TEPELERİN KIZI 2

BÖLÜM 23: "GAZETE"

Son 5 bölüm!

Oylarınızı ve yorumlarınızı esirgemeyin.

***

Kararlaştırıldığı gibi herkes Yasemin'in evinde toplandı. Karabasan Yasemin'i uyutamadığı için Yasemin nöbet tutacaktı. Olur da Karabasan diğerleri için gelirse onu korkutup kaçırmayı umuyordu.

Yasemin ve Rima, Yasemin'in odasında kalacaklardı. Afra ve Gök de eskiden Hazan'ın olan odayı paylaşacaklardı. Selim ve Barlas Melisa'nın odasındaydılar. Çınar ve Deniz ise Yasemin'in anneannesinin kaldığı odadaydılar.

Yasemim odaları kolaçan ederken kendini Selim'i izlerken buldu. Onu çok seviyordu ve onun da kendisini sevdiğini biliyordu. Onu üzmeyi istemiyordu; ama hikayenin sonunda üzeceğini biliyordu. Gözünden süzülen bir damla yaşı işaret parmağının dışıyla sildi. Barlas'ın horuldaması dikkatini dağıtıyordu. Selim'in bu gürültüde nasıl uyuduğunu merak etti. Yasemin biraz daha eğilip Selim'in düzenli nefes alışverişlerini dinledi. Onlar dünyadaki tüm gürültüleri bastırabilecek düzeydeydi onun için. Tabii Barlas'ın horuldaması hariç, diye düşündü. Dudaklarını Selim'in kulaklarına yaklaştırıp fısıldadı.

"Üzgünüm."

Sonra da çocuğun yanağına küçük bir buse kondurdu. Odayı terk etmeden hemen önce son kez Selim'e baktı. Kapıyı yavaşça kapatıp kendi odasına döndü.

Kendi odasına geri döndüğünde Rima'yı yatağın içinde otururken buldu. Kızın önündeyse birkaç gazete parçası vardı. Yasemin merak içinde onun yanına gitti. "Ne bunlar?" diye sordu.

Rima iç çekti. "Bugün Deniz, Çınar ve ben yiyecek bir şeyler bulmaya gitmiştik hatırlarsan. Onları başka bir operasyona çıkmak için ikna ettim ve tahmin et nereye gittik."

Yasemin beş saniye kadar düşündü. Bir şeyin farkına vardığında gözleri büyüdü. "Bugün duyduğumuz gürültü sizdiniz!"

Rima evet anlamında kafasını salladı.

"Diğerlerine bir şey söylemedik; ama neydi o gürültü?" diye sordu Yasemin.

"Cihan'ın evini keşfe çıktık. Birazcık kapısını kırmış olabiliriz."

Yasemin sahi mi der gibi bakınca Rima fikrini değiştirdi. "Pekala! Bayağı kapısını kırdık. Evde bir şeyler var mı diye baktık. En sonunda bu gazeteleri buldum."

"Peki bunlar ne işimize yarayacak?"

Rima en üstteki gazeteyi alıp bir şey aramaya başladı. Aradığı şeyi bulduğunda gözleri heyecanla parladı. "Siz yatakları ayarlarken ben de bunları inceledim. Çok önemli şeyler buldum; ama yetmiyor. Beyin fırtınası gerek bize. Herkesi umutlandırmak istemediğimden önce seninle konuşmak istedim."

Gazeteyi Yasemin'e okuması için uzattı. Yasemin şaşkın bir suratla gazeteyi arkadaşından aldı. Gazete o kadar eskiydi ki tutarken çok ürkek davranıyordu. Sayfada Karabasan'a ait mitolojik bir resim vardı. Merakı giderek artıyordu. Kısık bir sesle gazetedeki haberi okumaya başladı.

"Tepearası'na dadanan yaratık kasabalı birkaç kişi tarafından yakalandı. Yaratığın bir resme hapsedildiğini söyleyen kasabalılar şimdilik tek çözüm yolunun bu olduğunu da eklediler."

Rima işaret parmağını bir adamın resminin üzerine koydu. "Tanıdık geliyor mu?"

Adamın gözleri Yasemin'in aklına tek birini getirdi. Cihan. Tüylerinin diken diken olduğunu hissetti.  "O zamandan beri yaşıyor olamaz." dedi.