Dare to Play a Game Called Love? [COMPLETED]

Chapter 70 - This I Promise You

 “This is it, girl friend. Sabi ko na nga ba eh. Kayo at kayo rin ang magkakatuluyan. Kasi Krysh, para talaga kayo sa isa’t isa. Lokohin niyo na lahat pero hinding hindi niyo maipagkakaila na mahal niyo talaga ang isa’t isa. ” sabi niya at ngumiti.

 “I know, Jam. Thank you. Thank you sa lahat. ” sabi ko at yumakap sa kanya.

 “I’d better go. The bridal car will fetch you soon.” Lumakad na siya palayo pero tumigil siya at humarap ulit sa akin.

 “Relax and Enjoy, girl friend!” Sabi niya at kumindat.

  

Si Jam talaga! Ang baliw! Syempre, Ie-enjoy ko to noh. Kasal ko kaya to. Ang pinakaimportanteng araw sa buhay ko. At syempre, lalo pang naging importante kasi ang pakakasalan ko ay ang taong gusto kong makasama habang buhay.

Eto na ako, nakatayo na sa may pintuan ng simbahan. Any minute, bubuksan na iyon para pumasok ako. I’m so happy. Nope. Wrong. Masyadong mababaw ang salitang happy nai-descibe ko sa nararamdaman ko ngayon. 

“I’m so happy for you, anak. Mahal na mahal kita. ” sabi niya at niyakap ako.

“Mahal na mahal din kita, mama. Thank you po sa pag-aruga sa akin. Thank you po sa lahat lahat. ” Unti-unting namumuo yung luha sa gilid ng mata ko pero pinigilan ko iyon. Nope. Now’s not the time to cry. Naghiwalay kami ni mama sa pagkakayakap kasabay ng unti-unting pagbukas ng pinto. 

Naglakad na kami ni mama papasok ng simbahan. Tumugtog yung lalaking nasa piano pero wala na akong marinig. Dahil naka-focus ako sa isang tao na malapit sa altar. Ang taong pakakasalan ko. Ang taong makakasama ko habang buhay. Ang taong mahal na mahal ko.

  

Habang naglalakad ako, sa kanya lang ako nakatingin. Nakangiti siya. Happiness, contentment and love. Full of love. Yun ang nakita ko sa mga mata niya.

 

Hanggang sa nakarating kami sa may harapan. Binitawan ako ng Mama ko at hinawakan ang kamay ni Ethan. Kinuha niya iyon at ipinatong sa kamay ko. Tanda na ipinapaubaya na ako ni Mama sa kanya. 

“Alagaan mo ang prinsesa ko ha. ” Sabi ni mama at naluha na. Gusto kong lumuha din pero pinigilan ko ulit. Ngumiti nalang ako.

“Opo, mama. Aalagaan at mamahalin ko po ang anak niyo habang buhay.” Sagot naman ni Ethan at tumingin sa akin. Tumango si mama at umatras para kami ay malaya ng lumakad papunta sa altar. 

“Let’s go, Mrs. Kryshll Torralba?” sabi niya at nag-grin.

 “Oh, Ethan. You’re so, so impatient. ” sabi ko at nag-grin din.

“Nope. Just eager to call you mine. Officially. ” sabi niya at hinalikan ang kanang kamay ko.

 "Then let’s get this ceremony started. ” sabi ko at nag-wink.

  

After all those years. After all those heartbreaks and tears. After everything we’ve been through. Finally. Finally!

  

“You may now kiss the bride” sabi ni Father kay Ethan.

Inangat niya ang veil ko at ngumiti.

Unti-unti siyang lumapit para halikan ako.

And our lips met.

I’ve never been happier in my life. 

Nagpalakpakan naman yung mga tao.

 

Now Playing: This I Promise You

Oh, oh
When the visions around you
Bring tears to your eyes
And all that surrounds you
Are secrets and lies
I'll be your strength
I'll give you hope
Keeping your faith when it's gone
The one you should call
Was standing there all along

And I will take you in my arms
And hold you right where you belong
Til' the day my life is through
This I promise you
This I promise you 

“Now, Mrs. Kryshll Xyz Ruiz Torralba, I can officially call you mine. ” sabi niya at lumaki ang grin niya.

“Baby, I’m all yours. Always!” Sabi ko at nag wink.

“And Forever.” Dugtong niya.

And my heart skipped a beat.