Heaven \\Chanbaek ( Düzenleniyor)

O sen değilsin

Umarım kitabı unutmadınız ~ iyi okumalar 💕

Kafenin içi savaştan çıkmışcasına görünümlü bir odadan başka hiçbirşeydi.

Sarı duvarları siyahlara bürünmüş ve içine çeşitli yazılar yazılmıştı. Duvar kağıtları yırtılmış küçük bir delik açılmıştı.

Eski şeker pembesi olan sandalyelerin rengi görülmez olmuş parçalara ayrılmıştı.

Yerdeki bir ayağı kırılmış eski şeker pembesi olan sandalyeyi kaldırdığımda gülümsedim ve gerçekler, ile hayalin beni ele geçirmesine izin verdim.

Küçük güzel çocuk hala burada annesine yardım ediyor , annesi gülümsüyor, babası sandalyeleri boyuyordu. Gülümseyip boyası kurumuş sandalyelerden birine oturdum.

Küçük güzel çocuk dünyaya oarlayan gözleriyle bakıyor ve gülümsüyordu. Sahi ne zamandır bu kadar içten ve gerçekçi gülmüyordu bu küçük çocuk?

Toz pembe hayat kapı çarpmasıyla eski kasvetli haline dönerken zavallı kulaklarım yağmuru yeni fark ediyordu zavallı kulaklarım.

"Buradasın"

Tanıdığım kalın ses kulaklarımı doldururken oturduğun eski hala ayakta duran paslı sandalyeden kalktım.

"Neden buradasın?"

Chanyeol küçük bir gülümsemeyle bana baktığında içeriye birkaç adım attı ve saçlarını düzeltti.

Kırmızı saçları anlına ,kıyafetleri ise üstüne yapışmıştı. Üzerinden yere damlayan sular ise dikkat çekiyordu.

"Pişmanlığım olsun istemediğimden yada belki sadece yaşayamayacağımı anladığımdan"

Önüne tekrar ve tekrar düşen saçını düzeltti ve önündeki birkaç hurdayı ayağı ile ittirdi.

"Sen neden buradasın?"

Etrafa bakıp konuştuğunda gülümsedim ve eski paslı sandalyeye geri oturdum.

"Hayaller...onları gerçekleştirmek için geldim yada sadece birşeyler bulmak için belki biraz sevgi?"

Yere odaklanmış bir şekilde konuştuğunda önümde ıslanmış ayakkabıları gördüm. Başımı yukarı kaldırdığımda ise gülümseyen bir dev ile karşılaştım.

"Benimkini gerçekleştirmek için fazlasıyla yalnızım"

Chanyeol konuştuğunda boyuma kadar çömeldi.

"Bana yardım edemez misin?"

Ben artık başka biriydim değilmi? Farklıydım ezik değildim, ben byun baekhyundum. Fakat tek konuda fena halde yardım'a ihtiyacım vardı.

"Karşılıklı olursa neden olmasın?"

Tek kaşımı kaldırıp elimin yumruk yaptım ve baş parmağım ile serçe parmağımı havaya kaldırdım

"Kabul mu?"

Elimi ona uzatıp gülümsediğimde, başını salladı ve serçe parmağımı uzun serçe parmagı ile kavrayıp birleştirdi.

"Kabul.. Sonzuza dek kabul"

İkimizde birbirimize gülümsediğimizde Chanyeol ayağa kalktı ve ellerini ceblerine soktutuğunda etrafında dönerek etrafta göz gezdirdi.

"Anlatmayı planlıyor musun? Yoksa sormam mı gerekiyor?"

Ellerimi dizlerimin üzerinde birleştirdiğimde gülümsedim.