Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.
Eğer bir kadının gerçek aşkı olmayı başarabilmişseniz; Çok şanslısınız, Çünkü sizin için hayat; asla sıradan olmayacak
Betül hazırladığı valizini evin girişine götürdü. O gün gelmişti. Biletini akşamüzeri için almıştı. Düğünden iki hafta sonra gitmek için nihayet hazırlanmıştı. Ayça balayından dönmüş, Betül onunla gitmeden görüşme fırsatı bulmuştu. Dün Fulya, Nur, Aysel ve Ayça ile çok eğlenmiş hepsiyle kendi içinde vedalaşmıştı.
Şimdi yanında Kader vardı. Onu arabasıyla otogara bırakacak ve gidecekti. Betül kimse yanında olsun istemiyordu. Bugün hep beraber buluşmak için sözleşmişlerdi. Ayça ve Batuhan'ın evliliğini kutlayacaklardı. Gidemeyecekti. Bunun için Ayçadan özür dileyecekti.
Fırat ile o günden sonra hiç görüşmemişti. Gitmeden son kez onu görmek isterdi. Telefonunun galerisine girip Fırat'ın resmine baktı. Kader valizini evden çıkarırken o da kapıyı kapatıp kilitledi. Kurduğu düzen boşunaydı. Çok sevdiği işinden de istifa etmişti. Daha kabul edilmese de Betül geri dönmeyeceğini için bunu fazla takmadı. Apartmanın yöneticisine anahtarı verip "Bunu Zahide teyzeye verirsiniz. Verdiğiniz de onu çok sevdiğimi ve özleyeceğimi de söyleyin olur mu?" dedi.
Yönetici şaşırarak "Hayırdır kızım? Nereye böyle?" diye sordu.
"Memlekete Hayri amca. Bir daha dönmemek üzere" dedi Betül gülümseyerek.
"Hayırlı yolculuklar kızım. Çok ani oldu" dedi Hayri amca. Betül az sayıda merdivenden inip apartmandan çıktı. Fırat'ın ilk kez buraya geldiği günü hatırlıyordu da gülümsemeden edemedi.
Yavaş adımlarla arabaya yönelen Betül Kader'in bagajında kapattığını gördü. Arkadaşının endişeli yüzünü görebiliyordu. Arabaya binip emniyet kemerini bağladı. Kader de arabaya bindi ve derin bir nefes verdi.
"Betül hala vazgeçebilirsin" diyen Kader'e doğru başını olumsuzca salladı. "Lütfen gidelim Kader"
Genç kadın çaresiz bir şekilde arabayı çalıştırdı. Geçen haftalarda Ayça ve Fulyaya hep bu meseleyi anlatmak istemişti. Ancak verdiği söz onun elini kolunu bağlıyordu.
Yarım saate yakın bir süre sonra otogara geldiklerinde Betül arabadan inip bagajdaki büyük valizi aldı. Kader kutlamaya katılacağı için Betül kalkış saatinden iki saat önce gelmişti.
Kader yaşla kaplanan gözleriyle Betüle sımsıkı sarıldı. "Betül ne olur gitme. Fıratla konuş"
Kader ağlamaya başlamıştı. Arkadaşı gitsin istemiyordu. Bambaşka bir hayat yaşasın, mutsuz olsun istemiyordu. "Kader yapamam dediklerini. Bu aşka bir kez daha inanırsam bir daha gidemem. Çok mu kolay sanıyorsun?" dedi Betül de ağlayarak.
"Neden senin gitmen gerekiyor?" diye itiraz etti Kader. Betül arkadaşından ayrılarak gözlerini sildi.
"Her zaman en çok seven gitmez mi zaten? " dedikten sonra valizini tutup arkasında sürüklemeye başladı.
