BUL BENİ KAYBOLMUŞUM

Babana Bile Güvenme

Merhabaaa!

Bölümü erken yolladım. Beğeniler ve yorumlarımız eskisi gibi değil..
Sıkıldıysanız hikayeye can gelmesi için beğenmediğiniz yerlere lütfen yapıcı eleştiriler bırakın! 🙏

Yeni kapağımızı umarım beğenmişsinizdir, benim hoşuma gitti. Yapan tatlışın ellerine sağlııık! 💕💕

Umarım bölümü beğenirsiniiz! 😊

İyi okumalaaar ;)-S.

***

Zeynep'in korkudan tüm vücudu zangır zangır titremeye başlasa da ona belli etmemek için elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyprdu. Boğazındaki yumruğu yok etmek için yutkundu ama onda da başarılı olamamıştı, konuştuğu anda sesinin titreyeceğini bile bile ağzını açtı.

Z- N-ne istiyorsun?

A- Çok da zor değil aslında. Ne istiyorum biliyor musun? Seni istiyorum! Seni hissetmek istiyorum, sende Kerem'in vazgeçemediği ne varsa görmek istiyorum. Bugün benim olacaksın Zeynep, sana bugün dokunacağım!

***

Zeynep, Arden'in sözlerini kulakları uğuldayarak dinlerken bir yandan da boğazındaki yumruyu yok etmek için yutkunmaya çalıştı ama ağzının ve boğazının kuruluğu buna tamamen engel olmuştu. Gözlerini Arden'den ayırmadan elleriyle çevresini yokladı ama rtrafta onu kurtarabilecek hiçbir şey yoktu. Beyni durmuş gibi hiçbir şey düşünemiyordu, geçen saniyeler ona saatler gibi gelirken Arden rahatsız edici bakışlarını ondan bir saniyr ayırmadan gittikçe yaklaşmaya başlamıştı.

Zeynep'in gözlerinin önüne bir yandan Kerem gelirken bir yandan da yaşadığı o gece gelmişti. Gözyaşları pıtır pıtır dökülmeye başlayınca hıçkırıklarını dışa vurmamak için ağzını kapattı.

Arden, ellerini beline yerleştirdiği anda o da refleks olarak ellerini göğsünde birleştirmiş onu itmeğe çalışıyordu.

Z- Yapma! Arden.. Kerem yaşatmaz seni yapma! Dedi fısıltı halinde.

A- Hare'ye anlattığım an işi biter merak etme, sen dert etme anın tadını çıkartmaya bak bebeğim! Bakalım benden sonra bir daha Kerem'in kollarına gidecek misin? Dedi gülümseyerek başını Zeynep'in boynuna doğru eğerken.

Zeynep, Arden'in her hareketinde kendini kaçırmak için kasarken kimsenin gelip onu buradan kurtarmayacağını çok net anlamıştı. Ya yine kapkara bir deliğin içinde kaybolacak, ya da kendi başına bir şekilde buradan kurtulacaktı. Arden'in dudakları boynuna değdiği anda ağzından hıçkırıklar dökülmeye başladı. Bir yandan onu ittirmeye çalışıyor bir yandan da etrafta kimsenin olmadığını bilmesine rağmen bağırıyordu.

Bundan sonra olacak her şey gözlerinin önünden film şeridi gibi geçmeye başlarken Kerem geldi yine gözlerinin önüne. Kaybolmuş, kendini kaybetmiş, istemediği bir hayata mahkum olmuş yemyeşil gözlerin üstüne çöken karanlık.. Onu bulmadan önce olduğu gibi, hatta belki de onu kaybet-

Zeynep içinde yükselen sinirle tüm gücünü kullanıp üstündeki gömleğin düğmelerini çekiştiren Arden'i geriye doğru ittirmeyi başarmıştı. Adamın geriye doğru sendelemesiyle birlikte boşluğundan yararlanıp bahçeye çıkan açık kapıdan koşarak kendini dışarı attı. Arkasına bakmadan deli gibi koşmaya başlamıştı, yalın ayak evlerin bulunduğu sokaktan üstü başı dağılmış bir şekilde koşmaya devam etti. Arden'in arkasından koştuğuna emindi çünkü bağırışları çok yakından geliyordu ve hala onu takip ediyordu. Hıçkırıkları nefes alışverişini zorlaştırdığı için ayakları birbirine dolanıp düştü. Yüzüstü yere düştüğü an avuçlarının içleri ve dizleri tamamen kan içinde kalmıştı. Buna rağmen acıya aldırmayıp hemen ayağa kalktı, kendini işlek caddeye atmaya hazırlanıyordu ki bir taksi ani frenle Zeynep'e çarpmaktan son anda kurtulmuştu.