Ο Ανδρέας ήταν ο σωτήρας της κυριολεκτικά! Σ' έναν αγώνα άνισο, κατά της λευχαιμίας από τα 5 έως τα 7 της χρόνια. Ο δικός της αγαπημένος ιππότης με το άσπρο άλογο που την φρόντιζε και εκείνη ονειρεύτηκε -τόσο αθώα- να τον παντρευτεί. Και ο Ανδρέας...
Ο Ανδρέας την κρατούσε σφιχτά από το χέρι καθώς κατηφόριζαν προς την θάλασσα με την γραφική ιδιωτική παραλία, έχοντας φυλάξει σαν επτασφράγιστο μυστικό την σημερινή τους απόδραση από τα αδιάκριτα μάτια και επιθυμώντας εδώ και μέρες όσο τίποτα να βρεθεί λιγάκι μονάχος μαζί της. Ετσι, όπως παλιά, ανέμελος, ξένοιαστος, γεμάτος τρελό πόθο και επιθυμία για εκείνη....Και είχε κανονίσει τα πάντα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια για να μείνει αυτή η ημέρα χαραγμένη στο μυαλό της, γιατί της άξιζε, γιατί ήταν δίπλα του φρουρός ακλόνητος, γιατί είχε περάσει τόσα και όμως συνέχιζε να τον θέλει....
Εκείνη, στάθηκε για λίγο στην κορφή του κατηφορικού δρόμου αμίλητη, συγκινημένη, προσηλωμένη στο πανέμορφο τοπίο και τον δρόμο μπροστά τους, θαυμάζοντας ολοφάνερα γεμάτη έκπληξη τα μικρά πέτρινα σκαλοπατάκια που κατηφόριζαν γοργά προς την θάλασσα, περιστοιχισμένα σ'όλη την διαδρομή τους έως κάτω με παρτέρια γεμάτα πολύχρωμες μαργαρίτες. Και στο τέλος τους, άγγιζαν αχόρταγα την χρυσαφένια άμμο που σε μικρή απόσταση, όσο να καθίσουν 1-2 ζευγάρια, έφτανε έως το κρυστάλλινο νερό.....Την είδε να παίρνει βαθιά ανάσα, να κλείνει τα μάτια και να ξεφυσά αργόσυρτα απίστευτα αναζωογονημένη και προσπάθησε ν'αποτυπώσει στην μνήμη του τώρα κάθε της λεπτομέρεια, κάθε αντίδραση και έκφραση του προσώπου για αργότερα....όταν ίσως δεν θα ήταν πια εκεί...
"Χριστέ μου! Τί ομορφιά! Ανδρέα, πού με έφερες; Στον Παράδεισο;;;;" μονολόγησε τώρα εκείνη, περισσότερο μιλώντας στον εαυτό της παρά απευθυνόμενη σ'εκείνον καθώς τα μάτια της δεν έφευγαν από την γαλαζοπράσινη -σαν λίμνη- θάλασσα μπροστά τους.....Μια θάλασσα που για σήμερα τουλάχιστον ήταν όλη μέρα απόλυτα δική τους.....
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
"Ναι! Σ'έφερα στον δικό μας Παράδεισο μωρό μου.....Αυτόν που σου αξίζει και που σου προσφέρω για να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ...." γύρισε τώρα και τον κοίταξε και η ένταση που είδε μες τα μπλε του μάτια την έπιασε εντελώς απροετοίμαστη...
