Οταν έρχεται η Άνοιξη.....

5.6K 572 23
                                    


Η Αγνή έμεινε άναυδη μέσα στην τεράστια σάλα του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου σαν χαμένη, ψάχνοντας να βρει θαρρείς κάποιον γνωστό από τα παλιά, κάποιο πρόσωπο που θα της θύμιζε τις παλιές, ξεχασμένες πια εμπειρίες της αρρώστια της, κάποιο παιδί που σαν και εκείνη θα είχε νοσήσει και τώρα, ενήλικας πια θα ήταν μια χαρά. Μα δεν μπορούσε να αναγνωρίσει κανένα έτσι όπως όλοι τους ήταν ντυμένοι επίσημα, με προσεγμένα, πανέμορφα ρούχα, λες και βρισκόταν σε δεξίωση της υψηλής κοινωνίας και αλλαγμένοι σαφώς από το πέρασμα του χρόνου....

Για παράδειγμα εκείνη, που τόσα χρόνια μετά δεν έμοιαζε σε τίποτα με το μικρό στρουμπουλό από τις κορτιζόνες και τα φάρμακα κοριτσάκι, με το χωρίς μαλλιά κεφάλι μα με δυο μεγάλα εκφραστικά μάτια -όπως όλοι της έλεγαν- ν'αντικρίζει τον κόσμο της όπως τον ήθελε εκείνη....

Γύρισε και πάλι ανήσυχα το κεφάλι σαρώνοντας ερευνητικά όλη την τεράστια σάλα όπου η απαλή μουσική, οι τεράστιοι εκθαμβωτικοί πολυέλαιοι και το πανταχού παρόν κέτεργινγκ με τους καλοντυμένους σερβιτόρους να διαχέονται σε κάθε γωνιά της, έδιναν μια αίσθηση που ήταν τόσο έξω από τα νερά της.

Οταν είχε δεχτεί εκείνο το τηλεφώνημα από μια γλυκιά γυναικεία φωνή που συστήθηκε ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων για το καινούριο νοσοκομείο που θα άνοιγε στην πόλη της σε λίγες μέρες, όταν είχε δεχτεί με μεγάλη χαρά να συμμετάσχει και εκείνη ως παλιά γνώριμη της νόσου -που αν δεν ήθελε, κανείς δεν θα το μάθαινε- όταν είχε αποφασίσει πως θα ερχόταν μέχρι εδώ ακούγοντας και μόνο το όνομα του διοργανωτή αυτής της εκδήλωσης, δεν φανταζόταν ποτέ πως η εκδήλωση αυτή θα ήταν τόσο προσεγμένη, σχεδιασμένη ως την παραμικρή λεπτομέρεια, γεμάτη χλιδή, μεγαλοπρέπεια και πολυτέλεια.....

Και τώρα εκείνη έμοιαζε σαν την μύγα μες το γάλα έτσι απλά και λιτά ντυμένη όπως ήταν, με το πράσινο, σε απλή ευθεία γραμμή φόρεμά της που, παρότι αναδείκνυε τις χρυσοκάστανες μπούκλες των μαλλιών της, ήταν φρικτά απλό μπροστά στα φίνα ντυσίματα των παρευρισκομένων.

Και τώρα εκείνη έμοιαζε σαν την μύγα μες το γάλα έτσι απλά και λιτά ντυμένη όπως ήταν, με το πράσινο, σε απλή ευθεία γραμμή φόρεμά της που, παρότι αναδείκνυε τις χρυσοκάστανες μπούκλες των μαλλιών της, ήταν φρικτά απλό μπροστά στα φίνα ντυσίματα τ...

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Ο Σωτήρας της Ψυχής μου...(TYS17)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα