◇♡ Kördüğüm ♧♤

32. Bölüm

Uzun lafin kisasi..

♡♡Kuma kördüğüm zamanî♡♡

Hatirlatma :

" birdaha benden gitme zine ne olursa olsun benden gitmeyi aklindan bile gecirme.." zineyi az geri itip omuzlarindan tutmus alnini karisinin alnina yapistirmis ve devam etmisti
" birdaha benden gidersen seni öldürürüm anladin mi beni seni de kendimi de öldürürüm" demisti fisilti ile...

Uzaktan izleyen adamin gözlerinden iki damla yas firar etmisti coktan..

An itibari ile hayat durmustu. Kari koca birbirinden zine nin mirhani gögsünden itmesi ile uzaklasmislardi.
Göz yaslari gözlerinde akmak icin beklerken gözleri net secemiyordu. Yaslar sonunda düsmüstü.
Tiksinir bir ifade ile mirhana bakmis

" sen kimsin ha söyle kimsin? Sen bana nasil vurursun?" Diye bagiriyordu zine. Sesini kontrol etmek veya icerdeki insanlar ne düsünür diye düsünmeden avazi ciktigi kadar bagiriyordu.

" hangi hakla? Susma söylesene.. tabi psikolojik olarak cökerttigin yetmedi bide fiziksel olsun taclansin istedin." Zine etrafindaki insanlarin bakislarindan rahatsiz olmus elini saclarinda gezdirmisti.

Karsinda duran adam karisindan bu tepkiyi beklemiyordu. Zine ne yapmasi gerektigini bilen bir insandi ama bu kez cizmeyi asmisti.
Gözlerinin yesili koyulasirken kaslari catilmis zine nin bileginden tuttugu gibi sürüklemisti kafeden.
Zorla arabaya bindirmisti zineyi. Zine birak diye yalvarsada mirhan sagir olmustu sanki duymuyo hic bir tepki vermiyordu.

" zorba herif ne zannediyorsun kendini söylesene. Zine gel zine git zine şaaaaaak tokadimi ye otur bu ne ya bu neee " diye bagiriyordu yine. Gözlerinden yaslar akmaya devam ederken mirhan hic umursamiyordu.

Bütün yol boyunca susan mirhan konusan ise zine olmustu oda bi zaman sonra yorulup susmustu.
Kafasini cama yaslamis disariyi izliyordu araba seyir halindeyken. Bu hayati boyunca yedigi ikinci tokatti. Gözlerini kapatip Ilk yedigi tokati hatirlamisti...

2 sene evvel zine gizlice at binmeye cikmisti. Sevdigi tepeye dogru sürerken atini rüzgar yüzüne vuruyordu. Tabiki yedigi tokat rüzgarin tokadi degildi.
Tepeye varinca herzamanki gibi atin yuglarini baglamis oturmustu.

" sende benim gibi seviyorsun burayi degil mi poyraz?" Diyip icine mis gibi kokuyu cekmisti.
Poyraz otlanirken zine yesillige uzanmis huzurun sessizligin tadini cikariyordu.

Poyrazin yuglarini sökmüs üstüne binmis kosturuyordu. Yolda abisini görmeyi tahmin edememisti. Babasi ona at binmeyi yasaklamisti ve zine yine itaatt etmemisti. Abisinin sert bakislarinin etkisinden kurtulmaya calisip eve kosturmustu atini.

Yüzünde hissettigi sicaklik alev gibiydi. Itaat etmeyisi onun bu tokadi hak etmesini saglamisti.

" kiz dedigin agir olur söz dinler peki ya sen? Sen bir aga kizisin bu asiretin yegane incisisin sen nasil olurda asi bir oglan cocugu gibi dag bayir at üstünde gezersin zine " annesinin tokadindan sonra sözleri acitmisti zine nin icini.
Gözyaslarini icine akitip gözlerini yere sabitleyen zine annesini dinlemeye devam ediyordu

" ya baban duyarsa? Ne olur hic düsündün mü? Önce seni sonra biz.." diyen fatma hanimin sözünü kesen zine nin babasi olmustu

" duydum.." kaslari catilmis bir sekilde kizina bi hayli öfkeli bakmisti yasli adam.
Kizinin yanina hiddetle yaklasip elini kaldirmis ayni el fatma hanimin suratina inmisti coktan.
Fatma hanim elini yanagina götürüken anlamsiz bir ifade ile bu zamana kadar ona hic el kaldirmamis kocasina bakiyordu.
Yasli adam isaret parmagini karisina dogeu sallamis ve sözlerine söyle devam etmisti

" ben sag oldugum sürece kimse ama hic kimse kizima el kaldiramaz  kaldiran sen bile olsan misliyle geri alirsin fatma hanim ".

Yasli adam yerde diz cökmüs olan kizinin cenesinden tutup gözlerine bakmisti.