Ο Σωτήρας της Ψυχής μου...(TYS17)

Ηρεμα φίλε...

"Α ναι; Αλήθεια; Και εσύ.....από πότε τέτοιο ενδιαφέρον για την Αγνή μας,ε; Σε μάγεψε και εσένα; Πες μου!" μισόκλεισε τα μάτια του τώρα κοιτώντας τον ειρωνικά, καχύποπτα και είδε αμέσως φλόγες οργής να αχνοφαίνονται στα μάτια του Ενρίκε.

"Πρόσεχε τί λες Ανδρέα! Η υπομονή έχει και τα όριά της! Και άλλωστε, είμαι ο εργοδότης σου, πρέπει να με σέβεσαι....."

"Και εγώ ο ψυχολόγος σου! Είμαστε πάτσι λοιπόν!" του πέταξε τώρα ενώ οι δυο τους κοιτάζονταν άγρια θαρρείς και ήταν έτοιμοι για μάχη σώμα με σώμα , έχοντας ένα μονάχα κοινό αυτή την στιγμή, το ενδιαφέρον τους για την Αγνή....

"Ηρεμα φίλε, δεν σου πάει! Ξέρεις πως έχω δίκιο και άλλωστε....νομίζω και οι δυο ενδιαφερόμαστε για το καλό της οπότε είναι άσκοπο να μαλώνουμε...." κατέληξε πιο ψύχραιμα τώρα ο Ενρίκε ξαφνιάζοντάς τον. Γιατί ποτέ δεν ήταν ο νηφάλιος και ήρεμος άνθρωπος, εκείνος που μετρούσε τα λόγια του και συγκρατούσε καταστάσεις. Με την επιρροή που διέθετε και τον αυθορμητισμό του, μάλλον τις πυροδοτούσε, συγκρατώντας με κόπο τον δυναμισμό και την πίκρα που πολλές φορές έβγαζε λόγω των καταστάσεων. Μα τώρα, ήταν εκείνος που προσπαθούσε να βρει λύση και αυτό σίγουρα γέμισε τον Ανδρέα ενδόμυχα περηφάνια για τον άλλοτε ασυγκράτητο εργοδότη και φίλο...Απλά....δεν θα του το έλεγε κιόλας!

"Κοίτα, νομίζω πως.....για πρώτη φορά-οφείλω να ομολογήσω- έχεις δίκιο. Και αν θες να ξέρεις, εδώ και πολύ καιρό φοβάμαι....." έσβησαν οι λέξεις τώρα στο στόμα του καθώς γύριζε να κοιτάξει τον Ενρίκε.

"Για συνέχισε....." περίμενε τώρα υπομονετικά εκείνος, παρότι το βλέμμα του παρέμενε σκληρό και επιθετικό απέναντί του.

"Με την Αγνή....γνωρίζεις καλά την σχέση μας. Την ξέρω από μικρό κορίτσι....Ομως είμαι ένας απλός άνθρωπος όπως όλους, με τα καλά και τα στραβά μου! Αυτός είμαι, να πάρει η ευχή, ένας άνδρας που κάνω ότι όλοι, ζω την ζωή μου, και την απολαμβάνω στο έπακρο χωρίς δεσμεύσεις και δράματα! Και κάποια στιγμή, ό,τι ζω, φτάνει σ'ένα τέλος και προχωρώ παρακάτω....Δεν μπορώ να ξέρω τί θα φέρει αυτή την φορά, δυστυχώς και αυτό, σ'αυτή την συγκεκριμένη περίπτωση με τρομάζει Ενρίκε! Ούτε εγώ θέλω να την πληγώσω, να την διαψεύσω, να την κάνω να δει ένα πρόσωπο που δεν θα της αρέσει! Από πάντα θέλω να την προστατεύω, να την προσέχω, να την κάνω να νιώθει μοναδική μα τώρα, οι δυο ρόλοι αυτοί αντικρούονται και ειλικρινά, είναι δύσκολο όλο αυτό να το χειριστώ! Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις μα....."