KILLING ME SOFTLY

55.

Nagising siya sa mabining halik at haplos na nagmumula sa katabi niya.Ano ba ang dapat niyang gawin?tuluyan ng gumising o magpanggap na muna upang umalis ang lalaking nagmamay ari ng malambot na labing iyon?

Mukhang ngayon yata siya tinablan ng hiya.Bakit kagabi'y ang tapang tapang niyang magpaubaya rito?Bakit naman kasi hindi pa ito umaalis?Hinihintay ba nito ang kanyang pag gising upang sadyang ipahiya siya?.Nagpasya siyang magtulugtulugan nalang ng sa gayon ay umalis na ito.
Ngunit ano ang kanyang gagawin ngayong ang kanina lang na kumot na tumatakip sa kanyang katawan ay unti unti nitong ibinababa at ramdam niya ang dahan dahang paglilis nito sa kanyang dibdib kinikiliti siya ng lamig na nagmumula sa aircon dahil ngayon ay alam niyang expose na expose ang kanyang naghuhumindig na korona dahil sa lamig o di kaya'y dahil sa kaalamang muli itong matitikman.

Napalunok siya ng sakupin ng labi ng lalaki iyon at pagulungin sa loob ng dila nito.Damang dama niya ang init na nagmumula sa loob ng bibig nito.Hindi pa nasiyahan at naramdaman niya muli ito sa kanyang ibabaw at tuluyan na nitong hiniklas ang kumot na tumatabing sa kanya.
Nang ibuka nitong muli ang kanyang mga hita ay mabilis siyang napadilat at napahawak sa mga hita rin nito.

"W-Wait h-hindi pa ako.W-Wala pa akongg.. babangon muna ako.Im going to take a wash."

Tinablan siya ng hiya rito dahil hindi pa nga naman siya nakakapag hugas at nakakaligo.Malay ba niya kung ano na ang amoy niya at ayon sa pagkakakilala niya rito ay isa ito sa mga lalaking maseselan.

"Ok but after this."

And right after then he inserted his manhood in her flower while he keep on sucking her breast. She keep her eyes close savouring the moment...

Natahimik siya pagkatapos.Ayaw niyang tumingin dito dahil naipon ngayong lahat ang kanyang kahihiyan.Nadagdagan pa ang kanyang sorpresa ng bitbitin siya nito papasok sa banyo at duo'y inilapag siya sa bathtub na mukhang kanina pa nito inihanda para sa kanya.Kinuha nito ang sponge at deretsong nakatingin sa kanyang mga matang pinaliguan siya.Pinipigil niya ang sariling mahulog muli sa lalaki dahil sa mga ginagawa nito ngayon sa kanya.Isa sa mga natutunan niya ay ang mag ingat sa nararamdaman.Hindi na siya ngayon padalos dalos at higit sa lahat ayaw na niyang muli pang umasa dahil higit sa ano paman,napakahirap mabigo.

Pagkatapos ay ito parin ang nagpunas at nagdamit sa kanya.

"Hello mom!hello dad!let's eat breakfast na."

Nakita niya ang anak pagkatapos nilang makababa.Naroon na ito at kasamang kumakain ang ina ni Mark.Nagulat siya dahil naroon na pala ang ginang at iba ang pagkakangiti nito sa kanila.

Hindi niya tuloy napigilang mamula dahil sa kahihiyan.Alam niyang alam na rin nito kung saang kwarto siya natulog kagabi.Mukha kasing naroon na ang ginang kahapon palang.

"Mom,hinanap po kita kagabi pero wala ka sa tabi ko? Ke daddy ka siguro tumabi?"

Nakita niyang napapangiti si Mark ng lihim.

"Hey little boy!dont ask so many question just eat your breakfast."

Mabuti nalang at sinalo siya ng ginang.

Namumula ang kanyang mukha habang kumakain.

..............

Malayo na ang naabot ng kanyang tanaw mula rito sa beach kung saan nakadawdaw ang kanyang mga paa.Tila siya lamang ang tao doon.
Hindi niya alintana ang iilang buhangin na ngayon ay tumatabon na sa kanyang hita palapit sa kanyang baywang dahil sa tubig ng dagat na pa uli uli sa kanyang kinauupuan.

Kung babalikan ang nakaraan ay hindi na niya mabilang kung ilang beses siyang lumuha at naghinagpis.Umpisa ng mamatay ang kanyang ama, ang pagkabigo niya sa pag ibig,ang pagbagsak ng lahat ng sa kanya,ang pagkakalayo ng kanyang anak ngayon ay ang muling pagkabigo.Iisa ang taong siyang dahilan ng lahat.Ang lalaking kanyang inibig.

Si Matt..

"Hindi mo ba siya kayang patawarin?O bigyan man lang ng isang pagkakataon?"

Hindi na niya nilingon ang nagsalita.
Ang kanyang matalik na kaibigan na siyang nakasaksi ng lahat ng pangyayari sa kanya.

"Kamusta ang paglalagi mo sa bahay niya?"

"Pag uwi ko galing dito ay kakausapin ko siya tungkol sa pag alis ko doon at sa bata.Tutal pakiramdam ko naman ay ok na ako."

"Hindi mo pa sinasagot ang unang tanong ko best."

"Mahirap sagutin ang isang bagay na hindi kapa sigurado.Hindi ako Diyos upang hindi magpatawad.Ngunit sa nangyari sakin ng dahil sa kanya,amg pagkamatay ng papa,siguro hindi pa sa ngayon."

Hindi ito kumibo.

"Ikaw?"Nilingon niya ang kaibigan.
"Bakit hindi mo pa siya patawarin?mukha namang may nararamdaman karin para sa kanya.Bakit mo pa siya pinahihirapan?"

"Pwede ba best!"

"Dont try to deny it.You are my friend and I know you so well."

Nag iwas ito ng tingin at parehas nilang tiningnan ang anak nito na nag iipon ng buhangin sa tabi.

Napatingin siya sa malayo.Maraming mga bagay ang pumapasok sa kanyang isipan.Naguguluhan siya.Hanggat maari ay iniiwasan niyang isipin si Matt.

Nasa cabin na siya at nakahiga narin ngunit hindi parin siya makatulog.Pilit sumisiksik sa kanyang isipan ang ilang beses na pangyayari noong gabing iyon.Kung bakit niya ulit isinuko rito ang sarili.Bakit hinayaan niyang muling may makapitan ito sa kanya?Ganoon ba kadali para sa kanya ang muling isuko ang sarili rito sa kabila ng lahat?

Isa lang ang iniiwasan niyang maging sagot sa lahat ng kanyang katanungan.
Ang aminin sa sariling,ang pagmamahal na buong akala niyang nakalimutan na niya ay muling nagbalik at nanariwa.Hindi pala.Sa tamang salita ay nahimbing lang dahil sa sakit na kanyang dinanas rito.Ngayong ipinakita na nito ang tunay na sarili bilang mapagmahal at mapag alaga ay muling bumangon ang kanyang natutulog na damdamin para rito.

Ngunit hahayaan ba niyang sa ganoon lamang ay ibibigay ulit niya ang buong pagtitiwala niya para rito?Siguro'y hahanapin muna niya ang kanyang sarili upang maging bagong babae siya na may dignidad at buo.May malaking kumpiyansa sa sarili.Tulad noong unang Luisa na matapang at positibo sa lahat ng bagay.Nakapagpasya na siya...