Abrianna's POV
Nagising ako nang may ngiti sa labi nang maalala ko ang paguusap namin ni Darren kagabi.
Kinusot kusot ko ang aking mga mata at tsaka bumangon mula sa pagkakahiga.
Kinuha ko ang aking cellphone at nagulat nang makitang may 3 missed calls ako galing kay Darren.
Agad ko siyang tinawagan at nagring naman ito. Pero walang sumasagot.
Hayaan ko na lang ito. Baka kasi busy at naghahanda na para sa contest na magaganap mamaya.
Nagtext na lamang ako dito ng "Good morning! See yah later. :)"
× × ×
"Nasaan na si Darren?" tanong ni Mikee.
Nagkibit balikat lang ako at tumingin sa paligid. Kanina pa din pabalik balik ang tingin ko sa cellphone ko na hawak ko dahil nagbabaka sakaling magreply ito o tumawag. Kanina ko pa siya tinatawagan pero hindi ito sumasagot pati na rin sa mga text ko.
"Baka nasa kung saan saan lang." sagot ko.
"Hala ka 'te. Baka nagback out na!" pabirong sabi ni Dhaylene na dahilan para makaramdam ako ng kaba.
Paano nga kung nagback out na nga ito?
"Uy joke lang." bawi ni Dhaylene.
"Kinabahan siya oh." natatawang turan ni Kessel.
"Feeling ko hindi naman gagawin ni Darren yun. Don't worry. Kalma lang." dagdag pa niya.
Napabuntong hininga na lang ako.
"Miss Estrella! Where's your partner?" tanong ni Ma'am Sherly nang makalapit sa amin.
"Hindi ko po mahanap Ma'am. Baka papunta pa lang po." sagot ko.
"Okay. Halika na't may last practice pa tayo." sabi niya.
Ngumiti lamang ako bilang tugon at sumunod sa kaniya.
× × ×
Darren's POV
"Darren, lumabas ka na diyan." paulit ulit na sabi ni Tito Chris mula sa labas ng aking kwarto habang kumakatok sa pinto nito.
Hindi ako sumasagot at nagkukunwaring wala akong naririnig.
"Malapit nang magsimula ang competition. Kailangan mo nang lumabas diyan." dagdag pa nito.
Kanina pa ako nakabihis para sa contest pero nakaupo pa din ako dito sa aking kama.
Wala akong gana. Ayaw kumilos ng katawan ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Basta ang alam ko lang ay nasasaktan ako, nahihirapan. Ang hirap kumilos kapag alam mong may kulang na sa pagkatao mo...madami nang kulang at kailanman ay hindi magiging sapat at buo pa.
"Kung hindi ka lalabas diyan, bubuksan ko 'to." rinig kong sabi niya pero hindi pa din ako sumagot.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto kaya napatingin ako dito.
"Darren." mahina niyang sambit.
Hindi ulit ako sumagot at nanatili lamang na nakatingin.
