Ο λυκειάρχης

9."Ζήλεια"

NEW PART YEAHHHH , vote and comment!🌺  απολαύστε😂💕

Ερώτηση: τι θέλετε να δείτε στα επόμενα κεφάλαια;

Μεριά Μιχάλη

"Ξυπνά Μιχάλη!" Μια γλυκιά φωνή με έκανε να ανοίξω τα μάτια μου.

Χασμουρήθηκα "τι ώρα είναι;" ρώτησα και τεντώθηκα.

"Εφτά" μου απάντησε κατευθείαν και έπεσε πάνω μου, τα ξανθά της μαλλιά με γαργάλησαν ελαχιστα.

Που την βρίσκει την όρεξη πρωινιάτικα;

"Κόψε τις μαλακιες και φύγε από πάνω μου" την εσπρωξα και σηκώθηκα απότομα.

"Γιατί είσαι έτσι;" πήρε την γλυκιά φάτσα που καταφέρνει πάντα να με λυγίζει.

"Γιατί είναι πρωί;" της πέταξα "και Δευτέρα;" συνέχισα.

Και θα ξανά δω την Δήμητρα; σκέφτηκα.

Αυτή η γυναικα μου έχει πάρει το μυαλό, είναι τόσο σπαστική μα τόσο Σεξυ ταυτόχρονα, τα κάστανα μάτια της δεν είναι βαρετά και αχρωμα όπως πίστευα παλιά για αυτό το χρωμα , τα μακρυά μαλλιά της μπορείς να τα μυρισεις απο μεγάλη απόσταση , βανίλια αυτή η μυρωδιά με έχει κάνει να τα χάσω.

Οι καμπύλες που έχει; σκοτώνουν, είναι τόσο κοντή μα τα πόδια της φαίνονται τόσο ψηλά μέσα από αυτές τις κολλητές φούστες που φοράει και τρελαίνουν κάθε αρσενικό, μαζί με εμένα , υπήρχαν εκατοντάδες φορές που την έβλεπα και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ποσό καυτή θα έδειχνε πάνω στο γραφείο μου , γυμνή, ενώ θα την επερνα γρήγορα η και αργά , αρκεί να ακούσω ξανά αυτούς τους αναστεναγμούς που καμία άλλη δεν βγάζει.

Ενώ το χαμόγελο της, υπεροχο, δεν χαμογελάει συχνά όταν είναι κοντά μου.

Έχω προσπαθήσει να μείνω μακρυά της, όμως δεν μπορώ, κάτι με τραβάει πάνω της ,ίσως το γεγονός ότι με τρελαίνει όταν θυμώνει για κάτι που εγώ της έχω κάνει , το ότι είναι η πρώτη γυναίκα που μου πάει τόσο κόντρα, το ότι απλά είναι αυτή.

Δυο χέρια μπήκαν μπροστά στο πρόσωπο που μου και με έβγαλαν από τις σκέψεις μου "σήκω Μιχάλη! Και βάλε καμία μπλούζα" μου είπε.

Γέλασα "φοράς την μπλούζα μου" της έδειξα και αυτή απλά έφυγε γελώντας από το δωμάτιο.