Renkli Rüyalar

WTF!

multimedya da Tuğçe ve Nil var :)

--------

2 GÜN SONRA

Karşımda bir adet elinde bavullarla duran Tuğçe’ye bakıyor ve anlam veremiyordum.

“Amerika’ya dönme işi nereden çıktı şimdi ? Hani sıkılmıştın gitmek istemiyordun sen?” diye sordum.Derin bir nefes aldı. “Fikrimi değiştirdim”

“Dalga mı geçiyorsun sen benimle, daha dün akşam burada hangi liseye gitsem diyen sendin şimdi geçmiş karşıma fikrimi değiştirdim diyorsun?” Şaka gibiydi. Tuğçe'nin dediklerini birine anlatsam gülerdi bana.

“Bağırma.Hem buraya geldiğimde istememiştin beni,gideceğim sen de rahat edeceksin” dediğinde beynim zonklamaya başladı.

“Sen, sen ne dediğin farkında mısın? Sen beni rahatsız etmiyorsun ki neden sen gidince rahat edecekmişim?Ayrıca ilk geldiğinde tavrına kızmıştım ben.Hem dün gece beraber sana lise baktık.Ne çabuk unuttun." derin bir nefes alıp devam ettim "Kardeşimsin sen benim.Bana rahatsızlık vermezsin” dedim. Sıkıntıdan başıma ağrı girdi. Dün gece A diyen kız bugün B diyordu. Tam bir saçmalıktı.

“Ben sana hayatım boyunca rahatsızlık verdim abla.Sadece şu son 2 hafta için demiyorum bunu” dediğinde kaşlarım çatıldı.

“Hiç öyle bakma bana.Bunu sen de biliyorsun.Ben senin hayatından 18 sene çaldım.Benim yüzümden aile nedir bilmedin,sevgi görmedin,bizden uzaklaştın.Bunların hepsinin sebebi benim” Şaşkınlıkla onu dinliyordum.Bunlar nereden çıktı?Ne diyordu? Tam söze başlayacağım sırada elini kaldırarak durdurdu beni.

“Bir şey söyleme.Doğrusu bu.Ben,özür dilerim.Buraya geldiğim için,seni kızdırdığım için.En önemlisi annemle babamı senden aldığım için özür dilerim” dedikten sonra ayaklandı. WTF!

“Ne özür dilemesi,Sen sen bir şey yapmadın ki.Bunların sorumlusu sen değilsin.Onlar.Senin bir suçun yok ki.Buraya gel” diyerek sarıldım ona.Ne diyeceğimi şaşırmıştım. Beni ittirmeye çalışınca daha sıkı sarıldım. En sonunda pes edip “Özür dilerim” diye sayıklamaya başladı. Ellerimle yüzünü tutup bana bakmasını sağladım. Ağlıyordu. “Ağlama.Özür de dileme.Hiçbiri senin suçun değil.Ayrıca hiçbir yere gitmiyorsun” dedim burnumu çekerek.

Elimden kurtulup bavulunu eline aldı. “Gidiyorum abla.En doğrusu bu” dediğinde “Annem.Annem değil mi?” dedim. Gözlerini kaçırdı. Tabi ki annemdi!

“Annem bunları söyledi değil mi sana. Dün gece biri seni aradığında arkadaşım demiştin ama annemdi. O söyledi sana bunları” dediğimde yüzünü sildi. “Hayır. Kimse bana bir şey demedi. Ben gitme kararı aldım.” diyerek bavulunu sürüklemeye başladı.Arkasından koşup kapıyı kilitledikten sonra onun elinden tuttum.Koltuğa oturtarak telefonumu elime aldım.

“Sana annem değil diyorum bırak şu telefonu “ dediğinde onu duymamazlıktan gelerek annemi aradım. Üçüncü çalışta açtı.Nihayet!

“Sabahın dördü Nil! Ne oldu yine ?” Hiçbir zaman değişmeyecek olan annem diye düşündüm.

“Tuğçe Amerika’ya dönme kararı aldı.Beni rahatsız ettiğinden bahsetti hatta tüm hayatı boyunca rahatsız ettiği hakkında saçma sapan şeyler söyledi. Sen söyledin değil mi? Aklını yıkadın kızın.Saçma sapan şeyler le doldurdun kafasını.”