Kidnapped by the Alpha

Hoofdstuk 33

{POV Luca} yesss weer eens een andere POV;)

Ik ben zo blij om Blair zo gelukkig en blij te zien.

Over een paar uur komt haar familie hiernaartoe en ik ben heel benieuwd naar haar reactie en die van hun.

Ik heb haar vader aan de telefoon gehad toen ik dit heb besproken met hem en hij zei dat de anderen nog nergens vanaf wisten en dat het een verrassing voor hen zou worden en dat hij tegen hun had gezegd dat hij een verrassing had voor ze en dat ze dus niet mochten weten waar ze naartoe gingen en wat ze gingen doen.

Ik ben dus ook echt heel erg benieuwd naar de reactie van hun.

Ondertussen merk ik dat Blair ook ene beetje zenuwachtiger begint te worden.

Ik denkt dat dat komt omdat het allemaal nu zo dichtbij komt en ze eigenlijk die mensen bijna voor het eerst ontmoet.

En ook misschien omdat de raad van de roedel zometeen hiernaartoe komt en zij hun allemaal nog helemaal niet kent en hun haar ook niet dus ik ben ook benieuwd naar hun ontmoeting.

Ik hoop alleen maar dat Blair gelukkig is en dat ze geen verdriet zal hebben.

Dat betekend gewoon alles voor mij. Blair betekend ook gewoon alles voor mij.

Zonder haar mist er een deel van mij.

Zij heeft dat gat in mijn hart die er de afgelopen jaren zat weer opgevuld.

Met haar liefde.

{POV Jason} alweer een andere POV.

Ik ben zo blij. Zo blij om mijn bloedeigen familie weer eens te zien.

Het is ook al weer zo lang geleden.

Maar toch vind ik het ook wel een beetje spannend. De laatste keren dat ze mij nog zagen toen behandelden ze me slecht als vuil.

Maar ik weet nu dat dat komt door de verdwijning van Blair en aangezien zij nu weer terug is zullen ze mij vast ook wel weer goed behandelen.

Ik heb er echt gewoon zo erg zin in.

Ondanks dat ze mij de laatste jaren slecht hebben behandeld heb ik ze toch gemist.

Het gevoel van je moeder die je troost als je je verdrietig voelt of als je pijn hebt.

Het gevoel van je vader die samen met jouw buiten gaat voetballen ofzo. Of die je dingen leert.

En het gevoel van een echt gezin zijn. Samen met zen allen zijn en praten, spelletjes spelen en van alles en nog wat.

En natuurlijk heb ik Blair heel erg gemist.

Je wilt niet weten hoe de afgelopen jaren voor mij waren. Ik was er kapot van om mijn tweeling zusje niet meer te kunnen zien, knuffelen en alles.

Maar nu heb ik ze allemaal weer terug. Ik kan niet blijer zijn. Deze tijd kan niet meer stuk, dat weet ik zeker.

{POV Blair}
Het is bijna zover. Ik ga zometeen mijn familie eindelijk weer terug zien. Ik kan niet blijer zijn.

Ik voel me eindelijk weer gelukkig. En ik denk dat dat ook nog lang zo zal blijven, dat hoop ik tenminste ook.

Zometeen komt eerst mijn familie. En daarna komen de mensen van het huis om de dingen te bespreken en dan kunnen we ook dingen bespreken waar mijn familie bij is. Daarna komt de raad van de roedel langs. Als het goed is blijft mijn familie er dan ook nog zodat er meteen afspraken gemaakt kunnen worden voor als we samen één roedel gaan worden.

Het wordt dus een drukke dag vandaag. Maar wel een leuke denk ik. Ondanks dat ik heel erg zenuwachtig ben kijk ik er wel naar uit vandaag.

Ik ben ook gewoon blij om mijn familie eindelijk weer te kunnen zien enzo.

Ik ben ook echt heel erg benieuwd naar hun reacties aangezien ik van Luca heb gehoord dat zij nog van niets weten.

Ik heb er echt zoooooo zin in.

Wel hoop ik dat ik me niet nog eens zo misselijk ga voelen. Ik vraag me echt af waar dat vandaan komt, maar ja daar ga ik nu niet aan denken.

Vandaag word een dag die om mijn familie gaat en niet om ziek zijn. Daar denken we morgen wel weer aan. Nu denken we aan vandaag.

En anders weet mijn moeder misschien wel iets over dat overgeven in de ochtend. Ik zal het straks wel gewoon vragen.

Momenteel loop ik naar boven toe om mij nog even om te kleden, mijn haren te doen en me op te maken.

Na het douchen had ik alleen ondergoed aangedaan en er een badjas omheen geslagen.

Ik doe een grijs shirtje aan met een niet broekje erop. Ook doe ik mij Adidas superstar schoenen aan. Daarbij doe ik nog een paar sieraden om. (Zie afbeelding aan het begin van het hoofdstuk)

Ik laat mijn haar gewoon los hangen. Ik kan hem even door en zo vind ik het wel goed. Aangezien mijn haar best stijl is is het best makkelijk om mijn haar goed te hebben zitten.

Ook doe ik nog mijn make-up. Ik doe niet altijd veel op ofzo. Vandaag doe ik even een uitzondering. Ik doe een heel licht laagje foundation op zodat het nog steeds wel natuurlijk ziet. Ook doe ik wat bronzer, highlighter, eyeliner, mascara en lippenstift op.

Zo vind ik het wel goed. Ik spuit nog wat Victoria secret parfum op en dan ben ik wel klaar. (Ja ik weet wat je denkt, hoe zijn al die spullen daar dan!? Ze had zelf niets meegenomen aangezien ze meegenomen was!? Nou ja laten we maar even zo zeggen dat die dingen daar voor nu dus blijkbaar gewoon waren hahahaha😂)

Ik kijk naar de klok en zie dat mijn familie er zo meteen ieder moment kunnen zijn.

Ik loop naar beneden en zie dat Jason en Luca ook al klaar zitten in de woonkamer.

Dan zegt Luca "je ziet er leuk uit"

"Inderdaad je ziet er cute uit sis" zegt Jason daarna.

Ik moet lachen en dank ze.

Dan horen we de bel gaan.

Omg ze zijn er. Ik ga mijn familie eindelijk weer zien.

Ik word nu echt zenuwachtig. We lopen naar de gang toe.

Dan maakt Luca de deur open...