Broken Ft. Luke Hemmings

4

Luke pov
Ik word wakker en loop naar beneden. Ik heb een enorme kater. Ik merk dat ik een enorme kras op mijn buik heb.

*warning, zelfbeschadiging*

Flashback
Ik heb haar weg gejaagd! Ik ren naar mijn kamer en pak het mes. Ik wil hem eigenlijk in mijn borst zetten, maar dat lijkt me niet handig. Ik zet hem aan de ene kant van mijn buik en duw hem in mijn huid. Ik trek hem helemaal door tot de andere kant van mijn buik. Meteen begin ik zwarte vlekken te zien en val ik neer.

Einde flashback

*einde zelfbeschadiging*

Ik heb het weer gedaan. Ik zucht en loop naar de keuken. Waarom heb ik Abbey weg gejaagd? En hoe? Ik weet het niet meer.

--

Ik loop het huis uit naar Collin. Misschien is ze daar. Ik bel aan en zie Collin opendoen.

"Eh, Abbey wilt je nu niet zien." zegt hij voorzichtig. Is het vriendje van mijn dochter bang voor me? Heb ik zo iets ergs gedaan dan? Hij wilt de deur dichtdoen, maar ik zet mijn voet er tussen.

"Ik moet haar spreken." zeg ik en wurm mezelf naar binnen. In de woonkamer zit Abbey. Ze kijkt op en schrikt.

"Ga weg." zegt ze meteen en deinst achteruit van de bank.

"Ik ga je geen pijn doen. Ik wil uitleg en ga dan zelf uitleg geven. Wat heb ik gister allemaal gedaan?" vraag ik. Abbey gaat zuchtend weer zitten en klopt naast zich. Ik ga naast haar zitten.

"Je kwam dronken thuis en werd boos. Je stuurde me naar bed en wilde dat ik erin lag voor je klaar zou zijn met douchen. Je bedoelde het anders. Zelf had je je nog niet aangekleed na het douchen en kwam naakt mijn kamer in. Je trok me uit bed en scheurde mijn shirt kapot. Je trok me tegen je aan en.. En k-kuste me. Ik pakte mijn vest en ben weggerend." ik slik. Hoe kan ik dat nou doen? Ik ben echt een wrak.

"Luister Abbey, het spijt me zo erg. Ik ga vandaag naar Niall. Hij is bezorgd om me en nu ga ik het hem vertellen. Ik ga bij hem hulp zoeken, hij heeft het eerst ook gehad." zeg ik. Abbey knikt.

"En j-" ze stopt haar zin en haar gezicht betrekt.

"W-wat heb je gedaan?" vraagt ze geschrokken. Ik kijk naar mijn pols. Ik heb daar helemaal niet aan gedacht.

"Het spijt me." mompel ik.

"Papa! Weet je hoe slecht dat voor je is!" gilt ze. Ik stap naar achter door haar uitbarsting en trek met mijn horloge per ongeluk mijn shirt een beetje mee. Snel trek ik hem omlaag.

"Nee." zegt ze zacht. Ik zie haar ogen vochtig worden.

"Nee!" gilt ze en stapt op me af. Ze rukt mijn shirt omhoog. Haar gezicht betrekt.

"Nee papa." huilt ze en laat zich op de grond zakken. Fack.. Nee, dit wilde ik niet. Ik wil niemand laten huilen.

"Abbey ik-" ze onderbreekt me.

"Ga! Ga naar Niall! Ik kom terug als je weer normaal kan doen!" schreeuwt ze huilend. Collin help haar omhoog en knuffelt haar. Ik ben echt een slechte vader.

"I-ik kan het beter meteen op laten houden. Dan ben ik ook weer bij Liz." huil ik en ren weg. Ik weet dat ze me tegen gaat houden, daarom ren ik naar de keuken van Collin en grijp naar een mes.

"Nee pap!" gilt Abbey hysterisch. Nu, doe het nu Luke, dan ben je er vanaf. Ik zet hem tegen mijn pols.

"LUKE ROBERT HEMMINGS HOU DAAR VERDOMME MEE OP!" geschrokken laat ik het mes vallen. Zo heb ik Abbey nog nooit gezien.

"Je bent facking 34! Gedraag je! Je zou je moeten schamen. Jij blijft leven en zorgt dat je eindelijk weer fatsoenlijk voor je kinderen gaat zorgen. Al moet je naar een inrichting om dat te kunnen bereiken. Het maakt me allemaal niets meer uit, jij gaat normaal doen! En nu oprotten!" ik slik mijn tranen weg en loop ijzig langs ze heen naar buiten. Ik kan echt niet helder meer nadenken. Ik besluit naar Niall te gaan.

Als ik daar ben bel ik aan. Niall trekt me meteen in een knuffel.

"Kom binnen." zegt hij. Ik loop naar binnen en ga op de bank zitten.

"Ni, je had gelijk. Het gaat echt beroerd met me. Ik kan het niet meer. Ik heb mezelf net bijna vermoord. Voor de ogen van mijn eigen dochter nog wel!" Niall schrikt van mijn verhaal en knuffelt me.

"Je moet het niet zo ver laten komen Luke." zegt hij voorzichtig.

"Overal zie ik Liz! Ik herken alle dingen die Abbey doet in Liz. Ze heeft haar ogen, geeft dezelfde knuffels en is net zo eigenwijs. Ik zie haar soms ook letterlijk. Ik.. Ik word gek Niall." Niall schudt zijn hoofd.

"Nee Luke, ik snap je volkomen. Ze is voor je neus gestorven. Je hebt een trauma Luke." zegt Niall. Ik zucht.

"Word ik wel weer beter?" vraag ik. Niall knikt.

"Ja, je moet alleen heel erg letten op wat je doet en niet zomaar van alles gaan bedenken. Hoe haal je het in je hoofd je ooit te gaan snijden." zegt hij en pakt mijn pols.

"Jae deed het. Ik zei dat hij het niet moest doen maar vond het eigenlijk wel een goed idee." mompel ik.

"Nee Luke, dat is geen goed idee. Is er nog meer gebeurt?" vraagt Niall. Ik knik en begin het verhaal van gister uit te leggen en van net bij Collin en de snee op mijn buik. Niall knikt.

"Ik ga je helpen. Jij gaat beter worden. Het komt allemaal goed." zegt hij en knuffelt me nog een keer. Ik zucht. En dan maar hopen dat hij gelijk heeft.