◇♡ Kördüğüm ♧♤

27. Bölüm

Gökhan o gece fadime ile bütün gece bahcede tek söz etmeden oturmustu. Fadime cok sasirmisti o kimdi gökhan bayki kim. O gönlünü kaptirsa bile layik görülmeyecekti onun esi olmaya. Tüm gece düsündü genc kadin.

Ona onu birakip gidemeyecegini söyleyen adama bakmisti. Tüm gece uyumamis olan gökhan yakisikligindan ödün vermemisti. Saclari dagilmis gözleri uykunun etkisine girmemek icin savas veriyordu. Nasil olmustu? Tanisali ne kadar olmustu ki? Neyin vazgecemeyisiydi bu?

Fadime güvenemiyordu ama gökhanin etkisinden kurtulmak o kadar kolay olmayacakti. Genc adam karisinda oturan kizin gözünün üstüne düsen sacini kenara vermis

" benden baskasi bu güzelligi görsün istemiyorum " kaslari catilmis kara gözlerini bir an olsun fadime nin üstünden cekmeden devam etti " sen benimsin. bilmiyorum allah kahretsin nasil kendimi bu kadar cabuk kaptirdim bilmiyorum ama eminim fadime sen benim istedigim kadinsin senden baskasi olamaz ".

fadime bir an kendini olayin sihrine kaptirmis gözlerini yummus ve acmisti. yanaginin üstündeki eli itmis

" yaniliyorsun agam ben senin felan degilim. Ben sözlenmek üzereyim olmasam bile sen ve ben olamayiz" genc kadin kendinden emin ve öfkeliydi. Ne olursa olsun kendini kaptirmayacakti. Biliyordu cünkü onun cani yanacakti. fadime ayaga kalkmis gidecekken gökhan fadime nin bileginden sertce kavramis kendine dogru cekmisti. Korkan genc kadin kendini gökhanin yamacinda bulmustu.

Cenesini tutan adam icini acitan bir ses ile

" gidemessin. Beni seveceksin benim seni sevdigim gibi.. beni birakirsan simdi elimi tutmazsan biterim ben anliyormusun ben seni " diyip kadini sarsmisti ufaktan " seni istiyorum gecici heves degil ömürlük ol istiyorum. Birakma beni...

son sözü acitmisti genc kizin icini. gökhan fadime nin kafasini gögsüne dayamis saclarinin kokusunu icine cekiyordu. huzur buydu. huzur fadimeydi..

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Melek ve Dilber kahvelerini almis Kamelyada oturuyorlardi. Kahkahalar sohbetler.. Birbirlerini cok severlerdi yenge görümce.. Melek her iki yengesine de görümcelik etmemis ve yengeleride onu kendi öz kardesleri olarak benimsemislerdi.

" biliyomusun yenge bence bu ev artik eskisi gibi musmutlu olacak buram buram huzur kokacak. Kavga dövüs yüksek ses duyulmayacak yani ben öyle hissediyorum." melek konusurken gözlerinin ici parliyordu.

" melo biz dilimizi tutmayi bilsek hersey güzel olur zaten. Birde bi bebek sesi duyulsa bu konakta ne mutlu olur herkes" diyen dilberi melek incelemisti. Ciddimiydi? hic kiskanmayacakmiydi?

" evet ve hayir " dilber kahvesinden bir yudum alirken görümcesine bu iki kelimeyi söylemisti. Melek ne oldugunu anlamamis bir surat ifadesi ile

" anlamadim yenge " diyen melege dilber dönmüs

" icinde kendine sordugun sorularin cevabi evet ciddiyim ve hayir kiskanmayacagim" melek oldugu yere civilenmisti. bunu nasil yapiyordu bu kadin hala anlamis degildi.

dilber muhtesem bir kahkaha atip görümcesinin elini tutmus

" birsey yapmama gerek yok tatlim suratina bakinca anliyor insan " melegin burnunu isret parmagi ile sola ittirip " bakislarini kontrol etmelisin cok belli ediyorsun" demisti.

dilberin kahkahasi yavas yavas suratindan silinirken hafif bir tebessümle

" cok istedim ama biliyorsun.. kiskanabilirim belki annelik bu sonucta imrenirim ne bileyim ama inaniyorum zine benim o duyguyu tadmama izin verecek" diyen dilber kahvesini eline almisken