BUL BENİ KAYBOLMUŞUM

İyi Oynadın

Merhabalaar BBK Ailesi!

Biraz ara verip yeniden buluştuk sonunda, diğer hikayem olan Öldürücü Bakışlar'ı final yapacağım için ona odaklanmıştım. Onu final yaptıktan sonra işte karşınızdayıız.

Artık sadece buraya odaklanacağım ;)

Umarım bölümü beğenirsiniiz!

Yorumlarınızı bekliyoruuuum 💕

İyi okumaalaaar 😉-S.

***

Aynada gördüğü kişi eski Zeynep değildi, şimdi gördüğü kişinin gözlerinde kin, öfke ve nefret alev alev yanıyordu. Tekrar eskiye geri dönmemek için kendini zorluyordu ama olmamıştı işte, o lanet olasıca ses beyninin içinde gürlemeye başlamıştı.

"Seç birini Zeynep! Kerem mi, yoksa karnındaki bebek mi? Hangisini öldüreceksin, seç!"

***

Eskiye hiçbir şekilde dönmek istemese de hatırlamamak için elinden geleni yapsa da ufacık bir olayda tokat gibi yüzüne inen şey geçmişi oluyordu yine. Aslında yaşadıkları, ona zarar veren herkes bir şekilde onun yanıbaşındaydı zaten ama gözardı etmeyi çok iyi öğrenmişti Zeynep. Çünkü bunu yapmadığı her an her dakika kendinden ve etrafında sevdiği insanlardan birer parça alıp götürüyordu. Güçlü olmak dışarıdan umursamaz gözükmekse güçlüydü Zeynep.

Eliyle yanaklarından savurarak sildiği gözyaşları yok olmuştu. Asansörün kapıları açıldı, topuklu ayakkabısının topuğu mermer zeminde ilk tıkırtısını çıkardığında asistan kızların gözleri ona dönmüştü. Hare'nin herkese duyurduğuna öyle emindi ki bu bakışlar onu şaşırtmamıştı. Herkes aralarında fısır fısır konuşurken Zeynep yüzüne gülümsemesini yapıştırdı, saçlarını savurarak kapıya doğru ilerledi.

"Bir gün buraya döneceğim ve döndüğümde bu göründüğümden daha farklı olacağım." Diye mırıldanarak kapıdan çıktı.

Arabası o daha şirketten çıkmadan kapının önünde hazırdı. Başına çıkardığı güneş gözlüklerini gözüne indirip arabasına bindi ve hızlıca terketti orayı.

Arabada telefonu alıp Deniz'i aramaya karar verdi. Gerekli açıklamayı yaptıktan sonra bir daha Sayer Holdingle çalışmayacağını belirterek yollarını ayırdı. Bu işi de hallettikten sonra başka bir numarayı çevirdi bu sefer. Karşıdan gelen sesle gülümsedi Zeynep.

Z- Hazırlanın, geliyorum deyip telefonu kapattı.

Sahilde bir parkın önünde ışıklarda beklerken sağına baktı, gördüğü tanıdık sima onu afallatmıştı. Delirdim galiba diye düşünerek bir kez daha baktı. Kerem bir bankta oturmuş küçük bir kız çocuğunun elini tutup ona acı, buruk bir gülümsemeyle bakıyordu. Kerem'in bu gülüşü içini burkmuştu, gözleri anında buğulandı. Bir türlü izlemekten kendini alamadı. Arkasındaki arabaların kulak tırmalayan korna sesleriyle kırmızı ışığın yeşile döndüğünü farketmişti.

Onu ancak bu şekilde geride bırakabilirdi zaten. Gaza yüklenip önüne döndü, tamamen yola odaklanmıştı artık. Yolun kenarlarındaki ağaçlar bulanıklaştı, kafasındaki uğultu artmaya başladı. Bundan kurtulmak için radyonun sesini son ses açmış ve her şeyi bir anda bastırmıştı.

Athena-Yalan(multimedya)

Ansızın tarifsiz gelir ya
O zamanlar sormaya cürettin kalmaz olanından
Feri soluk, niyeti kayıp, dardayım
Aşk nefrete ne yakınsın
Kin kırdı her okşamak istediğimde seni
Elimi gözlerimi gömdüm tebessüme.
Yalnız kendine inkarın.
Sadece senden kaçarsın.
Halin ele verir anlamazsın