Bölüm 9

3.4K 170 13
                                    

ANONİMDEN

Bu sabah onu öyle kaldırımda yatarken görmek fazlasıyla etkilemişti beni. Çok merak ediyordum onu Hastaneye gittim. Kaldığı katın koridorunda Sidney vardı görünce biraz girip girmeme konusunda tereddüt ettim. Ama biraz baktığımda onun da uyuduğunu gördüm. Ne de olsa saat 00.00ı geçmişti. Tabii uyuyacaktı sessizce odasına doğru ilerledim. Kapı tahmin ettiğimin aksine gayet sessiz bir şekilde açılmıştı. Sonunda içerdeydim. Evet beee biraz tereddüt ederek kafamı uzattım. Oda uyuyordu. Melekler gibi.. bir insan her koşulda güzel olabilir mi gülerken, uyurken, yürürken hatta bana göre nefes alırken bile tatlıydı Lydia Martin
Biraz kıpırdadı gözleri yumuldu kabus görüyordu belli yanına gidip korkarak saçlarına dokundum. İpek gibi dalgalı saçları vardı. Daha önce hiç bu kadar inceleyememiştim yakından onu. Kusursuz bir cildi vardı. Biraz saçlarıyla oynadıktan sonra elleri dikkatimi çekti kolunda serum vardı. Kıyamadım bi an çıkarmak istedim. Sanki onun koluna batan minicik bir iğneyle benim kalbim deliniyordu. Ellerini avuçlarımın içine aldım. Yavaşca öptüm elini. Aynı yandan tüm geceyi onunla geçirmek isterken uyanmasından korkuyordum. Biraz daha baktıktan sonra bir fotoğrafını çektim. Ve ona gönderdim. Bu ne cesaret??? Ya telefonu sessizde olmasaydı ya bildirim sesine uyansaydı?? Ve sonra ikimizi beraber çektim. İlk defa bir fotoğrafımız olacaktı. Telefonu hemen cebime koyup odadan çıktım...

LYDİADAN

Uyandığımda telefonumdan saate baktım, başım hala feci bir şekilde ağrıyordu. Camdan Sidney'e baktığımda hala uyuyordu. Saatlerce başımda beklemişti hemde beklemekten nefret etmesine rağmen. "Canım benim bazen tartışıyorduk ama aramıza kimse giremedi, giremezde! "
Onu uyandırmak istemedim bende can sıkıntısından telefonda takılmaya karar verdim. Bildirimlere bakarken anonimin bana bir fotoğraf attığını gördüm   "Neeee!!" Bağırma sesim oda da yankılanırken kimsenin beni duymamış olması için dua ettim. Ne yani buraya da mı gelmişti? Doğru. Evime kadar giren biri için buraya gelmesine şaşırılmamalıydı. Düşüncelerde boğulmak üzereydim. Yani eğer bir sapık olsaydı benimle bu kadar uğraşmazdı, değil mi? Bende dayanamayıp anonime yazmaya karar verdim.

Lydia: Neden buraya geldin?

Anonim: Seni merak ettim, ayrıca sen benim yüzümden oradasın.

Lydia: Senin yüzünden mi? Bence şu an senin sayende hayattayım ve canımı borçluyum.

Anonim: Hayır güzelim bunun suçlusu benim. Ama illa bana bir borcun olduğunu düşünüyorsan...  daha önce de dediğim gibi borcunu  benimle evlenerek ödeyebilirsin.

Aklıma gelen şeyle yerimden sıçradım. Evet bu çocuk kesinlikle salak! Bu hastahanede kesinlikle güvenlik kamerası olmalıydı ve ben görüntülerden onu bulabilirim.

Lydia: Afedersin ama sen tam bir ahmaksın!

Anında çevrimiçi oldu.

Anonim: Nedenmiş o! Hem insan müstakbel kocasına ahmak der mi?

Lydia: İlk olarak bu hastahanede güvenlik kameraları var ve sen de o kameralara yakalanmış olmalısın, ve ikinci olarak SEN BENİM MÜSTAKBEL KOCAM FALAN DEĞİLSİN!!!

ANONİM Stydia Where stories live. Discover now