The Life Taker (Published by LIB)

Chapter 23

Chapter 23

XANA

SUGOD doon, patay dito. Sugod diyan, lahat ng kumakalaban sa akin ay sandalian lamanng. Hindi ko alam kung paano ako nagkaroon ng ganitong lakas na alam ko sa dugo ko nananalaytay ang isang ito. Hindi ko na rin nararamdaman ang pagkahilo ko, makokontrol ko na rin ang mga bawat galaw ng sarili kong katawan. Hindi ko pa rin alam na sa sandaling oras at sa libo libong nilalang na nakapaligid sa amin ay sandaling nawala at naglaho na lang.

Naligtas ko ang sarili ko. Hindi nila ako pinatay. Ang Life Taker na lamang ang problema.

Mabilis na nawala ang lakas sa katawan ko. Nakontrol ko na ito at hindi na masakit ang ulo ko gaya noon na mawawalan pa ako ng malay pero ngayon hindi na.

"Magaling." Ngising sabi ni Metria sa akin.

Napangiti na lang din naman ako sa sinabi niya dahil hindi ko alam kung anong isasagot sa kanya. Hindi ko pa gamay ang lakas na ito, nagsisimula pa lang ako. At alam ko sa sarili ko, kapag ginamit ko halos ang lakas ko pwede ko itong ikamatay. Delikado pa rin kung ibubuhos ko ang lahat ng lakas ko.

Napalingon kami sa aming likod sa malaking pinto na unti unti na rin itong nagbubukas.

"Tara na!" Mabilis akong hinawakan ni Metria sa mga kamay ko at hinigit ako papasok sa loob ng malaking pintuan.

Pagkapasok namin sa loob ng pintuan. Hindi ba kami nagkamali ng pinasukan o sadyang may kakaibang nangyayari lang dito?

Nasa loob kami ng paaralan.

Nagkatitigan kami ni Metria. Hindi namin alam kung bakit kami napunta rito. Wala kaming ideya kung bakit pagkapasok namin sa pintuan ay dito kami pumasok. Nakikita namin ang mga estudyante na naglalakad at masasaya. Hindi ba nila inaalala ang paaralan na kanilang pinapasukan ay lungga ng mga demonyo. Tila sa bawat silid ay masasaya ang mga ito, maiingay.

Kapag may dumadaan sa aming mga estudyante at tatagos na lamang sila sa amin. Kaluluwa ba kami dito o sadyang hindi kami nila nakikita ngayon?

"Alam mo ba kung bakit dito tayo dinala ng pintuan na 'yon?" Pagtatanong ko kay Metria.

"Wala akong alam," Umiling ito. "Siguro nagbigay lamang ito ng ilusyon sa 'tin."

"M-Metria." Hinawakan ko siya sa kamay niya at natigil ako sa paglalakad at diretsyo ang tingin sa nilalang na malayo pa lang ay kilala ko na kung sino.

Napalingon si Metria sa kung saan ako nakatingin. Nagulat din ito sa nakita niya. Biglang naglaho ang Life Taker na tumagos sa silid na 'yon. Ang sama ng mga titig ni Metria. Kahit ako hindi ko mapapatawad ang nilalang na kusang pumapatay ng mga inosenteng tao.

"Bwaaah!"

Nakarinig kami ng mga estudyanteng nagsisigawan. Tila mga natatakot ang mga ito. Kinakabahan ako sa pwedeng mangyari. Maglalakad na sana ako at lalapit sa silid na 'yon pero pinigilan ako ni Metria at sinabing huwag muna ako gumawa ng kahit anong ilalaban sa Life Taker.

Lumabas ang Life Taker mula sa silid at lumipat sa kabilang silid. Pumigilas na ako sa pagkakahawak sa akin ni Metria at dali daling tumakbo sa silid na pang galingan ng Life Taker.

Halos hindi ako makapaniwala nang makita ko ang silid. Kinakabahan ako. Natatakot ako.

"Hindi maaari." Napatakip ng bibig si Metria sa nakita niya.

Ang mga estudyante sa silid na ito ay mga wala nang malay at patay na. Hindi naman ito mangyayari kung walang kagagawan ng nilalang iyon. Walang kasing sama. Nakarinig kami ng mga nakakasulasok na mga tawa at lumabas ito sa silid.