ÜNLÜ

BÖLÜM: 1 ♧ PLANLAR

♧ Düzenlendi/2018. 

♧ Halsey & The Chainsmokers - Closer.

♧ Herkese merhaba! Uzun bir zamandır bu hikayeye düzenlemelerden dolayı yeni bir bölüm gelmiyor farkındayım. Az çok kurguyu kafamda tamamladığım için oturup ilk bölümü yazayım dedim. Biliyorum uzun bir bölüm olmadı fakat az çok neler olacağı hakkında bilgi sahibi olun diye böyle kısa bir bölüm yazıp hemen yayınlıyorum. Bir daha ki bölümde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın, iyi okumalar.

Aynadaki yansımama bakıyordum. On dakikadır boş boş aynada ki yansımama bakıp, bana neler yaptıklarını, neler yaptırdıklarını düşünüyordum.

Ben daha çok küçükken babam ölmüş, annem de daha sonrasında evlenmişti. Nüfuzlu biriydi evlendiği adam ama bana ve kardeşime karşı iyi biri değildi. Annemi seviyordu evet ama olay sadece bundan ibaretti.

Bense kardeşimin ölümünden kısa bir süre önce on dokuz yaşıma yeni basmışken evden ayrılmıştım. Onu da yanıma almam gerekirdi fakat ben kendime bile zar zor bakarken onu peşimde sürükleyemezdim. Gençken böyle düşünüyordum tabii. Kardeşimin ölümü sonrasındaki pişmanlıklarım hiçbir zaman yakamı bırakmayacaktı. Zaten o günden sonra duygularımı ruhumun derinliklerine hapsedip kendi yoluma gitmiştim. Ünlü bir oyuncu olmaya..

Şimdi herkesten uzak mükemmel bir hayatım vardı. Bir ilişkim vardı. İkimizde ünlü olmak için birbirimizi kullanıyor ve buna ses çıkarmıyorduk. İkimizde bu çıkar ilişkisinde fazlasıyla mutluyduk en azından ben böyle düşünüyordum. Ta ki bütün magazin haberlerinde, internet sitelerinde Mert'in verdiği röportajı görene dek.

Beyefendiye göre çok önceden beni terk etmişti. Fakat onu o kadar çok seviyormuşum ki beni terk ettiği için bu ayrılığı kaldıramamış ve intihar etmişim. Bu durum onu fazlasıyla üzerken tekrar bana geri dönmüş ve uzun bir süre birlikteliğimizi  sürdürmüşüz. Bütün kameralara 'Hey! Bakın biz çok mutlu bir çiftiz!' gösterisini yapmışız. Ama bu Mert'in canına tak etmiş ve benden kısa bir süre önce ayrılmış. Yakın bir zamanda da başka biriyle evleneceğini söylemiş verdiği röportajda. Kısacası beni yerle bir ederken kendisi de benim yerle bir olan hayatımın üstüne basarak şöhret basamaklarını hızla tırmanıyordu ama olay bundan çok daha farklıydı.

Çok daha gençken intihar ettiğim doğruydu ama bunun Mert'le uzaktan yakından bir ilgisi yoktu. O zamanlar çektiğim acının büyüklüğünü tarif bile edemezdim. Her yeni uyandığım günde mümkünmüş gibi çektiğim acılar katlanarak artıyordu. Bense buna daha fazla katlanamıyordum. Ve tam bu noktada düştüğüm o boşlukta kurtuluşumun bu dünyadan gitmek olacağını düşünmüştüm. Ama o zamanlar çalıştığım ajanstaki arkadaşlarım beni bulmuş ve hastaneye yetiştirmişti. İşte o sırada da hastanede tanışmıştık Mert'le. Bana destek olmuştu. Kısa bir süre sonra da anlaşma yapmıştık. Böylece bu çıkar ilişkisine de ilk adımımızı atmıştık. Ne yazık ki Mert her şeyi kendi lehine çekip kariyerimi yarım saat önce yerle bir etmişti. Ve şimdi de mahvolan kariyerimin üstüne basa basa kendi ününe ün katıyordu.

Durmadan çalan telefonumun sesi iyice sinirlerimi bozarken tamamen kapatıp bu işkenceden kısa bir süre de olsa kurtuldum. Tekrar banyoya girdiğimde avuçlarıma su doldurup yüzüme çarptım. Kendime geldiğime emin olunca da odama girip yatağıma yattım. Boş boş tavanı izlerken hızlı ama mantıklı bir plan yapmam gerektiğinin farkındaydım. Bu durumu kendi lehime çevirmem gerekiyordu. Eğer gazetecilerin eline iyi bir malzeme verirsem bu sefer ben Mert'i sırtından vurmuş olacaktım. Bu durumu keyifle izlemek içinse sabırsızlanıyordum.

