang kamay ko.
"Sshh.." at sabay halik sa aking kamay.

"I was just joking... I badly want to marry you. I love you so much.." sabi niya saka idinikit ang kanyang labi sa akin. Napapikit lamang ako at dinama ang kanyang malalambot na labi. After a minute, inihiwalay na niya ang kanyang labi sa akin.

"Kailan mo gustong magpakasal?" Nakangiti niyang sabi.

" after ko maayos ang pamilya ko. I still have to confront them...gusto kong marinig ang lahat-lahat galing sa pamilya ko... Will you go with me?" Sabi ko sa kanya.

He smiled and nodded. After that we had a short talk. Kinuwentuhan niya ako tungkol sa amin noong bata pa kami hanggang sa naging kami. He also told me na kung saan-saan niya din daw ako hinanap...

"Bakit mo naman ako hinanap sa abroad? Eh sa pinakahuling naalala ko I grow up in our house, I mean sa vacation house sa Jeju.." nakangiti kong sabi. Lumungkot ang kanyang mukha at nag-pout. Napangiti ako dahik doon... I must really know him well before kasi iba ang pakiramdam ko kapag kasama ko siya. That feeling of love, I guess.

"At dahil dun masyado akong naging emo at nakapagsulat pa nga ako ng kanta dahil sa pagka-miss ko sayo..." humagihik ako sa sinabi niya.

"Seryoso ka..." naputol ang sasabihin ko

"Wag kang tumawa ng masyado, ang baby niyan baka lagi nalang din tumawa..."  nakanguso niyang sabi.

"Oh ngayon nakita mo na ako, iparinig mo nga..." natatawa parin ako..

"Stop laughing first please, hindi mo alam gaano ang niranas ko noong nawala ka after that accident." He said na naka-pout pa din. Umayos ako. Prente akong umupo sa sofa. I cleared his throat first at huminga ng malalim.

"I said I loved you,
and that's the way that it should be
And it's enough for me to say it on repeat
I miss you so it's been too long since you've been gone where did you go?
Did you disappear 'coz you just want to move on?"

I feel sorrowfulness in his eyes, at pati na rin sa kanta niya.

"Don't play around I know you're there
And I'll wait for you no matter how long it takes
We were made for love I gotta go find you
If I cry now, I'll lose my mind (my mind)"

He looked at me. I smiled and so he does.

"I don't wanna cry,
I don't wanna cry hold back the tears from my eyes
Baby, I don't wanna cry

This road seems different, haven't been here before
You asked me once again have we been here before?
Could this really be a secret lobe game destiny
I'm searching everywhere 'till I find you

Don't play around, I know you're there
And I'll wait for you no matter how long it takes
We were made for love I gotta go find you
If I cry now, I'll lose my mind

I don't wanna cry,
I don't wanna cry hold back the tears from my eyes
Baby, I don't wanna cry

I'm okay but I'm not okay
I don't even wanna see ya but I really wanna see ya
You got me messed up
I'm saying this lies that don't even make sense

My heart has a duty
To care for my Lady
Please come back,
Please come back, now~

I don't wanna cry,
I don't wanna cry,
I don't wanna cry hold back the tears from my eyes
Baby, I don't wanna cry

I don't wanna cry,
I don't wanna cry hold back the tears from my eyes

I don't wanna cry"

Nilapitan ko s'ya at niyakap. Hindi ko man siya naalala pero, yung puso ko kung makatibok kilalang-kilala niya talaga itong lalaking ito.

"Seungcheol, I'm sorry... I may not remember you but since we met a month ago, my heart suddenly beated like nuts. Tapos nung hindi tayo nagkita, pakiramdam ko ang lungkot-lungkot ko. Pero ang bobo ko. " sabi ko.

After that, naisipan niya nang umuwi. Agad siyang umalis at sinabing tatawagan niya lang daw ako kapag nakauwi na siya. And so he does.

Kinaumagahan, I inform mom na pupunta ako sa bahay with someone. Hindi ko syempre sinabi muna kung sino. Nagsuot ako ng isang color pink na comfy dress at flat sandals. Maya-maya dumating si Seungcheol. He's wearing a gray tuxedo at maayos ang kanyang buhok. Sabay kaming pumunta sa bahay.

He also told me na alam ng dad niya ang tungkol sa pupuntahan namin. Nang nakarating kami sa bahay, nadatnan namin sila mommy, daddy at ang kuya at ate ko at ang pamilya ni Jung Oh. Lahat sila nagulantang sa sinabi nakita nila.

Mabilis pa si kidlat nang hinila ako ni mommy palayo kay Seungcheol. Akma naman sanang tatawag si daddy ng guard pero pinigilan ko siya. Kumalas din ako sa pagkakahawak ni Mommy.

"Mom!Dad! I'm not going to marry Jung Oh! I don't even love him!!" Sigaw ko.

"Hana!!" Sigaw din ni mommy.. hinawakan siya ni ate para makalma.

"I'm not going to marry the man I don't love. That's why I bring the one whom I love. Seungcheol." Sabi ko sabay tiningnan si Seungcheol na nakatayo sa may kanan ko. He hold my hand;

"I love your daughter a lot Mr.and Madamme Jung." He said.