1. Bölüm

64.2K 1.1K 64
                                    

" Sen bana bakasana gelirsem saçını yolarım Zine çıldırtma beni puşt ne lan insan abisine puşt mu der " diye peşinden koşuyordu hamit Zine'nin.
"Asıl sen bana bak ben asla olmayan birşeyi söylemem hele elin bana değsin varya seni babaya söylemezsem senin gibi puşt olayım" diyip abisini çıldırtmıştı yine kahkaha atarak. "Zine yeterdir kızım abini koşturdun uyuz kuçi ( köpek) gibi peşinden" diyip kahkahasına mani olamamıştı Emine hanım.
Hamit çıldırmış gibi Zine 'nin peşine vermişti yakalasa vurmazdı elbette kıyamazdı fakat ölesiye kıdıklardı Zine yi. Zine her yerinden huylanan bir insandı.
Bütün avlu inliyordu resmen kahkahalar atışmalar koşuşturmaca derken konağın kapısı açılı verdi. Zine arkasına bakarak koştuğundan babasına toslayarak durabilmişti ancak.
"Babam"! Deyip sarılmıştı boynuna. Babası kızını sarmaladı kokusunu içine çeke çeke sarıldı. Resul ağa beritan aşiretinin ağası idi. Oğlu henüz evlenmediği için ağalık hala ondaydı fakat bugün bu yük o dağ gibi adamın bile omuzlarına fazla geliyordu. Nasıl söylerdi? Biricik incisi , tek kızı. Göz bebeği Zine'yi çok sevdiği ağa olan arkadaşının oğluna KUMA olarak vereceğini.?
" kızım hele boğdun beni dur bir nefes alam" deyip kendini kızının sarılmasından zorda olsa koparmıştı. " bize bir kahve yap ve hepiniz gelin bahçeye diyeceklerim vardır"! Sesi çok ciddiydi. Zine önemli birşey olduğunu anlamıştı ama asla tahmin edemeyeceği birşeydi bu. Kimse tahmin edemezdi.
Kahveleri hazırlayıp fincanlara doldurduktan sonra Zine de herkes gibi bahçedeki masada yerini almıştı. Resul ağa derin bir nefes alıp hiç dallanıp budaklandırmadan " Zine iki gün sonra Gelin oluyor" deyi vermişti. Herkes şaşkın. Yalnış mı duymuşlardı? " kimdir baba böyle hemen sözü verdiğin sormaya gerek duymadığın aile ? Diye sormuştu faruk Zine nin ortanca abisi.
Yaşlı adam kahvesindrn zorda olsa bir yudum almış üstüne de büyük bir yudum su içip söylemişti
" Bayki aşiretinin ağası Mirhan ağa ya KUMA olarak gidecek. Sözümü verdim sözümün üstüne söz söyletmem. Hazırlanın. Cumartesi nikah kıyılıp bayki konağına gelin gidecek!"
Zine donmuştu. Orada öylece kaldı ne bir gözyaşı ne bir söz nede bir kıpırtı. Ruhu bedeninden çekilmişti sanki. Asla babasına isyan etmezdi yüzünü önüne hele asla eğmezdi. Kumaydı o artık. Bayki aşiretinden Mahir ağanın kuması.
Masada bir bağırış bir kargaşa abileri hamit, furkan dilaver babalarına olamayacağını bacılarını kuma olarak vermeyeceklerini söylüyorlardı. Annesi emine hanım gözyaşlarına hakim olamamıştı. Evdeki hizmetlilere kadar herkes şaşırmış ve üzülmüştü bu duruma.
Herşey çok farklı olacaktı. Yani en azından böyle olmamalıydı. Sonra inceden bir ses çıktı
"Tamam baba. Sen kabul ettiysen ben kabul etmişim."
Zine kuma olmayı babasının ailesinin abilerinin hata tüm beritan aşiretinin şerefi için kabul etmişti. Hış kabul etmese de pek bir fark olmayacaktı. Sessiz bir ruh eda'sı ile odasına süzüldü ay yüzlü Zine..
..............

"Bu olmaz. Mirhan ben nasıl dayanacağım? Beni neden kimse düşünmez. O kadın bu eve girdiğinde bilmezler mi dilber ölür kahrından. Kimse düşünmez benim yerime kendilerini koymazlar mı ha ? Ben nasıl yaşarım nasıl nasıl ?" Diyip hıckırıklara boğulan dilberine sarılmıştı Mirhan. Düşünmezlerdi. Aşiretin katti kuralları vardı kimsenin gözünün yaşına bakmazlardı. Mirhan çok direnmişti aşireti karşısına alıp konuşmuştu fakat değişen birşey olmamıştı. " dilberim bilirim üzülme desemde üzülürsün, ağlama desem ağlarsın. Elimden birşey gelmiyor artık allah kahretsin ki gelmiyor. Ben ister miydim böyle olsun" demiş ve karısının gözyaşlarını baş parmağı ile silmişti anlına küçük bir öpücük bırakmıştı. " Gönlün onu da yar bilecek yatağını oda ısıtacak benden çok seveceksin belki hele hele birde çocuğunuz olacak. Bizde eksik kalan aile bağını onunla kuracaksın mirhan" demişti dilber sevdiğinin gözlerine bakarak.
" O sen olamaz dilberim bir gülüşüne öldüğüm dilberim. O o benim nikahımda olacak fakat asla bir dilber edemeyecek. Benim kalbim sana ait ".

İlk bölümüm bitti arkadaşlar umarım hoşunuza gitmiştir. Eleştirilere açığım hatta hoşuma bile gidet dediğim giib ilk defa böyle bir işe kalkıştım. Hatam olursa af ola. Bir şans verdiğiniz için şimdiden çok çok çok teşekkürler... :)

◇♡  Kördüğüm ♧♤Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz