Vampire's Chain [VP BOOK II]

DS CHAPTER 5

GABRIELLE's POV

Pano ka makakapunta sa paroroonan mo?

Pano ka makakarating sa kaniya?

Lalo't na hindi mo alam ang bahay niya?

Iyan ang problema ko ngayon, ang lakas kong umalis sa bahay ng hindi ko naman alam saan ang bahay nilang mga Lockhart.

Puro hirap at pagsasayang lang ng pamasahe ang inabot ko sa lakad na 'to.

Tinatawagan ko siya pero ayaw niyang sagutin ang mga tawag ko at na balitan kong na gising na naman siya matapos ang aksidente na 'yun.

Ilang linggo na din ba lumipas 'yun at ang pagmumokmok ko? At ilang araw na ba akong hindi pumapasok at panay ang isip saan ba siya nakatira.

Miske kasi si kuya Red at ate Nana ay hindi alam, pero unti-unti na naman ako nakakahanap ng hint kung saan ang bahay nila matapos ang mga ilang araw na paghahanap ko sa kaniya.

At ngayon inaakyat ko ang pinakamatarik na daan na nadaanan ko sa tanang buhay ko.

Hello ano 'to? Bundok ba 'to? At isa pa bakit walang ibang tao ang nakatira dito?

Kahit mga tindahan man lang ay wala talaga saka sobrang dalang dumaan ng tricycle.

Trinay ko ngang sumakay sa tricycle kanina pero tinanggihan nila ako dahil bukod sa matarik ang daan kulang na din ang pera ko pamasahe.

Kaya ito ako tiis panget na hinahakbang ang paa ko sa pataas na daan.

"Wala bang tubig?" Lingat ako ng lingat at wala akong mahanap na tindahan sa lugar na 'to.

Umiling ako at inisip na kung si ate Kaelynn nga nakaakyat dito ako pa kaya? Dapat makaya ko din 'to.

Tumingala ako at na tanaw ang napakalaking gate na kulay puti at pula.

Na buhayan ako ng loob at nagkalakas para humakbang pa papunta sa patag na lupa.

Hinihingal kong nilapitan ang gate at tinignan ito.

Pagtinignan mo siya sa loob ay parang may gubat pa na nakaharang dito bago mo makita talaga ang bahay nila.

Tagong tago dahil syempre mga bampira sila.

Lakas loob akong ng door bell at lumabas mula sa guard house ang isang lalaki at ngumiti sakin.

"Yes ma'am?" Tanong nito at ngumiti din ako habang hinahabol pa din ang hininga ko.

"Kaibigan po ako ni Daniel Lockhart pwede ko po ba siyang makita?" tumingin 'to sa kasama niya at umalis.

"Saglit lang po at itatawag namin sa mansion," sabi niya at tumango ako.

Umalis siya saglit at bumalik bitnit ang bote ng tubig.

Bampira din kaya ang lalaking 'to? Mukha naman siyang mabait.

"Tubig muna ma'am, pasensya na kung hindi ka namin pwede papasukin sa loob ng gate at mapaupo."
Umiling ako, mukhang tao naman ang isang 'to.

"Bakit po?" tumingin siya sakin ng may pagtataka.

"Ha?" Na pansin niya siguro na titig na titig ako sa mga kilos niya.

"Ah, wala wala hahaha." napakamot ako ng ulo at tumingin ulit sa kaniya baka sakaling sasagot siya sa itatanong ko

"Isa ka ba sa kanila?" Mabilis kong tanong at na gulat siya.

Nagkamot 'to ng batok at tumawa sa harap ko.

"Sir, hindi daw po." biglang sabi nung guard na tumawag sa mansion kanina.

Tumingin siya sakin at nagbow
"Pasensya na ma'am hindi daw po pwede dumalaw." kumunot ang noo ko at inis na sinagot nung guard.