Focussed || Teen Wolf || #3

Hoofdstuk 4

De eerste dag na de zomervakantie is altijd al een uitdaging geweest, niet alleen voor mij maar ik denk ook voor al onze andere studenten. Wat doe ik aan? Doe ik make-up aan of niet? wat ga ik met mijn haar doen? Allemaal miserie.. Ik stond op met het geluid van een piano dat begint te spelen als wekker. Ik zucht een paar keer, geeuw een keer en klim uit bed. Ik loop naar mijn kast en neem er mijn alledaagse kleren uit: skinny jeans, shirt en een trui. Standaard mijn outfit voor elke dag! Ik loop naar de badkamer, neem een snelle douche en kleed me om. Even sta ik voor de spiegel en twijfel ik om nog iets extra op mijn gezicht te toveren buiten mascara. NAAHH!

Ik loop de badkamer uit, neem mijn lunch uit de koelkast, mijn zak met boeken en loop de deur uit. Ik doe de deur op slot en hoor dat Stiles weer eens ongeduldig is.

"Ja, ja, ben onderweg!" Roep ik als ik mijn sleutels niet vind. Als klungelsmurf probeer ik de sleutel in het gaatje te krijgen. Ik gebruik mijn supergehoor om de sleutel juist in het slot te steken, maar als snel wordt ik verstoord door de toeter van de oh-zo-bekende jeep. 

"Stiles!" Schreew ik als ik mijn oren bedek. Dat geluid hoorde ik luider dan ik het normaal zou horen. 

"Straks zijn we nog te laat!" Hoor ik hem door het raam roepen en ik steek mijn tong naar hem uit.

Uiteindelijk kreeg ik de sleutel toch in het slot en loop ik snel naar de jeep.

"Dat werd tijd." Zegt Stiles als hij naar me toe leunt om me een kus te geven, maar subtiel wijs ik het af en gooi mijn zak op de achterbank.

"Mij gehoorschade aan willen brengen? Geen kus dan!" Zeg ik eigenwijs en kinderachtig en na gezucht start hij de motor.

"En ben je klaar voor je eerste dag?" Vraagt hij me en ik haal mijn schouders op. 

"Geen idee, heb geen zin om Theo te confronteren." Zeg ik eerlijk en hij lacht.

"Ben je zeker dat hij alleen je vriendin van je heeft weggenomen?" Vraagt hij me sarcastisch en even schrik ik van zijn vraag, alsof hij het serieus bedoelde. Snel schud ik het weg en lach zwakjes.

Als we op school aankomen, begint Stiles heel snel te wandelen.

"Waar denk jij naartoe te gaan?" Vraag ik hem lachend en hij schud zijn hoofd.

"Te laat zijn op een eerste school dag hoort niet Heather." Zegt hij en wacht totdat ik naast hem kan lopen. 

Voor hij verder kan wandelen, houd ik hem bij zijn arm vast en druk snel een kus op zijn lippen.

"Dan toch." Zegt hij met een grijns en ik slaag plagerig zijn arm.

Samen wandelen we de school gronden op en als we bij de trappen aankomen, loopt hij snel naar boven. 

"Weet je ik vroeg mijn vader of hij wat informatie over Theo wou zoeken voor me." Zegt hij en meteen luister ik geïnteresseerd.

"En, wilt hij het doen?" Vraag ik hem en hij schudde zijn hoofd.

Mijn hoop zacht tot in mijn voeten en dan stopt Stiles op het midden van het plein.

"Hij heeft de opdracht aan Parrish gegeven." Zegt hij en ik glimlach meteen. Misschien vind hij iets interessants over Theo waardoor hij niet in aanmerking zou komen om zich aan te sluiten bij de pack.

"Wat heb je al?" Vraag ik hem en hij kijkt even rondom ons heen of het wel veilig is om het me te vertellen. 

"Een bekeuring ondertekend door Theo zijn vader acht jaar geleden." Zegt hij alsof hij HET bewijst heeft gevonden.

"Stiles, serieus? Een Bekeuring? Iedereen krijgt wel een s bekeuringen.

"Bekeuringen zijn voor mensen die op de vlucht zijn voor iets." Zegt hij snel en ik grinnik.

"Ik heb een bekeuring, jij toch ook?" Zeg ik en hij schud zijn hoofd direct.

"En wat als je vader geen politieagent was?" Vraag ik hem sarcastisch en plots heeft hij het door.

"Zeventien?" Zegt hij meer als een vraag en ik lach.

"Stiles, we moeten iets beters vinden als dat." Zeg ik eerlijk en hij knikt?

"Ik heb alle stappen in mijn hoofd, we hebben alleen nog wat meer tijd nodig." Zegt hij en ik knik. Ik zie dat zijn ogen naar iets achter me kijken en dan zie ik het ook. Theo dat net is aangekomen. Hij zwaait even en glimlacht. Automatisch glimlach ik ook, ik bedoel zijn lach is mooi, toch? Hij ziet er niet slecht uit, toch?

"Heather waarom lach je nu naar hem?" Vraagt Stiles me alsof ik iets doms heb gedaan.

"Geen idee... Misschien moeten we vriendelijk tegen hem zijn, met hem in contact komen en misschien zo komen we aan onze informatie!" Zeg ik heel spontaan en vind het een fantastisch idee.

"Heather, je bent een genie!" Zegt hij als hij een kus op mijn voorhoofd drukt.

"Maar ik ga echt niet als een hondje achter hem aanlopen dus-" Zegt hij en ik weet al wat hij me wilt zeggen.

"Oh nee! Oh nee echt niet! Stiles komaan?! Hij mag me niet! Waarom zou hij plotseling vrienden met me willen zijn?" Vraag ik hem niet wetende wat het nut ervan is.

"Misschien is hij verandert?" Zegt hij en knipoogt naar me als hij het gebouw binnen loopt.

Meteen krijg ik een rilling over mijn lichaam, maar gelukkig merkte Stiles het niet op.

"Nee dat is hij niet..." Zeg ik stil en volg Stiles de school in.

<<<>>>

A/N: ALOHA! Oké ik hier weer! in dit hoofdstuk krijg je niet veel informatie, dat klopt, maar ik wil een paar dingen laten lijken aan jullie. 

Question: Zou Heather alles aan Stiles hebben verteld?

someone_special