Zenna: The Temptress

34

"You said yes!?" gulat na tanong sa akin ni Lewis.

Tumango ako sa kanya.

Matapos ang nangyari kagabi, hinatid ako ni Azen sa bahay nila Lewis. Gulong-gulo ako noong gabing iyon kaya hindi ko na naikwento ang mga nangyari. Pero ngayong nakatulog na ako, nagawa ko nang sabihin lahat kay Lewis. Even the fact that I agreed to be Azen's girlfriend.

"So, anong nararamdaman mo? Kinikilig ka ba? Masaya ka ba? Ano?"

Napakagat ako ng labi dahil sa sunod-sunod na tanong niya, "I think I'm kinda happy."

"You think?" She repeated with a skeptical look, "Wait... Don't tell me na ginagawa mo lang panakip-butas si Azen?"

Para akong sinaksak ng mga salitang iyon ni Lewis. Oo, aaminin ko na hindi pa ganoon kabuo ang desisyon ko. Napa-oo ako kay Azen nang biglaan kahit na magulo pa ang isip ko. Pero kahit na hindi ko naman talaga intensyon na gawin siyang panakip-butas, nakakaramdam ako ng guilt.

"Masaya naman ako kay Azen, Lew. Nagkakasundo kami. Kung hindi ko lang nakita si Cloud, malamang masaya ako sa desisyon ko. Pero hindi, eh... Nakita ko siya, tapos ginulo niya na naman ang utak ko."

"Kung gano'n, bakit ka pumayag?"

Napaiwas ako ng tingin kay Lewis, "I don't know... It's just that, I feel safe with him. He comforts me and he takes all the pain away... I just think that I'm better off with him."

Sandali kaming pinalibutan ng katahimikan. Hindi sumagot si Lewis sa sinabi ko at hindi na rin naman ako nagsalita. Maging siya ay naguguluhan sa akin. Pero makalipas lamang ang ilang sandali ay binasag niya na ang katahimikang iyon.

"Then I think that you're not doing something wrong."

Mabilis akong napalingon sa kanya nang sabihin niya iyon. Hindi kasi iyon ang inaasahan kong sasabihin sa akin ni Lewis. Kilala ko siya bilang isang prangka na tao. Kapag sa tingin niya ay mali, sasabihin niya kahit na masaktan pa ang pinagsasabihan niya. Kaya akala ko ay pagsasabihan niya ako, pero hindi...

"Kung sa tingin mo na mas makakabuti siya sayo, edi panindigan mo. Kung nawawala ang lahat ng sakit kapag kasama mo siya, edi h'wag mo siyang iwan. Nakikita ko naman na masaya ka sa kanya, Z. Noong nawala si Cloud, siya lang ang nakapagpabago sa'yo kaya naniniwala akong wala kang ginagawang masama."

Hanggang sa pumasok kaming dalawa ni Lewis sa trabaho, nagpapaulit-ulit sa utak ko ang mga sinabi niya. I guess she's right. Ako nalang ang hindi pa nakakamove-on sa mga nangyari. Sila Cloud at Alexis ay parehas nang masaya, kaya bakit hindi pwedeng ako rin?

Pagkarating namin sa agency ay hindi mapakali ang mga staff pati na rin si Star. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari pero malakas ang kutob kong may problema. Kaya naman nang makalapit kami ay tinanong agad namin siya.

"Star, anong nangyayari? May problema ba?"

Nang lumingon si Star sa amin ay halatang stress na stress siya. Kunot ang mga kilay niya at nakasimangot pa. Kahit na hindi niya pa kami sinasagot ay parang nakumpirma na agad naming may problema nga.

"Oo, malaki ang problema natin! Iyong ibang models na naka-assign sa photoshoot sa Batimor, hindi raw makakapunta!"

"Batimor?" Lewis asked, ignoring the real problem.

"Isang isla malapit lang din sa Boracay, but that's not the problem! 'Yong mga models!"

Nilingon ko si Lewis. May naiisip akong solusyon, hindi ko nga lang alam kung pupwede.