"Jij bent één grote grap!"

1K 52 39
                                    

*Milie POV*

"Het kan toch niet dat er niets meer valt te doen?" Vraag ik niet gelovend aan mijn neef Grayson die ik aan de lijn heb.

"Het is echt heel normaal dat ze hem gewoon als vermist opgeven en naar iemand zoeken die hem nog gezien heeft" deelt hij zijn 'politie kennis' met me aangezien hij zelf bij de politie zit.

"Er moet toch ergens wat bewijs of een spoor naar hem zijn?" Roep ik bijna.

"Milie kalmeer je, ik weet zeker dat de politie alles doet wat ze kunnen.. Alles komt wel goed met Mathias.." probeert hij me gerust te stellen. "Je belt me maar als je een vraag of zo hebt, maar nu moet ik echt wel gaan hoor" zegt hij nog voor ik gedag zeg en afleg.

Ik loop weer terug naar de living toe waar Olivia wat loopt te ijsberen.

"En?" Vraagt ze vol hoop.

"Hij is er van verzekerd dat de politie alles doet wat ze kunnen.." vertel ik haar droogjes als ik me in haar zetel laat vallen.

"Daar geloof ik dus echt ni-" wordt ze onderbroken door de bel die door het appartement weerklinkt.

Rayo loopt meteen richting de gang waar hij aan de deur luid begint te blaffen. Olivia verdwijnt ook de gang in waarna ik de deur hoor opengaan en wat mensen hoor praten. Olivia komt na een paar seconden de living ook weer ingewandeld vergezeld door een agent, die trouwens niet echt mis is.

"Ik wil je dus graag wat vragen stellen.. onder vier ogen" zegt hij wat ongemakkelijk als hij zijn blik naar me toewendt.

"Mag zij hier ook niet blijven? Zij is namelijk de zus van Mathias" legt ze hem uit als ik rechtsta en richting hen kom gewandeld.

"Euhm.. nee die vragen zijn echt enkel voor jou bedoeld" vertelt hij haar.

"Oww.. dan ga ik wel naar huis. Als je wilt komt Austin je straks halen en dan kan je samen met Rayo wel even bij ons logeren of zo" bied ik haar nog aan als ik mijn handtas van de grond grijp.

"Ik stuur je wel iets" glimlacht ze als ik haar nog een knuffel geef.

"Misschien tot straks dan hè" zeg ik nog voor ik de deur achter me dichttrek.

*Austin POV*

Ik wandel het park in waar ik even rond de vijver loop voor ik Cody op een bankje in de verte zie zitten. Ik ga naar hem toe en als hij me opmerkt springt hij ook meteen recht. Hij steekt zijn hand uit als ik recht voor hem sta, maar nog voor ik het weet geef ik hem met mijn blote hand een klap in zijn gezicht. Hij blijft even helemaal verstijfd staan waarna hij zijn hoofd weer naar me toedraait en zijn woedende blik zichtbaar wordt.

"Die verdiende je volgens mij wel hè.." breng ik uit waarop hij me gewoon met dezelfde blik blijft aanstaren. "Hoe kwam je zelfs op het i-" kapt hij me midden in mijn zin af.

"Hoe the fuck durf jij mij te slagen" sist hij boos als hij me recht in mijn ogen aanstaart.

"Hoe the fuck durf jij mijn vriendin te kussen!" Brul ik dan in zijn gezicht.

"Zij was emotioneel gebroken en ik ben gewoon een emotioneel wrak.. Het was gewoon het moment.." is zijn enige uitleg.

"Wel misschien is dit dan ook het moment om jou in elkaar te slaan?" Zeg ik als ik mijn schouders eens ophef.

"Jij kan altijd alleen goed je praatjes verkopen maar van het echte werk komt er nooit iets in huis. Jij bent gewoon altijd één grote grap geweest en dat zal je ook blijven.. Vroeger mocht niemand je en nu mag nog steeds niemand je.. Zelfs je 'oh-zo-trouwe
-Milietje' blijkt nu ook eindelijk door te hebben dat er wel wat beters te vinden is dan zo een stuk stront als jij.." daagt hij me uit met een gemene grijns op zijn gezicht.

Nog voor ik het besef stomp ik hem tegen de grond, spring ik bovenop hem en knijp ik zijn keel dicht...

************************************************************************************
OH GOSH!!!! 😱🙊😳
LOOPT DIT GOED AF??? 😕😕

WAT GEBEURT ER ONDERTUSSEN MET MATHIAS?? 😩😩

EXTRA LANG HOOFDSTUKJE SPECIAAL VOOR JULLIE 💩💩

VOTES, COMMENTS AND FOLLOWS 🖖🏼🖖🏼 MAAR VOORAL VOTES BTW 👅👅

LIEDJE BOVENAAN IS PIECE OF ME VAN DE GEWELDIGE BECKY HILL 🙌🏼🙌🏼

LY ❤️

ON MY MINDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu