*13*

13 1 0
                                    

Rond 4u kwamen wij bij Marie thuis. Wij waren niet erg zat, maar een tikje van de werking van alcohol was er wel.

"En Marie hoe was het met Jeff?"

"Wij waren een lange tijd in de tuin, aan het praten. Hij is perfect."

Ik lach, ik zie haar binnen paar weken hand in hand lopen met Jeff. Ik geef hun een maand. Maximum een maand.

"Maar Julie wat was dat met die jongen? Vertel mij!"

"Het, het was Nathan."

"Ja ik ken hem wel."

"Hoe da? Ken je hem?" Ik kijk Marie aan. Hoezo. Hij gaat toch naar school in Brugge. Blankenberge is klein maar ik dacht dat het niet zo klein was.

"Hij zat vorig jaar bij ons op school. Alle meisjes liepen achter hem aan. Hij was populair en is ook populair. In gans het land."

"Hoe bedoel je in gans het land?"

"Zeg toch niet dat je de eerste keer van Acid hoort?"

"Huh."

Marie lacht. "Nee. NEE. Wacht. SERIEUS?"

Marie lacht nu echt luid. "Ja, hij is Nathan." Dat kan toch niet. Ik pak rap mijn gsm en typ Acid in de zoekbalk. Miljoenen foto's verschijnen.

"Ok het wordt dus niks. Waarom val ik altijd op foute jongens?" ik frons mijn wenkbrauwen.

"Never say never. Jullie waren echt mooi samen."

"Jij ook he, met je crush."

"Met mijn Jeff."

De zee die mijn leven veranderdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu