32. "Αποκάλυψη"

11.3K 1.1K 102
                                    

Ερώτηση : ποιο ήταν το αγαπημένο σας κεφάλαιο; 😉

Χαμογέλασε και μου χάιδεψε τα μαλλιά "δεν είναι αναγκαστικό να απαντήσεις τώρα" μου είπε αφού κατάλαβε ότι κοκαλωσα σε αυτήν την πρόταση του.

Φυσικά και θέλω να πάω να μείνω μαζί του , αλλά είναι πολύ νωρίς , μήπως βιαζόμαστε πολύ ; βασικά βιαζόμαστε πολύ..

"Ενταξει"  ψιθύρισα και ανταπέδωσα το χαμόγελο "πρέπει να πάω για μάθημα" σηκώθηκα από την καρέκλα και τον φίλησα πεταχτά.

Πριν προλάβω να ανοίξω την πόρτα μου έπιασε τον καρπό και με γύρισε στο μέρος του "την Τετάρτη ώρα συνέδριο" μου ανακοίνωσε.

"Γιατί;" ρώτησα μπερδεμένα αφού δεν μου είχε αναφέρει τίποτα.

"Θα δεις" χαμογέλασε και με φίλησε μια ακόμα φορά πριν μου ανοίξει την πόρτα.

"Τι τζέντλεμαν" κορόιδεψα και βγήκα από το γραφείο χωρίς να κοιτάξω πίσω μου , ακούγοντας τον Μιχάλη να γελάει με το σχόλιο μου.

Χτύπησε το κουδούνι και ξεκίνησα να πηγαίνω στον δεύτερο όροφο όπου είναι το Α4 , μόλις έφτασα περίμενα στην πόρτα τα παιδιά του τμήματος να έρθουν για κανένα 5λεπτο.

"Καλημέρα παιδιά" είπα δυνατά για να ακουστεί στην αίθουσα αφού τα παιδιά μιλούσαν η έκανα θορύβους με τις καρέκλες που τραβούσαν , ξέρετε αυτό το τρίξιμο που σε χτυπάει στα αφτια.

"Καλημέρα" μου απάντησαν αφού ησύχασαν και έκατσαν στις καρέκλες τους.

"Σήμερα την Τετάρτη ώρα μην ανεβείτε στην αίθουσα" τους ανακοίνωσα χαμογελαστή και τα παιδιά άρχισαν να χειροκροτούν.

"Γιατί;" ακούστηκε μια φωνή που δεν την αναγνώρισα από την πίσω μεριά της αίθουσας.

"Θα κάνουμε συνέδριο" απάντησα απευθείας και έβγαλα το βιβλίο της φυσικής μέσα από την τσάντα μου.

"Θα μας πάτε και εμάς καμία τριήμερη;" ρώτησε νομίζω η Άννα και σήκωσα τον κεφάλι μου να την κοιτάξω .

"Όχι " χαμογέλασα απολογητικά και ακούστηκαν δυσαρεστημένα επιφωνήματα "του χρόνου θα σας πάμε το υπόσχομαι " τους είπα και σιγά σιγά τα επιφωνήματα σταμάτησαν.

"Και τώρα αφού τα είπαμε όλα" είπα με ένα πονηρό χαμόγελο "άνοιξε το βιβλίο σας στην σελίδα 56"

***
"Μήπως ξέρεις γιατί μας κάλεσε πάλι για συνέδριο ; " τόνισα το πάλι γιατί σχεδόν κάθε εβδομάδα μας φωνάζει για αυτό το πράγμα.

Ο λυκειάρχηςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora