Hate... 'cause he left me! (Completed)

hoofdstuk 5: Liam pov

-Liam POV-

Ik zit in mijn hotelkamer met mijn oude iPhone te klooien. Ik heb hem gisteren gevonden en vandaag kon ik me eindelijk de code terug herinneren. Ik klik op het icoontje van foto's en ga door mijn foto's. Eén voor één bekijk ik ze. Het zijn allemaal foto's van mij met de lads en Danielle. Ik ga verder tot ik opeens bij een wazige foto kom. Ik kijk en zie dat het de eerste foto is die ik met deze iPhone heb getrokken. Ik kijk nog eens naar de foto en zie mezelf met een meisje staan met donkerbruin haar en ijsblauwe ogen. Wie is dat? Ik kijk nog eens beter naar de foto en dan herinner ik het me, het is Ashley! Ashley. Hoe kon ik haar vergeten? Ashley Zoë Smith! Hoe zou het met haar gaan? Zou ze veel verandert zijn? Zou ze me haten na wat ik heb gedaan? Vast wel, ik haat mezelf er ook om, maar ik kon niet anders. We zouden nooit vrienden kunnen gebleven zijn. Ik, hier in Londen en zij in Wolverhampton. De eerste dagen bleef ze me maar bellen en berichten sturen, dus heb ik mijn nummer verandert en haar verwijderd op facebook, omdat ik wist dat ik anders zou opnemen of antwoorden en zeggen dat het me spijt. Mijn ma heeft me ook verteld dat Ashley een week nadat ik was vertrokken bij haar langs was geweest om te vragen of ze me zou kunnen spreken. Mijn ma zei dat ze er echt slecht uitzag. Toen kreeg ik nog meer spijt en een gigantisch schuldgevoel.

"Liam? Are you ready?" onderbreekt Louis mijn gedachten. Vanavond hebben we weer een concert in de O2 arena in Londen.

"Yeah, I'm coming!" zeg ik en volg hem naar de bus.

We gaan nu eerst naar de arena en een soundcheck doen. Als we daarmee klaar zijn, hebben we een interview en daarna keren we terug naar de arena om ons klaar te maken. Eerst treden de jongens van 5SOS op en daarna is het onze beurt. Ik stap in de bus en pak mijn oude iPhone weer uit. Ik ga weer naar de foto van Ashley en mij en staar ernaar. Toen was alles nog perfect. Het was altijd Ashley en ik tegen de rest van de wereld. We waren beste vrienden. Zij was degene die altijd voor me opkwam als ik weer eens werd geslaan. Eerst begreep ik haar niet. Zij was het populaire meisje van de school waar ieder jongen verliefd op was, waar ieder meisje naar opkeek. Ze was altijd lief en ze lachte altijd. Iedereen die in haar buurt kwam, werd vrolijk door haar te zien lachen. En ik? Ik was de jongen die gepest werd. Ik weet nog goed de eerste keer dat ze zag hoe de populaire jongens me in elkaar sloegen en hoe ze het voor me opnam.

*flashback

Ik loop snel naar mijn fiets in de fietsenstalling. Ik hoop dat ze me vandaag voor één keer gerust laten. Ik haal snel mijn fiets van het slot en wil net wegrijden als ik word tegengehouden.

"So, and where do you think you're going?" hoor ik Jay zijn irritante stem zeggen. Ik draai me voorzichtig om.

"Home." fluister ik voorzichtig.

"What? Did you say something?" vraagt hij uitdagend. Snel schud ik mijn hoofd.

"Ah ok. So where is my money?" vraagt hij en hij steekt zijn hand uit. Shit ik ben mijn geld thuis vergeten. Als ik hem elke week mijn zakgeld zou geven, zou hij me gerust laten.

"I-I-I forgot it" stamel ik en ik duik een beetje in elkaar.

"That isn't smart Payne!" zegt hij hoofdschuddend.

"I'll give it to you tomorrow!" zeg ik snel. Bang voor wat er gaat komen.

"That's one day to late!" zegt hij dreigend en hij pakt me vast bij mijn kraag. Daarna laat hij me op de grond vallen en ik sluit mijn ogen. Wachtend op de eerste klop. Ik voel zijn vuist op mijn slaap. Daarna wacht ik op de tweede klop.

"Hei, stop it!" hoor ik naast me. Ik doe mijn ogen open en zie Ashley staan. Ashley is het nieuwe meisje. Ze zit hier al één maand op school en hoort bij de populaire kinderen. Ik ben haar al een paar keer tegen gekomen in de school gangen en toen lachte ze altijd vriendelijk naar me.