Defying the King [IU #1]

XIX

Playlist: Take What You Want - One Ok Rock (Ft. 5 Seconds of Summer)

_

Goodbyes, no matter how are you going to take a look at it, will always be sad. You can say that after those goodbyes, you will be able to smile, but deep inside your heart, the bitterness will still linger. I thought, I was already used to the word goodbye, but I was terribly wrong. May mga bagay pala na kahit na paulit-ulit na lang nangyayari, hindi tayo masasanay.

"Yah! Aalis ka na? Lilipat ng school? Gagaya ka do'n sa mga nasa fiction stories na nasa internet?" Sunod sunod kong tanong nang kumalas ako sa pagkakayakap niya at tinutuyo ang aking mga luha.

"Praning ka na naman." Bagaman mahina lang ang boses niya ay narinig ko. Doon ko lang din napansin na humina na pala ang buhos ng ulan.

"Saan mo natutunan 'yan? Kay I--" Natigilan ako nang maalala kong hindi nga pala kami magkakilala ni Ares ngayon dahil sa napag-usapan namin. "Sa babaeng may sayad?" Nagtaas ako ng kilay. Ngayon, masasabi kong mas gumaan ang pakiramdam ko lalo pa't hindi ko ramdam na mag-sa lang ako.

"Bakit, selos ka?" Pang-aasar niya at ginaya ang pagtataas ko ng kilay.

Umiling ako at binigyan niya ako ng tingin na para bang sinasabi niyang nagsisinungaling ako samantalang hindi naman talaga. Hindi ako magseselos kay Irina dahil mas malinaw pa sa vision 20/20 na berde ang dugo ng babaeng iyon.

Kaya naman umirap ako tulad ng sa mga napapanood kong weirdong video blogs. Agad na umasim ang mukha niya, indikasyon na hindi niya gagayahin ang ginawa ko.

"No thanks." Usal niya. Sa sinabi niya ay napangiti ako. May pagka-childish talaga ang isang 'to at nakakatuwa na nakikita ko ang side niyang ito.

"Nga pala, pa'no mo nalamang nandito ako? Stalker much?"

"That," Ipinilig niya ang ulo niya sa kanan, "I got it from the babaeng may sayad na sinabi mo."

That girl. Kahit kailan talaga ay gagawin niya ang lahat para sa mga pantasya niya. Pero aaminin ko, natuwa ako dahil kahit papaano ay may naitulong siya sa akin ngayon. Idagdag pa na pinagsama niya ang dalawang lenggwahe.

"See? Sa kanya na nanggaling na nandito ako. Ibig sabihin, wala akong rason para pagselosan—Ah shit." Huli na nang maproseso ng utak ko ang mga bagay na nasabi ko. "Kunwari, wala kang narinig. Okay?"

He casted me an amused smirk, "If you say so."

Napagawi ang tingin ko sa jacket niya na nalaglag ko kanina sa ginawa kong pangyayakap kaya naman agad kong pinulot ito mula sa sahig at iniabot sa kanya, habang ako naman ay nagdesisyong umupo na sa sahig.

Bigla na lamang ay nakaramdam ako ng pag-init ng aking pisngi dala ng hiya.

Ugh. Stupid, CJ.

I mentally slapped myself and subconsciously muttered an awkward phrase, "Uh... Thanks?"

When I met his eyes once more, I found myself drowning just like what I always do. I immediately shook my head and started to discard unnecessary thoughts.

"Thank you." I repeated. "Thanks for not asking stuff about what the hell happened. Normally, people do love to stick their noses to the things that is completely irrelevant to them. But you are an exception." This time, the smile formed on my lips weren't just a fake one I used to give to other people. It's a genuine one for his concern for me is the same as that.

"I am glad." Nagawi ang tingin niya sa pinto ng anniversary hall. "By the way, won't you mind teaching me Filipino words? The girl with 'sayad', Shi and I had some lessons but it turned out to be a disaster."