ON MY MIND

"Ik kan dit niet"

*Milie POV*

Ik druk mijn lippen op die van Cody en hij gaat mee op in de kus. Ik kruip dichter tegen hem aan en wil op hem kruipen als hij de kus stopt.

"Euhm.." Zegt hij mega ongemakkelijk als hij me wat vragend aankijkt.

"Fuck" zeg ik geërgerd als ik op de rand van het bed ga zitten en mijn handen in men haar wikkel.

"Sorry.. Ik had hier niet mee in je bed moeten komen liggen" doet hij alsof het allemaal zijn fout is.

"Nee, het is niet jou fout" zeg ik meteen.

"Ga je het Austin vertellen? Want als je dat doet wil ik hier weg anders slaat hij me kapot.." Probeert hij een tikkeltje te lachen.

"Als jij niets zegt, doe ik dat ook niet" zeg ik wat droogjes als ik me weer naar hem toedraai.

"Deal" doet hij alsof het iets alledaags is.

"Miles?!" Hoor ik Austin zijn stem plots vanuit de living.

"Oh nee.." Schrik ik op.

Ik sta vlug op en maak mijn weg richting de living als ik mijn kleren wat deftig trek.

"Hey" vlieg ik hem vrolijk in de armen.

Hij maakt een kreunend geluid waarop ik hem meteen weer loslaat.

"Gaat het?" Vraag ik ongerust.

"Ja hoor, gewoon mijn heup doet wat pijn" legt hij uit als hij zijn T-shirt een stukje omhoog heft zodat ik het verband om zijn heup kan zien.

"Hoe ben je eigenlijk hier geraakt?" Vraag ik verbaasd als we ons in de zetel zetten.

"Je broer heeft me gebracht" vertelt hij met een glimlach als Cody ook de living komt ingewandeld.

"Hey, gaat alles goed?" Vraagt hij een keer als hij op de leuning van de zetel gaat zitten.

"Tuurlijk, zo makkelijk kom je niet van me af hoor" glimlachen ze naar elkaar waardoor ik wat ongemakkelijk naar Cody kijk.

Ik kan niet stoppen met naar hem te staren tot ik besef dat Austin hier ook nog zit. Ik bedenk me dat ik niet zo zou moeten denken over mijn vriend zijn broer en richt me terug op Austin.

"Je mag toch mee hè morgen?" Bedenk ik snel een vraag.

"Ik denk het wel ja.." Antwoord hij als hij zijn schouders eens opheft.

"Anders wil ik wel met je mee hoor" lacht Cody als hij zijn hand op mijn schouder legt.

Ik kan geen beweging meer maken als mijn ogen weer naar zijn gezicht afdalen.

"Milie?" Vraagt hij me wat raar als hij me recht in men ogen aanstaart. "Gaat het?" Vraagt hij opnieuw.

"Euhm... J-ja hoor" probeer ik mezelf te herpakken.

"Zullen we onze koffers al gaan maken?" Stelt Austin dan voor na enkele minuten stilte.

Ik geef mijn antwoord door gewoonweg op te staan en richting onze kamer te lopen. Ik smijt me zowat op bed en laat een diepe zucht uit mijn lichaam ontsnappen.

"Dat is niet echt wat ik bedoel met koffers maken hè" lacht Austin als hij zich naast me neerlegt.

Hij beweegt zijn gezicht naar me toe en wilt zijn lippen op de mijne drukken als ik hem tegenhoud.

"Ik kan dit niet.."

**************************************************************************
WOWIIEEEEE!!!!

EMOTIONAL THINGS AND SHIT...

VINDEN JULLIE DAT MILIE HET EERLIJK MOET VERTELLEN AAN AUSTIN EN HEM KWETSEN OF MOET ZE HET VERZWIJGEN EN HEM NIET NOG MEER PIJN DOEN???? COMMENT!!!!! WANT JULLIE BESLISSEN HET DUSSSSSS

VOTES, COMMENTS AND FOLLOWS XX

HET LIEDJE BIJ DIT HOOFDSTUK IS LOVE ME OR LEAVE ME VAN LITTLE MIX OMDAT IK HET WEL TOEPASSELIJK VOND...

YOU GUYS ARE ON FIRE XX 😜