Jimin ဆြဲထူမယ္ လုပ္ေတာ့ Jin hyung က သူ႔ကို ဖက္ထားေလသည္။
"arrr ...... hyung အိမ္ျပန္ရေအာင္လို႔"
Jimin ... သူ႔ကို အတင္းဖက္ထားတဲ႔ Jin hyung ကို ဖယ္ထုတ္ဖို႔ လုပ္ေနစဥ္မွာပင္ သူ႔ ပုခံုးေပၚက်လာတဲ႔ ပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အံ႔အားသင့္သြားရသည္။ Hyung ငိုေနတာလား ...... Jimin သူ႔ပုခံုးေပၚကေန အတင္းဖယ္ကာ hyung မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိ၏။ ဟုတ္တယ္ ...... သူ႕ hyung ငိုေနတာ ...... Jimin သူ႕ကို ဆြဲထူကာ ကားေပၚတင္ခဲ႔ၿပီး ဟန္ျမစ္ကမ္း ဘက္သို႔ ဦးတည္ၿပီး ေမာင္းလာခဲ႔မိသည္။ အဲ႔ေနရာမွာဆို hyung စိတ္ေတြ အနည္းငယ္ သက္သာရာရမလားလို႔ေလ ...... Jin hyung ကေတာ့ တလမ္းလံုး မ်က္လံုးမွိတ္၍သာ လိုက္လာေလသည္။ မ်က္ရည္စေတြကေတာ့ သူ႔မ်က္ဝန္းေထာင့္မွ စီးက်လွ်က္ ......
ဟန္ျမစ္ကမ္းဖက္ေရာက္ေတာ့ Jimin ......Jin hyung ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။ Jin hyung ၿငိမ္သက္ေနေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတြက က်ေနဆဲ ......
"hyung ...... ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ ...... ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာျပပါ ...... ဘာလို႔ hyung အဲ႔ေလာက္ေတာင္ ခံစားေနရတာလဲ"
Jin hyung ဘက္မွ ဘာအေျဖစကားမွ ျပန္မထြက္လာဘဲ တခ်က္မွ မလႈပ္တာေၾကာင့္ Jimin ကားေပၚက ဆင္းကာ သူ႕ဘက္အျခမ္း တံခါးကို ဖြင့္၍
"hyung ... ထ ...... ဟိုေရွ႕နားမွာ သြားထိုင္ရေအာင္ ...... hyung စိတ္ထဲမွာ မြန္းၾကပ္ေနတာေတြကို ဖြင့္ထုတ္ပစ္ဖို႔ေတာ့လိုေနၿပီ"
သူ အတင္းဆြဲခ်ေတာ့ ကေလးေလး တစ္ေယာက္လို အေနာက္ကေနပါလာေလသည္။ Jimin သူ႔ကို ထိုင္ခံု တစ္ခုမွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္၏။ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္လံုး စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ အတန္ၾကာ ၿငိမ္ေနၿပီးမွ Jin hyung ဆီက စကားသံ ထြက္လာေလသည္။
"Jimin ahh ...... ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ...... hyung ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ ...... Soon Young က လမ္းခြဲေပးပါတဲ႔ ...... hyung ေနႏိုင္ပါတယ္ကြာ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အနားမွာ ရွိေန႐ရင္ hyung အဆင္ေျပပါတယ္"
သူ႔ အကို စကားေၾကာင့္ Jimin လန္႔သြားမိသည္။
"Hyung ... ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ ...... Soon Young က ေသၿပီေလ"
"arni ...... တကယ္ေတာ့ Ji Na က Soon Young ..."
"ဘယ္လိုေတာင္ .........???"
"ဟုတ္တယ္ ညီ ... hyung စံုစမ္းရင္း သိခဲ႔ရတာ ...... "
Jin သူ ျဖစ္ခဲ႔သမွ် အေၾကာင္းစံုကို Jimin ကို ေျပာျပလိုက္၏။ Jimin ကေတာ့ အံ႔ၾသမွင္သက္စြာ သူ႔စကားကို နားေထာင္ေနေလသည္။ သူ႔ စကားဆံုးေတာ့ Jimin က
"hyung ...... သူ႔ကို တကယ္ အဆံုးအရံႈးမခံႏိုင္တာ ေသခ်ာလား"
"အင္း ..."
"အဲ႔ဒါဆို ခိုးေျပးလိုက္"
"ညီ!!!"
"ဟုတ္တယ္ ...... အဲ႔ဒါ အေကာင္းဆံု အႀကံဉာဏ္ပဲ"
"အဲ႔လိုမ်ိဳး ...... hyung မလုပ္ႏိုင္ဘူး ထင္တယ္"
"ဘာလို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ ... hyung ကလည္း ...... Soon Young အေၾကာင္းလည္း hyung သိရဲ႕သားနဲ႔ သူလည္း hyung ကို ခ်စ္ေနတာပဲေလ ...... သူ႔ဘက္ကလည္း မတတ္သာလို႔သာ hyung ကို ျငင္းေနတာ"
"မျဖစ္ပါဘူး ...... ညီရာ ...... ေနပါေစေတာ့ ...... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ညီ့ကို ေျပာလိုက္ရေတာ့ hyung ရင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး သက္သာသြားတယ္ ...... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ...... ညီ"
"မလိုပါဘူး ...... hyung ရာ ...... hyung စိတ္ခ်မ္းသာရင္ အဆင္ေျပပါတယ္ ...... တကယ္လို႔ hyung မွာ နည္းလမ္းမရွိေတာ့ရင္ ခုနက ညီေျပာတဲ႔ နည္းလမ္းကို သံုးၾကည့္သင့္တယ္"
"ေတာ္ပါၿပီ ...... အျခား စဥ္းစားလိုက္ပါဦးမယ္ကြာ"
"အင္းေလ ...... hyung သေဘာပဲ ...... ကဲ ျပန္ေတာ့မလား hyung ... မျပန္ခ်င္ေသးလည္း ေနလို႔ရတယ္ ညီ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ထားၿပီးၿပီ"
"ခဏေတာ့ ေနဦးမယ္ကြာ"
Jin လက္ပိုက္ကာ ထိုင္ခံုေနာက္ေက်ာေပၚေခါင္းတင္ၿပီး မ်က္လံုးမွိတ္ေနလိုက္ေတာ့ Jimin ကလည္း အဲ႔လိုလိုက္လုပ္ေလသည္။ Jin သူ႔ညီကို ၾကည့္ကာ ခပ္ေရးေရးေလး ၿပံဳးလိုက္မိသည္။ ဒီေလာက္ဆို Jaung Woo arjushi ကို သူ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕ .........
to be continued
String ( Part 30 )
Start from the beginning
![String [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/69627677-64-k437257.jpg)