"Το δωμάτιο όπου βρίσκεται ο Χάρης Στεργιου ;" ρωτήσα στη υποδοχή του ορόφου της εντατικής με κομμένη την ανάσα . Μην μου φύγεις μωρό μου τώρα που είμαι εδώ για εσένα !
"Στο διάδρομο άριστερα , δωμάτιο 306 !" Απάντησε ο άντρας με βαριά φωνή . Έτρεξα ακριβώς εκεί όπου με οδήγησε . Δυο γιατροί στέκονταν έξω από την πόρτα .
"Καλησπέρα ! Μπορώ να περάσω να τον δω !" Αναφώνησα έτοιμη να κλάψω . Δεν θα άντεχα αν με άφηνε .
"Δεσποινίς είναι αδύνατον ! Ο ασθενής είναι σε πολύ κρίσιμη κατάσταση και αρκετά ευάλωτος ! " μου απαγόρευσε κατηγορηματικά την είσοδο στο δωμάτιο .
"Τι εννοείται ; Τι του έχει συμβεί ; Πείτε μου σας παρακαλώ !" Παρακάλεσα . Αν χρειαζόταν θα έπεφτα και στα πόδια τους . Θα τους ικέτευε να μου πουν τα πάντα . Να μου πουν πως όλα θα πάνε καλά ! Όπως μου έλεγε πάντα εκείνος .
"Είστε συγγενείς του ;" με ρώτησε ο ένας από αυτούς και σταύρωσε τα χέρια του γύρω από το στέρνο του .
"Είμαι η κοπέλα του !" Είπα .
"Δεσποινίς , το ατύχημα που είχε ήταν πολύ σοβαρό . Έχει δυο κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις -που αποτελούν και την μεγαλύτερη ανησυχία μας - καθώς και πολλά σπασίματα , στα χέρια και στα πλευρά !" Με ενημέρωσε με απόλυτη ακρίβεια και ένιωθα την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου σε κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου .
"Θα ... θα γίνει καλά ;" τραυλισα .
"Εάν αντιδράσει θετικά στην θεραπεία , τότε έχουμε κάθε δικαίωμα να ελπίζουμε ! Αυτό το βράδυ είναι πολύ σημαντικό για εκείνον . Ελπίζουμε να τα καταφέρει !" Μου απάντησε ο άλλος γιατρός και έπειτα μου χαμογέλασαν συμπονετικά . Απομακρύνθηκαν από το δωμάτιο και εγώ έμεινα από έξω να περιμένω υπομονετικά για ένα σημάδι σωτηρίας .
Ελπίζουμε να τα καταφέρει ....
Ελπίζουμε να τα καταφέρει ....
Αυτή η φράση παίζει συνεχώς στο μυαλό μου . Ο Χάρης μου ... Μην με αφήσεις μωρό μου ! Σε αγαπώ γαμωτο! Εξαιτίας μου είσαι εκεί μέσα ! Σε εμένα ερχόσουν μωρό μου ; Εσυ ήσουν το ατύχημα που είδα στο δρόμο ; Χριστέ μου !!!
Δεν μπορώ να αναπνεύσω . Βάζω το χέρι μου στο στέρνο μου σε μια προσπάθεια να ανασάνω . Το πρόσωπο μου έχει μελανιασει . Δυο νοσοκόμες τρέχουν προς το μέρος μου .
"Δεσποινίς ..." ακούγεται άχνα η φωνή τους .
"Είστε καλά ;" με ρώτησαν και μετά απόλυτο σκοτάδι . Την επόμενη που άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν ξαπλωμένη σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι με μια μάσκα οξυγόνου στο πρόσωπο μου .
YOU ARE READING
14 Reasons To Fall In Love With Him ☑️® #TBSB #BBA17
Romance"Αριάδνη !" Ειπε σκεπτικός "Όπως λεμε η θέα του χιονιού ;" αναφώνησε σαρκαστικά ! "Χάρης ; " "Όπως λεμε ο θεός της μαλακιας !" "Άρια παραγνωριστηκαμε ... δεν νομιζεις ;" με ρώτησε με μια δόση ειρωνίας και θυμού την ιδια στιγμή και με έπιασε σφιχτ...