İntikamımı almak için planlı ve sabırlı olmam gerekiyordu. Tamda benden beklenecek hareketler, ha?

Yataktan kalkıp kıyafetlerimin bulunduğu dolabın kapaklarını açıp kulüp için spor bir şeyler aramaya başladım. Biraz stres atıp rahatlamalıydım. Üstümdekileri çıkartıp odanın farklı köşelerine fırlatırken Karnımın büyük bir kısmını açıkta bırakacak bir büstiyer seçtim ve her zaman benim uğurum sayabileceğim siyah şortumu bacaklarımın arasından geçirip aynanın karşısında dikildim. Masanın üstünden bir toka alıp saçlarımı tepede rastgele bir topuz yaptım ve arabanın anahtarlarını alıp ayakkabılarımı da giydikten sonra evden çıktım.

♧♧

Sinirden elimdeki kalemi vurup duruyordum. Çıkmaza girmiştim. Ya istediğim gibi bir hayat yaşayacak ya da babamın istediği hayatı yaşayacaktım. Çıkacak önemli haberler kariyerimi belirleyecek, yeni hayatıma bir yön verecekti. Ama hayatımı kurtarması gereken bu haberler zincirinin daha ilkini bile bulamamışken babama karşı bir sıfır yenik başlamıştım bu yarışa.

Babam küçüklüğümden beri beni kendi istediği şekilde büyütmüş ve eğitmişti. Annem babamın kararlarına saygı duyup geri planda durmuş bütün yetkiyi babama devretmişti. İşine fazlasıyla düşkün olan babamın benden başka bir çocuğu olmadığı için de babamın bu zamana dek inşa ettiği her şeyi bana kalacaktı. Bu yüzden babama göre onun izinden gitmeli, bütün işleri öğrenip babamın işlerini devralmam gerekiyordu. Ama ben başladığım mankenlik kariyerinin ardından kısa süre içinde oyunculuğa merak salmıştım. Hem mankenlik hemde oyunculuk kariyerine sahiptim. Ama sorun şuydu ki çoğu insan da aynı benim gibi yapıyordu. Bu geniş sektörde ayaklarımın üstüne basıp, gerçek ünlülerin arasına girebilmek için ise çok çaba sarf etmem gerekiyordu.

Beni ailemin kararlarından uzaklaştıran şey bunca zaman onların yaptıkları işler ile hayatlarının ne kadar yorucu olduğunu görmemdi. Annem ben liseye giderken küçük bir organizasyon şirketi kurmuştu kendine. Ne kadar küçük bir şirket olsa da zamanla ülkenin dört bir yanına uzanmıştı. Babam küçük yaştan beri babasının kurduğu holdingi büyüterek babasından da önemli bir isim haline gelmişti. Holdingin fazlasıyla alt kolu bulunmakla beraber bana göre tüm bunlar birer kargaşadan ibaretti. Fazla para, fazla çalışmayı gerektiriyordu tabii birde gereğinden çok sorumluluk. Bunlar bana göre değildi ben kendi sorumluluklarımı bile yerine getiremezken babamın ve annemin yaptıkları onca işi yapamazdım, her şeyi elime gözüme bulaştırırdım.

Sabahtan beri karşımda ki koltukta oturmuş benim için kafa patlatan Akın ise menajerimdi. Aslında menajerden çok liseden beri takıldığım bir dosttu benim için. Kardeşim diyebileceğim tek insan. Bu zamana kadar annemden çok arkamı toplayıp bulaştığım pis işlerden kurtarmıştı beni. Her zaman ona borçlu olacaktım. Hayatımı bir düzene sokmamda payı olan tek insandı sonuçta.

"Aklıma bir fikir geliyor ama klişe."

Kaşımın havaya kalkmasına engel olamadan odanın içinde volta atmaya bir son verip Akın'a diktim gözlerimi.

"Bir kız bulacaksın ama iki haftadan beri gezip dolaştığın öylesine bir kız değil. Tanınan biri daha doğrusu ünlü biri olmalı, kariyerinde dönüm noktası olacak biri. İlk olarak birkaç kez onunla görüntülenip çıkan haberlere göre bir plan yapmamız gerekecek. Eğer haberler kötü yönde olursa üzülerek söylüyorum kardeşim Seçkin Amca'nın işlerini devralacaksın."

Sıkıntıyla saçlarımı karıştırıp elimdeki kalemi masaya bıraktıktan sonra camdan dışarıyı izlemeye başladım. Klişe olabilir ama benim hayatım belki de buradan çıkacak haberlere bağlıydı. Tabii her şeyden önce ünlü bir kız bulup hayatımda dönüm noktası olmasını sağlamalıydım. O iş nasıl olacaksa artık.