yalanmıydı?

388 33 11
                                    

Sabah gözlerimi araladığımda yanında yattığım koca dev'in hala uyanmadığını fark edip gülümsedim.  Nedense uyuduğum en rahatsız ve huzurlu uykukardan biriydi. Gece onu öptükten sonra yanına kıvrılmış uyumuştum. Koca devin kolları sıcak ve büyüktü.

Dudakları biraz aralık gözleri yarı açıktı, olduğum yerde birazcık kıpırdanıp rahat ettiğimde Chanyeolde zaten aralı olan gözlerini birkaç kez kapatıp açtı ve yüzüne yansıyan ışık ile suratını buruşturdu.

"Günaydın chanyeol"

Chanyeol bakışlarını kolları arasında olan bana çevirdiğinde gülümsedim

"G-günaydın baekhyun?"

Şaşkınlık içinde hala bana baktığında biraz geriye çekilmek için hareket ettim. Benden rahatsız mı ? Oldu düşüncesi beynimi yerken yatakta geriye kaydım fakat bel çukurumda hissettiğim büyük eller beni hızla ileriye çektiğinde burnumu chanyeol'ün hala sert olan göğüsüne çarptım.

Kafamı yavaşça yukarı kaldırdığımda chanyeol ile gözlerimiz kesişti. Suratındaki şaşkınlık ifadesi geçmemiş hatta dahada büyümüştü, hızla gözlerimi kaçırıp kafamı tekrar aşağıya eğdim ve örtünün içinde kalan ellerime baktım.

" Burada ne yapıyorsun?"

Afallamış suratıyla kollarını sımsıkı bir şekilde bana dolamış yatıyordu bu uzun dar yatakta.

"Koltuk fazla haratsızdı"

Gözlerimi tekrar ve tekrar kaçırırken konuştuğumda yarı duyan işe pekte yaramayan kulaklarımın duyduğu ilahi sesli kıkırdama ile gözlerimi Chanyeol'ün suratına diktim.

Kısılan gözleri, kırışan burnu ve inci gibi ortaya çıkan dişleri ile gülen koca dev beni gülümsetiyor ve neredeyse herşeyi unutturuyordu.

O kıkırdamaya devam ederken onunla birlikte kıkırdadım. Hayatımdaki herşey düzene giriyor muydu? Belkide ama emin olamıyordum korkuyordum kahkahalarla gülmeye.

"Herşeyi yeniden sevmeme neden oluyorsun, sevmediğim şeyleri bile"

Şaşkınlıkla ona baktığımda birkaç kez hareket edip kollarından kurtuldum ve yatakta doğrularak oturduğum yerde bağdaş kurdum hızlıca. Sol bacağımın yarısı koca dev'in karnında dururken ona biraz daha yaklaştım.

" Ne yani brokoliyi bile mi?"

Sorduğum soruya kahkaha atarken, şaşkınlığımı gizleyememiştim.

Bu gün ikinci kez en içten gülüşüne şahit olurken tebessüm ettim ve bana doğru uzanan büyük ellerin saçlarımı düzeltmesine izin verdim

" Evet brokoliyi bile"

İkimizde birbirimize gülümsediğimde saçlarımdaki ellerini çekmemiş oynamaya devam etmişti.

" Chanyeol.. İyi misin? Beni ne kadar çok endişelendirdin haberin var mı??? Öldün zannettim! Ayrıca ne kadar ağırsın biliyor musun! Seni sürüklerken bende oracıkta yanında can verceğimi zannettim. Oysaki gayet zayıf birşey gibi gözüküyorsun, yaşlı amca olmas-"

Konuşmamı bölen gül kurusu dudaklar ile ilk başta şaşırsamda chanyeol hareket etmiyor sadece dudaklarını, dudaklarıma bastırıyordu.

Gözlerimi kapatıp  Kocaman birşekilde dudağını öptüğümde gülümsedim ve geri çekilecekken saçlarımda olan elleri beni kendine çekti ve yavaşça elleri saçlarımdan yüzüme inerken ellerimi kollarına sardım ve dudaklarımı esir almasına izin verdim.

O çok güzeldi yada birlikteyken çok güzeldi bilmiyordum. Onca sene didinip duran biz şimdi çok güzeldik.

Dudaklarımız ayrılıp alınlarımız birleştiğinde ikimizde gülümsüyorduk

Heaven \\Chanbaek ( Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin