De zee die mijn leven veranderde

*20*

Na een lange nacht gekletst met Marie werd het tijd om naar huis te gaan. Ik ging weg om 12u. Zondag was erg saai. Enige wat mij blij maakte was het feit dat ik maandag, vandaag dus met Jeff, Ben en Mathieu ga skaten. Ik ben al onderweg hoor. Cruisend door Blankenberge in deze warme, wat niet normaal is, herfstige weer. Geen regen, geen wind. Alleen veel toeristen. Ik hoor al in de verte de springende skaters.

"Julie. Our Girl is er ze!", Mathieu komt naar mij toe en geef mij hand.

"Hey, zijn jullie hier al lang?" Ondertussen komen 2 andere jongens naar mij toe.

"Nee half uurke denk ik? Ben?" Jeff draait zich naar Ben.

"Ja, zoiets!"

"Allee kom, wij stoppen met kletsen, Lets skate e."

Wij skaten, uren gaan met lichtsnelheid. Het is niet normaal, maar wij 4 zijn enigen die op het skatepark zijn. Mathieu probeert zijn gekke trucjes en het lukt hem natuurlijk.

Om 16.41 krijg ik een sms'je van Marie: Is hij er?

Ja hoor, kom je?

"Met wie zit je daar te sms'en?" Jeff komt naar mij toe.

"Oh niemand." Ik steek mijn gsm in mijn broekzak en skate verder.

17.24 "Julie, doe keer je truckje." Jeff roept met veel zelfvertrouwen naar mij.

"Ja probeer misschien zal het je lukken."

Zou ik het lukken? A zelfs als het niet lukt, geeft het niet. Het is maar voor fun.

"Allee het is goed, maak wat plaats voor mij!"

Ik ging boven de ramp staan, steunend op het uiteinde van mijn board. Voor mij een vierkant blok. Waar ik natuurlijk over moest springen, met volle snelheid. In de lucht moest ik 2 ollies in allebei kanten uitvoeren. Gek. Ik duw mij af. Mijn haren vliegen naar achter. Alles gebeurd heel erg snel. Ik spring, en op dat moment komen paar jongens skatepark binnen. Ik kijk nog niet wie het is. Ik concentreer mij op mijn ollies, nu moeten ze perfect zijn. Ik maar er 2. Allebei richtingen. Het is mij gelukt. Zot.

"Jaa Julie. Topper!" Ben, Jeff en Mathieu roepen het op hetzelfde moment.

Ik kijk naar de jongens die binnen kwamen. Nathan. Nathan is er ook en hij zag mij springen. Super.

"Aaa Nathan!" Jeff en Mathieu komen dichter bij Nathan. "Lang niet meer gezien bro." Zegt Mathieu.

Ze geven elkaar hand. Nathan stapt naar Ben en geeft hem ook de hand. Andere gasten doen hetzelfde. Ze komen zelfs mij hand geven. Ik ben er al gewoon van. Nathan kijkt naar mij, ik smelt vanbinnen van mijn blauwe ogen. Ik heb zijn baby roze trui aan. Hij stapt naar mij toe en geeft mij een kus op mijn wang. "Hey, goed gedaan!" fluistert hij.

"Dankje, je kan het sowieso ook!" Ik denk dat ik een beetje rood word. Hij gaf mij gewoon een kus, wel op de wang maar, wow.

"Die trui staat je echt. Echt mooi!"

"Thanks! Ik geef het vandaag nog terug."

"Het is niet nodig, hou het zo lang als je het nodig hebt."

Zo lang als ik het nodig heb.