Dare to Play a Game Called Love? [COMPLETED]

Chapter 18 - Banat!

“ At nagpauto ka? ” Sabi ni Jam. 

“ Ang kulit! Pagbigyan nalang natin yung tao. Sigi na please! Nakakaawa na eh. Hinuhusgahan natin ng di pa talaga natin nakikilala. ” Sabi ko.

 “ Asus! Iisa lang sila. ” Sabi ni Mika. 

“Uh-uh. Kapag ba masama ang isa, masama na ang lahat? Hindi naman diba? Kaya pagbigyan na natin yung tao. ” Sabi ko.

 “Sige na nga! Nakakainis! Kung hindi ka lang malakas sa amin. ” Sabi ni Jam.

“ Yey! Salamat! ”

Riiiiing! 

“ Ha? Bell na ka agad? Ano ba yan! 20 minutes na agad yun? Kainis ha! ” Sabi ni Mika. 

“ Mika, kaya ka tumataba eh. Wala tuloy nagkakagusto sayo. ” Tumahimik nalang si Mika. 

“ Tara na nga. ” Sabi ko. 

“Inaasar niyo nanaman si Mika eh. Pag yan, nagka-boyfriend, lagot kayo. Hahaha. ” Dagdag ko. 

“ Oo nga. Mabigla nalang kayo, may boyfriend nako isang araw, sige. ” Sabi ni Mika. 

Nagtawanan nalang kaming lahat papuntang classroom. 

“Uwian na! Yes! ” Sabi ni Shay. 

“ Oo nga! Nakakaloka talaga! Atleast, uwian na. Teka, ano nga pala yung assignment nat- ” Tatanungin ko na sana kung tungkol saan yung assignment naming ng biglang may dumating na guard.

 “ Excuse me, dito ba si Ms. Kryshll Xyz Ruiz? ” Tanong nung guard. Ako ang hinahanap nila? Bakit? 

“ Opo. Bakit po? ” Sabi ni Jam. 

“Pinapatawag kasi siya ni Mr. Torralba. ” Mr. Torralba? Ha? Bakit? Anung meron sa president? Paalisin na ba ako? 

“ Kuya, ako po si Kryshll. Bakit po ako pinapatawag?”  

“ Di ko po alam Miss. Basta ang utos lang po sa akin ay dalhin ka kay Mr. Torralba. Halika, sama ka na po sa amin.  ” Sabi nung guard. 

“ Uy, tawag daw ako ni Mr. Torralba. Hala, ano kayang meron? ” Sabi ko sa kanila. 

“ Ewan ko. Pero, goodluck sis!” Sabi ni Jam.

“ Salamat! Kuya, para saan po ba?” tanong ko sa guard.

“ Hindi ko po alam Miss eh. Eto na po tayo. ” Pagtingin ko, may black car sa harapan ko. Pumasok ako dun kasi sabi nung guard. Hindi ko pa nakikta ang presidente. Asan kaya yun? Naka-upo na ako sa tabi ng salamin kasi sinara na yung pinto. May pumasok sa kabilang pinto. Pagtingin ko… 

“ Ethan? Bakit andito ka?” 

“ Why? This is my car. ” Sagot niya. What? Kotse niya?

“ Ha? Asan si Mr. President? Asan si Mr. Torralba? ” Sabi ko.

 “ Hmm. Hahaha. Sabi ko na nga ba. Si papa ang iisipin mo. Tama ang naisip ko. Kapag alam mo kasing ako, hindi ka sasama. Torralba din ako diba? Baka nakakalimutan mo.  ” Ay, oo nga pala! Ambobo mo talaga Krysh! Naging scholar ka pa! 

“ Ayoko ng ganitong biro ha. Aalis na ako. ” Bubuksan ko na sana yung pinto kaso nag-automatic lock.

“ What the Hell? Ethan, palabasin mo ako. Ayoko na ng ganitong biro. Isa.” Banta ko. Pero di niya ako pinansin.

 “ Sa bahay. ” Sabi niya dun sa driver.

 “Ha? Teka manong, pababain niyo muna ako dito. ” Sabi ko dun sa manong pero ngumiti lang siya. Ano ba!

 “ Ethan, ayoko na talaga. Swear! ” Sabi ko sa kanya. 

“ Diba sabi ko sayo, I won’t let go of you this time? Ngayon pa namang nasa tabi kita. Hmmmm. ” Tapos lumapit siya sa akin. As in 2 inches away ang mukha niya. Tinabig ko ang mukha niya at tinulak palayo. 

“Pangalawang beses mo na ako tinulak ha! ” Sabi niya. 

“ Manyak ka talaga eh! Manyak! ” Sigaw ko sabay biglang nagsara yung sa may harapan namin. Hindi ko na makita yung driver. 

“ Ethan! Anong bang ginagawa mo? Pababain mo na ako, marami pa akong gagawin! ” Makaawa ko pero di niya parin ako pinapansin. Nakangiti lang siya ng nakakaloko. Help! Huhu. T_T 

After 20 minutes siguro yun. 

“ We’re here! ” Ha? Asan?