Kavuşacak Mıyım?

830 72 26
                                    



Selaaam!

Finale adım adım yaklaşıyoruz, haber vereyim önceden 👼

İyi Okumalaar ;)-S.


***

Kerem en sonunda alnını ovuşturup kenara bana doğru döndü, görüşüm netleşince durdum. Ellerimi direk karnıma koydum.

Yaşadıklarımı tekrar yaşamışım gibi dizlerimin bağı çözüldü. Kalbim duracak. Karmakarışık oldum birden!

Evimizin kapısında, Kerem'in hemen yanında tam olarak Hare duruyor.

Hare!

***

Bu kadın akıl hastanesinde değil miydi nereden çıktı?! Kerem, benim yüz ifademden bayılacağımı anlamış gibi beni sakinleştirmek için gözlerini gözlerime kitledi.


K- Zeynep sakin ol bebeğim. Bir şey yok..

Bana elini uzatıp direk arkasına çekti, korumak için. Bir elim kolunda, diğer elim sırtında. Dizlerimin bağı çözülmüş halde, titriyorum.

H- Beni dinleyin lütfen.. Size zarar vermeyeceğim. Zeynep özür-

Z- Özür mü! Özür mü?!

K- Güzelim sakin ol, buradayım. Yanında.

Gözlerim dolmaya başladı, durduramıyordum kendimi. Kerem'i kaybettiğimi düşündüğüm dakikaları defalarca yeniden yeniden yaşadım Hareyle.. Nefesim bile kesik kesik çıkıyordu dışarıya.

Z- Geçen sefer de yanımdaydın Kerem lütfen-

H- Biliyorum, gerçekten hiçbir şey yapmayacağım. Çok ağır şeyler yaşattım size-

K- Hare! Biraz daha konuşursan ve tek hamle daha yaparsan seni kendi ellerimle öldürürüm!

H- Ben iyileştim. Çok pişmanım! Buraya özür dilemeye geldim. Her şey için.. Yaptıklarımın tek bir telafisi dahi olamaz.. Neler yaptım, düşündükçe delirecek gibi oluyorum. Bu vicdan azabıyla yaşayamam. Zeynep, sana yaşattığım acıyı-

Z- Senden hiçbir şey beklemiyorum Hare hiçbir şey! Özür de dileme seni asla affetmem, sadece git! Bir daha sakın girme hayatımıza sakın!

H- Öyle yapacağım zaten merak etmeyin, mutlu olun dedi gözünden bir damla yaş süzülürken.

Arkasını dönüp bahçe kapısından çıktı. Kerem kapıyı kapattı, daha fazla dayanamayıp dizlerimin üstüne çöktüm, yere oturdum.

Kerem hemen yanımda bitti. Beni bacaklarının arasına çekip sımsıkı sardı kollarıyla. Arada saçlarımın arasına öpücükler konduruyor. İçimdeki ağlama isteği geçene kadar öyle durdum.

K- Geçti güzelim, geçti gitti. Duydun sen de gidiyormuş işte.

Z- Çok korktum! Aklım çıktı kapıda onu görünce. Kapıya gelene kadar sana bir şey yapabilirdi yine Kerem..

K- Ama yapmadı, bak buradayım.. Yanındayım Zeynep.

Kerem'e daha da çok sokulduğumda dışarıdan duyduğumuz tek el silah sesiyle yerimde sıçradım.

Z- Ne- Ne oluyor! Dedim yerden kalkmaya çalışırken.

Kerem kollarımdan tutup benden önce davrandı. Yardımıyla bende ayağa kalktım.

BUL BENİ KAYBOLMUŞUM  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin