Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
Betül hemen ertesi gün öğlen işten eve geldikten kısa bir süre sonra Fırat'ın gelmesine oldukça şaşırdı. Yarım gün izin almış olmalıydı. Betül kendini bu garip konuşmaya hazırlamıştı. Hoşlandığı, sevdiği adam ona aşık olduğu kadını, neden sustuğunu ve dahasını anlatacaktı.
"Bir şey içer misin?" diye sordu Betül tam karşısındaki koltukta oturan Fırata. Adamın yüzüne pencereden içeriye giren güneş vuruyordu.
"Gerek yok. Teşekkür ederim"
Betül iki elini birbirine kenetleyip beklemeye başladı. İlk o konuşmalıydı. Öyle de oldu. İlk Fırat konuşmaya başladı.
"Nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Çünkü bazı şeyleri anlatmak benim için çok zor olacak"
"İlk aşkından bahsederek başlayabilirsin" dedi Betül kalbinde hafif bir kırgınlık hissetmeden edemedi.
"Esra... O zamanlar lisedeydik ve o herkesten farklıydı. Çok iyi bir kalbi vardı. Beni hep desteklerdi. Ve bende gençliğinde verdiği heyecanla ona kapıldım. Başta fazla ciddi bir şey değildi ama sonra o Atakan ile ilgilenmeye başlayınca ona olan sevgimin derinliğini anlamaya başladım. Ama her şey için çok geçti. O gençliğimin en güzel hatırası."
"O bir hatıra değil. Hatıralar geçmişte kalan şeylerdir. Sen hala onu seviyorsun" dedi Betül kalbinin acımasını umursamadı.
"Artık sevgiden çok ona saygı duyuyorum. O iyi biri eşi de öyle" dedi Fırat. O zaman neden öpmüştü onu?
"O zaman sen neden...?" diyen Betül utanarak sorunun sonunu söylememeyi tercih etti.
"Ben ne?"
Fırat karşısındaki kadının sıkıntılı bir hale girdiğini görebiliyordu. "Sen neden yaptın yani... şeyi?"
Fırat soruyu yanlış anladı ve farklı bir cevap verdi. "Ona söylemedim çünkü gerçekten iyi bir arkadaş. Öyle kalması en iyisi"
Betül gözlerini devirdi. İç çekerek ayağa kalktı. "Ben bir kahve yapayım" dedikten sonra aceleyle mutfağa ilerledi. Fırat ona artık aşık değilse neden böyle davranıyordu? Öğrenmesini istememesi normaldi. Uzun zamandır arkadaş oldukları için bunu öğrenmek Esra için felaket olurdu.
Betül farklı düşüncelerle boğuşurken Fırat yavaş adımlarla mutfağa girdi. "Yardıma ihtiyacın var mı?" diye sorduğunda sandalyeye çıkıp cezve arayan Betül'ü korkuttu. Betül bir an dengesini kaybedip sallanmaya başlamışken Fırat ani bir refleksle Betül'ün boştaki elini tuttu. Betül dengesini geri sağladığında derin bir nefes aldı. "Beni korkuttun!"
Sonradan Fırat'ın elini tuttuğunu fark etti. Genç adamın elini geri çekmesini beklemeye başladı. Ancak Fırat elini çekmiyordu. Betül tek eli ile cezveyi alıp sandalyeden indi. Fırat hala elini tutuyordu. Betül bakışlarını yavaşça eline doğru indirdi. Fırat tuttuğu eli yavaşça bıraktı.
