Defying the King [IU #1]

XIV

Playlist: Like We Did (Windows Down) - The Maine

I am well aware of my surroundings even with my eyes closed. Alam ko na nasa infirmary ako base pa lamang sa amoy ng disinfectant at sa lambot ng kama dahil ilang beses na rin akong napadpad dito. Ang problema nga lang ay hindi ko kaagad maimulat ang aking mga mata dala na rin siguro ng aking katamaran. May kung anong espiritu ang kama ng infirmary na hinahatak ako na muling matulog.

"The most common reaction when you got hurt is to scream out loud to express pain." Said an all too familiar voice that made me halt.

Then, someone replied to that voice, "After that, the person who witnessed the scene will ask you if you are okay or whatnot. Now tell me, why are their reactions different from what we are expecting?"

"Well, what are you expecting from them? A crazy sadistic kid while the other one is a moronic expressionless twat."

"Speaking of the moronic twat, he took care of the culprit and trust me, it's not the best sight to see. Good thing that knight number two got that bastard in an instant. Sa kabilang banda, sira ulo talaga si Cee, ano? Bakit ko nga ba ito naging kaibigan?"

Nang mabanggit ang pangalan ko ay agad akong mapamulat. Ang bumungad sa akin ay ang puting kisame at matinding liwanag. I squinted to adjust my eyes from the blinding lights and when I shifted, I heard footsteps rushing towards me.

"Yah. Mabuti naman at gising ka na Cee." Instead of her famous playful-scolding tone, it seems that Irina is way calmer than the usual.

A smirk crept up on my lips, "Akala mo, hindi ko narinig 'yung pagtawag mo sa akin ng sira ulo tapos ngayon, concerned ka." I said in a teasing tone, earning a pinch on my cheeks from Irina with those wordsabd made me slightly wince.

"Stop it."

Isa namang tinig ang nakakuha ng eksena, "Mukhang ayos ka na ah?"

Doon ko lang napansin ang naka-Indian sit sa sahig na si Shi suot ang varsity jacket na kulay itim at gold. At tulad ng inaasahan, kayang kaya niyang dalhin ang kanyang suot nang hindi nagmumukhang jologs. Gayunpaman, hindi naman noon sinasagot ang tanong kung bakit siya naririto.

"The last thing I remembered. nag-uusap kami ni Ares when I felt something on my leg. Hindi ko nga masyadong maalala ang nangyari pagkatapos. I obviously passed out but why?"

"Look at your right leg." Utos ni Shi at bago ko pa maingat ang kumot ay hinila na iyon ni Irina para sa akin. Doon ko nakita ang naka-bandage kong hita at buhat na rin nang pag-aalala ay bigla akong nakaramdam ng kirot. "What the hell really happened?"

"Oh. Arrow. Your leg. Poison." Kalmanteng sabi ni Irina pero alam kong may mas malalim pang kwento ang naroroon. Hindi nga ako nagkamali dahil mas ipinaliwanag niya pa iyon, "Somebody shot you using an arrow. Cheap tactic to be honest but good thing, Ares didn't panic that much, or else, you'll be dead."

"Remember what I've said before, Chord?" I turned to Shi, "You will not die because of these dirty tricks. Kung mamatay ka, sa kamay dapat ng Council-- Ouch!" Napahiyaw siya nang batukan siya ni Irina.

"Tinatakot mo si Cee eh. Sakalin kita diyan!"

Bahagya akong kinilabutan sa mga sinabi nila dahil ni hindi ko man lang alam na nasa kapahamakan na pala ako. Bukod pa doon, naalala kong nagawa ko pang makipag-usap kay Ares sa ganoong sitwasyon.

Masokista nga siguro ako.

"Nasaan siya ngayon?" Tanong ko habang nakadungaw sa bintana at pinagmamasdan ang pagbubukas ng mga ilaw sa hallway, tanda na lumubog na ang araw. Ilang oras din siguro akong tulog dahil unti unti ko nang nararamdaman ang pangangalay.