Uyandığımda saat daha sabahın altısıydı ve benim hala edebiyat hocasına verebileceğim bir ödevim yok. Bu durum ne kadar sinirimi bozsa da takmamaya çalışarak banyoya girdim ve sıcak bir duş aldım.
Duş gerçekten rahatlamamı sağlamıştı ama telefonumdan saatin kaç olduğunu gördüğümde yine gerilmeye başlamıştım "Ne demek 15 dakika sonra ders başlıyor ". Hızla dolabımdan rahat kıyafetler alıp giydim ve saçlarımı kurutamadan evden çıktım. Spor ayakkabı giymeyi pek sevmezdim ama okula kadar topukluyla koşamazdım da. Islak saçlarım üstüme giydiğim sweatin ıslanmasına neden olmuştu ama dersimim başlamasına 4 dakika varken bunu düşünmezdim.
***
Okula girdiğim an zil çalmıştı. Bu bana biraz garip geldi sanki zilin çalması için benim okula ayak basmam gerekiyordu. Okul kapısında edebiyat hocası duruyordu ve ben ona görünmemek için eğilmek zorunday-, dur bir saniye eğilmek zorunda falan değildim zaten beni bu 1.60 boyum yüzünden zıplasamda göremezdi. Biliyordum bir gün kısa olduğum için kendimle gurur duyacağımı. Kendimi kasmadan sınıfa çıktım ama bilin bakalım kim benden önce sınıfa çıkmış? Tabii ki biricik edebiyat hocam (!) Kafamı kaldırdığımda göz göze gelmiştik. Evet, kesinlikle sıçmıştım.
"Bayan Martin proje ödeviniz nerede acaba?"
"Hangi ödev? Şu, su gibi ezberlediğim Romeo ve Juliet romanı mı?" Eğer kendimi kasarsam, benim yalan söylediğimi kesin anlardı ne de olsa dört yıldır tanıyor kadın beni, o yüzden çok sakin davranmaya çalıştım.
"Ee ödev nerde o zaman?" Kadın haklı ödev nerde Lydia? Of iç ses bir sus bi de seninle uğraşamam!
"Nerde olucak hocam, dolabımda tabii ki."
"Hemen git ve getir o zaman bu ders o projeyi istiyorum." Homon got vo gotor o zomon bo dors o projoyo ostoyorom! Git getir demesi kolay. Nerden bulcam ben şimdi romeo juliet projesini?
Edebiyat hocasının suratına boş boş bakmayı bırakıp dolabıma doğru ilerledim. Buldum!! Profesyonel bir oyunculuk sergileyip ödevim çalınmış gibi davranacaktım, üstünede iki damla göz yaşı olur bu iş . Nerden buluyorum böyle zekice fikirleri? Eh tabii bir Lydia Martin kolay yetişmiyor! Gözlerini benim üzerimden ayırmayan edebiyat hocasının planı çakmaması için dolabımın şifresini girip şoka girmiş gibi davranacaktım. Dolabı açmaya başladım, açtım da ama rol falan yapmıyordum çünkü gerçekten dolaba bakmamla şok olmuştum...
