20-BAŞLANGIÇ (DÜZENLENDİ)

3.7K 228 29
                                    

***HATIRLATMA***

-Neyse bu kadar yol boyunca taşımanın ödülünde bir nane limonu hak ettin dedim hadi gel diye çağırdım ama evin kapısına geldiğimde anahtarı unuttuğumu hatırladım

-Kahretsin anahtarlar yok dedim. Ve demire üstü kapalı şekilde anlattım.

Gözdeyi arayıp ne zaman geleceğini sordum oda teyzemgildeyim gelmiyeceğim dedi istersen buraya gel yada anahtarı bu şekilde al dedi bende tamam ben haber veririm dedim.

-Sıradaki durak belli oldu dedi Demir ve ilerlemeye başladı..

***

-Nereye gidiyoruz Demir?

-E Gözdeden anahtar almaya dedi.

-İndir o zaman yürümek istiyorum dedim.

Oda direk indirdi hemen indirmesini beklemiyodum tabi. Sonra Gözdeyi arayıp evin adresini sordum oda parkta kuzenleriyle olduğunu parka gelmemi söyledi. O sırada Demir telefonla birine mesaj attı. Tabiki kim olduğunu göremedim.

Gözdenin yanına gitmemiz abartısız 1 saat sürdü.

Parkta gözde ile buluşup anahtarı aldık. Yanımda Demiri görünce şaşırsada pek belli etmemeye çalıştı ama tabiki ben anladım.

Bişey demesine fırsat vermeden öptüm ve kendine dikkat et dedim.

Eve doğru yürümeye başladık. Demir yolda duraksayıp sürekli nefesini dikkate sokmaya çalıştı. Eğer hasta olmasaydı bunu oyalamak için yaptığına adım kadar emin olurdum.

-İyi misin diye sordum.

-Sırtına alırsan daha iyi olurum dedi ve güldü bende ona güldüm

-Pislik dedim ve onu kendime hafif yaslattim. 

Hayır neden taksiyle falan gitmiyoruz. O kadar yolu neden yürüdük hala anlamış değilim ama Demir işte  bir hareketi asla diğerini tutmazdı.

Eve geldiğimizde kapıya yaklaştık.
Anahtarı kilide sokmaya çalışırken kapının hafifçe itildiğini farkettim.

Demirde ani refleksle bana baktı ve tek koluyla beni arkasına çekiştirdi. Kapıyı yavaşça itti. İçeri göz ucuyla baktı ve ilerlemeye başladı.

Demir önde giderken çaktırmadan ayakkabılıktaki gizli silahı aldım ve arkama koydum. Bi elimi de arkamda tutarak ilerlemeye başladım.

Salona girdiğimizde her şeyin yerde olduğunu farkettim. Yastıklar bir yerde , çekmece kapakları açık. Kitaplarım etrafa savuşturulmuş. Hızlı adımlarla üst kata çıktım. Oturma odasına girdim ve Demir diğer odalara bakarken koltuğun düğmesine bastım neyseki silah duruyordu. Kendi odam banyo falan  her yere baktım ve her yer darmadağındı.

Demir yanıma gelerek çalınan bişey olup olmadığını sordu bende olmadığını söyledim ama şuanlık yoktu. Demir olduğu için geniş çaplı bakamıyordum.  Bu sıradan bir hırsızlık olayı değildi. Bu hırsızlık süsü verilmiş ufak bir uyarıydı.

Demir çoktan telefonla polisi aramıştı. 15 dakikaya yakın zaman sonra devriye aracı geldi. Bende korkmuş gibi yaparak Demiri oyaladım. Polisler Demiri sorgularken bende polislerle gelen Leventin kolundan tutup hemen dışarı çıkarttım.

-Bu kesinlikle Pusatın işi artık çok fazla olmaya başladı. Amirimde farketmediğimi sansada beni sürekli uzak tutuyor. Lan lan diye kendime vurdum.

Levent kollarımdan tuttu. Bi sakin olurbmusun Alya diye beni sakinleştirdi . O sırada Demir geldi. Bizde bişey çaktırmamaya özen gösterdik.

-Bakın Alya hanım kapınıza araç temin edeceğiz korkmanıza gerek yok dedi ve benden öyle bir bakış yediki gülmemek için kendisini zor tuttu.

-Polis bey bu adamlar yine gelebilirler lütfen yardımcı olun dedim bunlar tabikide sadece Demiri inandırmak içindi.

Levent 3-5 bişey salladıktan sonra gitti. Bende Demiri zor bela ikna ettim ve evine gönderdim. Eğer gerçekten kapımda devriye araçları olmasaydı asla gitmezdi.

Eve dokunmadan salona oturdum. Düşünmeye başladım. Bu olay yüzde yüz gözdeye anahtar almaya gittiğimizde olmuştu. Çünkü ondan önce olsa kesin Demirle ilk geldiğimizde fark ederdik.

Ve en önemlisi o sırada evin çevresinde olmadığımızı kim biliyordu. Kafam çok karışmıştı. Odama çıktım. Üstümü değiştirdim ve yatağın içine girerken dolabın yanındaki küçük renkli kağıdı farkettim. İlk olarak uzaktan okumayı denedim. Bunu hep yapardım. Sonra yataktan hızlıca kalkıp nota yürüdüm yapışkanlı olduğu belli olan kağıdı duvardan çekip elime aldım.

Unutamayacağım şekilde iğrenç yazıya sahip kağıda baktım.

-Bu daha başlangıç Güneş hanım bu daha başlangıç..

Ovvvvv yine bir pusat kokusu alır gibiyim puhahaahahah. Evet kısa ama çabuk fazla meraklanmayın diye şey ettim. Sizi çok seviyorum ponçikler yeni bölümde görüşürüz 😍💜💜

Ajan Kız^^(DÜZENLENİYOR) #WATTSY2022Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin