ISSIZ SEVGİLİ / TAMAMLANDI

Olağanüstü

Aiden çevik bir hareketle yattığı yerden kalkarak üzerinde ki kumları eliyle silkeledi ve hala kendisini izlemekte olan Evelyn'e baktı.

" öyle dikkatli neye bakıyorsun ?"

" Uyuyup uyumadığını kontrol ediyordum, gülümsüyordun ve .. "

" Ve ? "

Aiden tek kaşını kaldırarak Evelyn'nin vereceği cevabı beklemeye başladı.

" Ve gülümsemenin güzel olduğunu düşündüm.! "

Evelyn söylediği sözlerin ardından Aiden'ı geçerek suya yaklaştı ve kıyıya vuran dalgaların üzerini ıslatmasına aldırmayarak dizlerine kadar ilerledi.

" Gülüşünün güzel olduğunu düşündüm "

Aiden ilk defa bir söz karşısında afalladığını hissederek yüzünde ki şaşkın ifadeyi değiştirmeye çalıştı ve Evelyn'a doğru yürüdü.

" Her zaman böyle açık sözlü müsün? "

Evelyn rüzgarın yüzüne değdirdiği saçları arkaya doğru atmaya çalışarak cevap verdi.

" Neden düşündüğüm şeyleri kendime saklayayım ki ? Üstelik benimle ilgili bile değilken "

" İlginç ! "

" ilginç olan ne ? düşündüğüm şeyleri açıkça söylemem mi ? "

" Evet , aslında biliyor musun keşke herkes senin gibi olsa ! Tanıdığım bütün kadınlar düşündüklerini kendilerine saklıyorlar ve bilmiyorum..! ilk defa farklı biriyle karşılaşıyorum. Doğal ve ne hissettiğini söyleyebilen biriyle. "

Aiden'ın yüzünde ki ifade Evelyn'nin gülümsemesine sebep olurken kararan havayı izlemeye devam etti.

Aklını kurcalayan tonlarca soruyu ise ilk defa sessiz kalarak kendisine saklamayı tercih etti. Tanıdığım kadınlar derken acaba kaç kadından bahsediyordu. Mesela bunu çok merak etmişti ama nedense sormaması gerektiğini hissediyordu. Başkalarının hayatına bu kadar burnunu sokmaması gerektiğini bilecek yaştaydı sonuçta.

Aiden aklına gelen soruyla Evelyn'nin yanında durarak " amcan ? " diye sordu.

" en son ne zaman geldi ? "

" Neden merak ediyorsun ? "

Evelyn, Aiden'ın ne öğrenmek istediğini anladığı için cevap vermeyi geciktiriyordu.

" Buradan ne zaman kurtulacağımı merak ediyorum ! "

Evelyn yaşadığı adanın karşısında ki adam tarafından bu şekilde bahsedilmesinden rahatsız olarak "bu ada sandığın kadar sıkıcı değil " diyerek sudan çıktı ve adanın içine doğru yürümeye başladı. Tekrar yalnız kalmaktan çok korkuyordu ve Aiden'ın gitmek istediğini her fırsatta belirtmesine sinirleniyordu. Hiç tanımadığı bir adama karşı böyle hissetmesi doğru değilken yıllardan sonra ilk defa amcasından başka biriyle muhabbet edebiliyor olmanın sevincini yaşıyordu.

Aiden sinirli bir ifadeyle giden kızın arkasından bir kaç saniye baktıktan sonra elleriyle saçlarını karıştırarak sudan çıktı ve Evelyn'nin ardından adaya doğru yürümeye başladı. Genç kızın neden böyle bir tepki verdiğini anlayamadığı için verecek cevap bulamamış ve sessiz kalmıştı.

" Evelyn " diye seslenerek ağaçların arasında kaybolan kıza yetişmeye çalıştı.

" Evelyn ! "

Ormanın içine girerek adımlarını hızlandırdı. Yağmur hafiften çiselemeye başladığı içinde Evelyn'i merak etmeye başlamıştı. Biranda gözden kaybolan kızı bulmak için neredeyse koşar adımlarla ilerlemeye başladı. Kuş sesleri adanın içini huzurlu bir şekilde doldururken aniden duraksayarak acıyla yanında bulunan ağaca doğru yaslandı.