VOLG DIT BOEK'S PLAYLIST OP SPOTIFY: 'ON MY MIND' VAN 'Brent De Boeck'
Hey allemaal ik ben Milie!! Ik ben nu ondertussen al 21 jaar en dus al 3 jaar samen met mijn vriendje Austin waarmee ik naar New York ben verhuist. Austin heeft een carrière als...
Ik zit samen met Mason in de taxi opweg naar ons hotel als er weer een traan over mijn wang rolt. Nadat we van de jacht kwamen verdween Austin meteen met een andere taxi waarna Mason en ik besloten om naar het hotel te gaan. Mason legt zijn hand troostend op mijn been als hij er wat overheen wrijft.
'Hoe heb ik nu zoiets doms kunnen doen?!' Beboet ik mezelf als ik uit het raam staar. 'Waarom heb ik Austin dit aangedaan..' spookt het door mijn hoofd als we aan het hotel stoppen.
Mason loopt wat ongemakkelijk achter me aan richting de lift. De deuren sluiten nog maar net waarna ik meteen weer in tranen uitbarst. Mason trekt me tegen zich aan waardoor ik tegen zijn borstkas aanween.
"Ik ben vreselijk!" Roep ik huilend tegen hem aan.
Ik voel plots helemaal niets meer waarna ik door mijn benen zak. Mason kan me nog juist opvangen en trekt me terug recht. Het lijkt of mijn ogen honderden kilo's wegen en ik moet super veel moeite doen om ze open te houden.
"Milie! Miles, wakker blijven, oké? Milie kom op! Mil-" hoor ik Masons' stem stilletjes wegvallen net voor mijn ogen dichtslaan..
Mijn ogen openen stilaan weer waarop ik merk dat ik in het bed van de hotelkamer lig. Mason komt de badkamer uitgelopen en glimlacht als hij ziet dat ik wakker ben.
"Wat doe ik hier?" Vraag ik verward.
"Je bent daarjuist flauwgevallen dus heb ik je in je bed gelegd" legt Mason nogal droogjes uit.
"Waar zijn zijn spullen?" Vraag ik plots weer helemaal in paniek als ik de kamer rondkijk maar geen spullen van Austin zie liggen.
"Hij is zijn spullen komen halen toen jij sliep" vertelt Mason als hij wat dingen opruimt.
"Dus hij is hier binnen geweest toen ik sliep?" Vraag ik niet begrijpend.
"Euhm.. niet helemaal, hij wou je niet zien dus hij bleef op de gang staan terwijl ik zijn koffer met al zijn spullen moest pakken en die vervolgens weer aan hem moest geven op de gang" vertelt hij me het nogal overdreven verhaal.
"En je hebt hem laten gaan?!" Roep ik verontwaardigt als ik me rechtzet.
"Hé doe rustig aan, straks val je weer flauw" probeert Mason me tegen te houden om op te staan. "Wat had ik moeten doen? Hem vastbinden aan je bed?" Zegt Mason sarcastisch als ik me weer neerleg.
"Laat ook maar, het had toch niets veranderd.. hij wilt me niet meer" begin ik met zelfmedelijden op te wekken.
"Zullen we gaan eten?" Stelt Mason dan plots voor.
"Hoe laat is het dan al misschien?" Vraag ik verrast.
"Bijna 8 uur" zegt Mason nadat hij op zijn GSM kijkt.
"Is goed.." zeg ik droog als ik stil recht sta en naar de badkamer loop.
Ik trek een blauw topje en rokje aan die samen horen waarna ik mijn make up wat bijwerk, maar niets helpt mijn enorme wallen te doen verdwijnen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Milie's outfit)
Als ik de badkamer uitloop zie ik Mason ook in een compleet andere outfit staan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Mason's outfit)
"Je ziet er mooi uit" glimlacht Mason als hij naar me toe komt gewandeld.
"Mijn moeder heeft me altijd geleerd nooit te liegen, de jouwe?" Vraag ik als ik hem zonder enige emotie aankijk.
"Euhm.. ja" brengt hij uit als hij zijn wenkbrauwen fronst.
"Heb je beloofd dat je altijd eerlijk zou zijn?" Ga ik verder.
"Ja" antwoord hij als zijn gezicht onzekerheid uitstraalt.
"Blijkbaar hebben we hun toen al beiden voorgelogen"
